Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ."
-
Ένας πελλός ρύφκοι μια πέτρα μέσα στο λάκκο πάσει τσαι εκατό φραίνιμοι να την φκάλουν τσαι εν ημπορούν
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960)Τι σημαίνει η παροιμία: Κάποιος πελλός κάμη ένα λάθος πάσει εκατό φαίνιμοι να το διωρθώσουν με δε το κατορθώνουν -
Έσμιξε ο Θιός την ώρα την κασσίδα με την ψώρα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)Κάτι ανόητοι που συμφωνούνε -
Έστησε πρωΐ ζωνάρι λάμνε παίδκιο στο ζευκάρι, έστησε ζωνάρι δείλυς γύρευκε τζαι εσούνη σπίτι
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.; Μπάτα, Δήμητρα (1960)Συλλ. μαθήτριας Μπάτα Δήμητρα, τάξις Β 2, Ελλην. Γυμνασ. Πεδουλά -
Έχει ήλιο που δε dου τόνε βγάνει ούτε η Λαηνού
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959)Λέγεται για τους ελαφρόμυαλους και τους φαντασμένους στα μυαλά τους, τους ψευτοεγωϊστάς. Η Λαηνού ήτανε μια γριά που εγήτευε τον ήλιο (ηλίασιν). Η Λαηνού αυτή εζούσε στο Τριοβασάλο προ 70 ετών. -
Έχεις γρόσα, έχεις γλώσσα
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962) -
Έχης γείτον έσσης Θεόν
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.; Πίλαττα, Ευαγγελία (1960)Συλλ. μαθήτριας Πίλαττα Ευαγγελίας, Α τάξις, Ελλ. Γυμν. Πεδουλά