Αναζήτηση
Αποτελέσματα 221-230 από 3652
Κι' η πίττα σωστή και ο σκύλος χορτασμένος
(1963)
Ερμηνεία: Πάλιν ομοίας χρήσεως παροιμία (με την 278 και 279)...
Έχει και χεριάρικα, έχει και dραπανιάρικα
(1963)
Δηλαδή : υπάρχουν και καλά και κακά Π.χ. “ - Μα ήτον΄ εφέτι οι βαθμοί του Μανώλη καλοί; - Χμ! Είχε gαί χεριάρικοι, είχε gαι dραπανιάρικοι”. Κυριολεκτικώς λέγεται για τα σπαρτά. “Κανένας, λε΄, εδιάηκε να ΄υρίση τα σπαρμένα dου και το βράδυ πούρθε dον...
Χεριάρικα = στάχυα αραιά τόσο, που τα τραβάς ένα – ένα και τα ξεφυτρώνεις, γιατί δεν θερίζονται. Dραπανιάρικα = στάχυα πυκνά, που θερίζονται με το δρεπάνι. Κανένας = ένας, κάποιος. Dραπανιάρικα...
Χεριάρικα = στάχυα αραιά τόσο, που τα τραβάς ένα – ένα και τα ξεφυτρώνεις, γιατί δεν θερίζονται. Dραπανιάρικα = στάχυα πυκνά, που θερίζονται με το δρεπάνι. Κανένας = ένας, κάποιος. Dραπανιάρικα...
Ώχ, άdρα μου, και που να σου πρωτοθυμηθώ
(1963)
Λέγεται σε περίπτωση αναμνήσεων όχι και πολύ ευχαρίστων...
Τσεβδή=ψευδή, τραυλή, Πιταφτικού=επίτηδες, Μιλιά – λαλιά=δεν μιλούσε διόλου. Έγινε και δελτίον ποικίλης ύλης. - Από τον εξής μύθο: “Μιά βολά ήτον' ένς κι' αγάπα μια τσεβδή. Όσο gαιρό λοιπό την εγάπα δεν ήκουσε dην εμιλιά τζη. Δεν εμίλιεν εκείνη...
Τσεβδή=ψευδή, τραυλή, Πιταφτικού=επίτηδες, Μιλιά – λαλιά=δεν μιλούσε διόλου. Έγινε και δελτίον ποικίλης ύλης. - Από τον εξής μύθο: “Μιά βολά ήτον' ένς κι' αγάπα μια τσεβδή. Όσο gαιρό λοιπό την εγάπα δεν ήκουσε dην εμιλιά τζη. Δεν εμίλιεν εκείνη...