Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-10 από 1581
Ώσπου ζει, λέει, κανείς μαθαίνει
(1963)
Όμοιο προς το: Γηράσκω αει διδασκόμενος...
Εσείς μοιάζετε του διαόλου, που τονε θυμιάζουνε με το λιβάνι και τσιλιμπουρδά και φεύγει και θυμιάζεις τονε και με τσι καβαλλίνες και στέκει κι αξανοίει σε
(1963)
Αξανοίει σε = σε κυττάζει...
Έτσι το έλεγε η γιαγιά μου στα παιδιά της, όταν ήτανε μικρά που τα καλόπιανε για να κάμουν κάτι και δεν τόκαναν, ώσπου στο τέλος τα έδερνε και τότε πια το έκαναν...
Έτσι το έλεγε η γιαγιά μου στα παιδιά της, όταν ήτανε μικρά που τα καλόπιανε για να κάμουν κάτι και δεν τόκαναν, ώσπου στο τέλος τα έδερνε και τότε πια το έκαναν...
Και την πούτσα στο μουνί, και την ψυχή στον παράδεισο
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Λάτα και μαλλάτα και τ' αρνιά θηλυκά
(1963)
Ερμηνεία: Παροιμία παραλόγων απαιτήσεων
Λάτα και μαλλάτα, και τ' αρνιά κορελάτα
(1963)
Ερμηνεία: Παροιμία παραλόγων απαιτήσεων
Νάξερα και καλόψηστα και καλομετρημένα και το πετσί βασταερό, τέθοιε μου κι αποφτέ μου
(1963)
Λέγεται αντί του απλού: “Νάξερα ... = ας ήξερα, αν”
Και να 'δα μάdρα και καλή να ξαναπάη και κανείς
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται σε περίπτωση πλουσιοπάροχης περιποιήσεως
Και τα καλά κειτάμενα και τα κακά κειτάμενα
(1963)
Ερμηνεία: Πρέπει να αποδεχώμεθα και το καλό και το κακό με στωϊκότητα...
Έμη και στο σπίτι μας, και σκατά στη μούρη μας.
(1963)
Λέγεται μάλλον σαν αστείο, δηλ. δεν φτάνει που... αλλά και... Λέγεται επίσης, όταν σε ξένο σπίτι κάνη κάποιος το αφεντικό και στον ιδιοκτήτη ακόμα....
Και τα καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα
(1963)
Δηλαδή και το καλό και το κακό πρέπει να τα δεχόμαστε εξ ίσου στωϊκά...