Αναζήτηση
Αποτελέσματα 241-250 από 257
Ιδώ σι θέλου κάβρα πως πατάς τα κάρβ'να
(1923)
Δηλαδή εδώ να ιδώ το μπόϊ σου...
Εδώ η Ρόδος, εδώ και το πήδημα...
Εδώ η Ρόδος, εδώ και το πήδημα...
Βρήκα πεθερά – σκύλα με νουρά, βρήκα πεθερό – βοϊδοκέφαλο, βρήκ΄ αντράδερφα – κοντοήμερα
(1923)
Η παροιμία είναι χαρακτηριστική διά τα συναισθήματα της νύμφης προς τους οικείους του συζύγου της. Βοϊδοκέφαλος = αγροίκος και ανόητος. Κοντοήμερα = είθε να λιγοστεύη ο θεός τας ημέρας των...
Παπαδόπ΄λου – διαουλόπλου
(1923)
Ερμηνεία: Επικρατεί γνώμη, ότι τα παπαδόπουλα και τα δασκαλόπουλα δεν είναι καλής διαγωγής παιδιά. Είναι διαολόπουλα...
Ένα πιδί, κανένα
(1923)
Δηλαδή το ένα παιδί ίσον κανένα...
Δηλαδή όταν τις έχη εν παιδίον, είναι ως να μην έχη κανένα...
Το γνωμικόν λέγεται οσάκις μονογενές τέκνον αναθνήσκας. Και αν ζέυει επί μονογεννής...
Δηλαδή όταν τις έχη εν παιδίον, είναι ως να μην έχη κανένα...
Το γνωμικόν λέγεται οσάκις μονογενές τέκνον αναθνήσκας. Και αν ζέυει επί μονογεννής...
Που μη πουνεί, που μι σφάζ'!
(1923)
Όπου τη αλγεί, εσε και τον νουν έχει...
Του σκατό πίττα δε γίνιτι κι αν γέν' θα βρουμήσ'
(1923)
Δηλαδή με τον κακοήθη τίποτε σοβαρόν δε γίνεται, αλλά και αν τυχαίως βίνη πάλιν η κακοήθεια αποκαλύπτεται...
Χαίρεται ο Τούρκος στ' άλογο, κι ο Φράγκος στο καράβιν
(1923)
Εις την δευτέραν εκδηλώνει ο ελληνικός λαός κυρίως τίνα ιδιότητα ως ουσιώδες γνώρισμα, ως κυρίαν κρατικήν δύναμιν, ανεγνώριζες εις εκάτερον των αντιπάλων, των διεκδικούντων την κατοχήν και κυριότητα της πατρίδος του. Το ιππικόν, οι τρομεροί σπαχήδες...
Ένα σκ'λι π' δε σι δαγκών', ας σ' αλ'χτά(η)
(1923)
Ακίνδυνος εχθρός, ας παραμένη εχθρός