Αναζήτηση
Αποτελέσματα 71-80 από 467
Ο Επίσκοπος του Δαμαλά
(1912)
γίνωσιν ασπασταί. Η επισκοπή Δαμαλών ήτο αιωνόβιος και γνωστοτάτη και αναμφιβόλως καθ΄ οίαν δήποτε εκδοχήν η παροιμία πάντως θα αναφέρεται εις ωρισμένον πρόσωπον επισκόπου τινός Δαμαλών, όστις υπέστη καταδρομήν σχετικήν με την έμπνευσιν της παροιμίας...
Αγάν εζητούσαμε και γιουμπρουκτσή ευρήκαμε
(1923)
Αγάδες ελέγοντο ως γνωστόν οι στρατηγοί (εξωτερικοί αγάδες) και οι αυλικοί (εσωτερικοί αγάδες). Υπό του ελληνικού όμως λαού ωνομάζοντο όλοι οι Τούρκοι στρατιωτικοί...
Γιουμπρουκτσή = τελώνην, φορολόγον, εκ του λατ. Commercium, το ελλ. Κουμμέρκι, εξ ου το τούρκικον γκιουμρούκ = φόρος του τελωνείου...
Η παροιμία εκδηλώνει ότι ο Έλλην και οσάκις δι άλλην αιτίαν ηναγκάζετο να έλθη εις επαφήν μετά Τούρκου, δεν ανεύρισκεν εν αυτώ τον δια την υπόθεσιν του ειδικόν στρατιωτικόν ή πολιτικόν υπάλληλον του τούρκικου κράτους, αλλά τον φορολόγον. Πας...
Γιουμπρουκτσή = τελώνην, φορολόγον, εκ του λατ. Commercium, το ελλ. Κουμμέρκι, εξ ου το τούρκικον γκιουμρούκ = φόρος του τελωνείου...
Η παροιμία εκδηλώνει ότι ο Έλλην και οσάκις δι άλλην αιτίαν ηναγκάζετο να έλθη εις επαφήν μετά Τούρκου, δεν ανεύρισκεν εν αυτώ τον δια την υπόθεσιν του ειδικόν στρατιωτικόν ή πολιτικόν υπάλληλον του τούρκικου κράτους, αλλά τον φορολόγον. Πας...
Λύσε με από τούτο το παλουκάκι και δέσε με στ' άλλο!
(1953)
Ήτο θανατοποινίτης και επρόκειτο να εκτελεσθή, αλλ' εν τω μεταξύ, όσο να τον δέσουν στο άλλο, του ήλθε χάρις. Ήτοι σε μια απελπιστική περίσταση και το ελάχιστον χρονικό διάστημα, χρήσιμο και ωφέλιμο είναι κάποτε...
Πρός τόν πρότερον επανίωμεν έμετον...
(1939)
Η παροιμιώδης αυτή φράση φέρεται καί έν τή Π. Δ. καί Κ. Δ. καί κατά τούς Βυζαντινούς χρόνους (βλ. Λαογρ. 8, 8). Πρβλ. “ώς κύων επιστρέφων εκ ίδιον έμετον” καί τήν σημερινήν: σάν ο σκύλος πού τρώει τά ξερατά του (Βενιζ. 269, 23). Παροιμ. Σολομ. 26...
Του μιλώ με τα δόντια
(1950)
Κατ' αναλογίαν των φράσεων του τρίζω τα δόντια = τον απειλώ και του μιλάω έξω από τα δόντια = του ομιλώ ευθαρσώς και αυστηρώς περί των οποίων έγραψεν ο Νικόλαος Πολίτης, παροιμ. 4, 514, ελέχθη και του μιλάω με τα δόντια = αναγκαστικά και όχι...