Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Νηστικός στήκνεις· ΄υμνός τζο πορείς να σταθείς
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Νηστικός στέκεσαι· γυμνός δε μπορείς να σταθείς -
Νίψ' κι απουφάγαμι
Λουκόπουλος, ΔημήτριοςΕτελείωσε, επήλθε το κατιόν, π.χ. Ν. ψ. απού ιλιές = κατεστάφησαν, κι απ΄αυτόν = απέθανε -
Νίψ' κι απουφάγαμι κι απού πιδί κι απού σενα
Λουκόπουλος, ΔημήτριοςΠέθανε το παιδσί εχάθης και εσυ -
Νια βουλά οι ανθρώπ' βρουκουλάκιαζον κι πάιναν κι τς ζιουμάτζαγαν- Οι βρουκολακισμέν' βγάν' νι νύχια τρανά. Κι όπγια βνά ανιμέν' χιόν' του καλουκάρ' βρουλουλακιόμ=αποκροταλλούται- Βρουκουλάκιασ' αυτήν' η γριά= ξανάνιωσε. Του βρουκουλακιασμένου χιόν' σκουλ'κιοζ'=το κρυσταλλωμένο τω βουνώ.
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922) -
Ανέκδοτο περί Αποκούρου
Νια βουλά οι διαόλοι μέρασαν όλον τον τόπο. Στη μερασιά ελησμόνησαν το Απόκουρο. Τέλος λέει ο ένας διάολος του άλλου. – Τ’ Απόκουρο τι θα το κάμωμε; Τ’ αλησμονήσαμε. – Τ’ Απόκουρο, λέει, εκείνος θα το κάμωμε διολάλωνο να χορεύουμε όλοι οι διαόλοι. Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)