Έχομε ένα σπίτι στο χωριό Εγέννησα το πρώτο παιδί τριώ μερώ λεχού. Εκεί το λοιπό που κοιμούτανε μες στη κρεββατοκάμαρη είχε θράπα (=κατεβατή στο υπόγειον). Εκεί το λοιπό βλέπω μια χέρα χωρίς κορμί και παίρει το παιδί από δίπλα μου και το ‘βαλε χάμαι. Εγώ χωρίς να μιλήσω, σκύβω και πιάνω το παιδί όμορφα όμορφα και το βάλω δίπλα μου. Δεν εμίλησα γιατί είχα ακούσει από τη μάννα μου πως όταν μαντέψης το στοιχειό θα σε βλάψη.Εγώ άμα ξημέρωσένε, είπα δε θα ξανακοιμηθώ σ’αυτή την κάμαρη. Πήγα το λοιπό κ’εκοιμήθηκα με το μικρό στη σάλλα. Η μαμά μου λέει : Γιατί ‘ρθεις εδώ ; πες μου τι τρέχει; Λεώ της δε μπορώ να σου πώ φοβούμαι. Αφού μ’αναγκασενε της είπα. Είδα μια χέρα της λέω από τη θράπα και μου πήρε το παιδί δίπλα μου και το ‘βαλε χάμαι. Λέει η μαμά μου : Παλαβή φοβήθηκες ; ‘’Είναι το καλό του φούρνου’’ (Λένε πως όταν υπάρχη φούρνος μες στο σπίτι, υπάρχει στοιχειό). – Εγώ τίποτις. Εκοιμήθηκα στη σάλα την νύχτα που κοιμηθήκαν όλοι θωρώ ένα πάλι χέρι και με τρυπούσενε ‘πα στα κρέατα. – Φώναξα : Μαμά. Μαμά. Σηκώνεται η μαμά μου κι ο μπαμπάς μου μου ρίχνουν αγιασμό, φέρνουν κόνισμα και χάθην το κακό. (έχουμε ένα σπίτι στο χωριό= πρόκειται περί της σημερινής Πρωτευούσης της Λέρου).
Τόπος Καταγραφής
ΛέροςΧρόνος καταγραφής
1958Πηγή
Λ. Α. αρ. 2279, σελ. 185-186, Γεωργ. Κ. Σπυριδάκη, Λέρος, 1958Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2279, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT