Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κορακίτης, Δ."
-
Α δε ριζϊάρης, δε σκαπουλάρεις
Κορακίτης, Δ. (1920)Αν δεν αποφασίσης να κάμης κατι τι δε κερδίζεις ποτέ τίποτε -
Α δε χαλάσης, καρδιές θα κάψης!
Κορακίτης, Δ. (1920)Τι όμορφος πούσαι! Α δε χαλάσης, καρδιές θα κάψης -
Α μάθ' ο γέρος γάδαρος πορπατηξιά, θα μάθω κι εγώ γράμματα
Κορακίτης, Δ. (1920)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Α σ' αρέσει, μπαρμπά Λάbρο, ξαναπέρασ' απ' την Άdρο
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, άμα σ' αρέση ξανακάμε το αυτό που ξανάκαμες, να δής τι θα ξαναπάθης -
Άσκημη, κάτσε να φάμε, κι όμορφη είdα να φάμε;
Κορακίτης, Δ. (1920)Τι να τη gανης μια γυναίκα εξεβράκωτη (δηλ. Γυναίκα που δεν έχει μιας πεdάρας προϊκα) αμα δεν έχει και αυτή τίποτα; Πάρε μια γυναίκα νάχη προίκα κι ας είναι κι άσκημη. Γιατί μια γυναίκα με προϊκα και άσχημη νάναι θάχη μια ... -
Αγρόν ηγόρασα
Κορακίτης, Δ. (1920)Δεν με μέλλει, π.χ. “Μωρέ με βρίζανε, με φοβερίζανε, χίλια – δύο μου κάνανε, άλλα εγώ αγρόν ηγόρασα” (Δηλαδή: Πεντάρα δεν έδινα, ήτοι δεν έδινα σημασία) -
Απ' ακοής αλέθ' ο μύλος
Κορακίτης, Δ. (1920)Η φήμη κάνει τον άνθρωπον ξακουσμένον. Έστω π.χ. Ότι είναι ένας καθηγητής σ' ένα σκολειό, εσωσένε μιά φορά να βγάλη όνομα καλό, ότι Δηλαδή: είναι καλός καθηγητής, έτσι πια θα πάη το βίος του, Δηλαδή: από τον ένα στον άλλο ... -
Απ' όλα τα μυρωδικά το νιτερέσο τα νικά
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή ο καθένας εκείνο που ποθεί θέλει να απολαύση και δεν τον μέλλει τον κόσμο όλο να του δίνης -
Από καράβι κι΄ από σπίτι η γρίνα δε λείπει
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Από σιγανό ποταμάκι να φοβάσαι
Κορακίτης, Δ. (1920)Από ένα ύπουλο άνθρωπο ή ζο να φοβάσαι, δηλ απ' εκείνο που δε μιλεί και δε φαίνεται Για κακός, γιατί εκείνο που μιλεί τονε γνωρίζης και προφυλάσσεσαι πάντοτε -
Βασιλικιά διαταγή και τα σκυλιά δεμένα
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, τι να κάνω αφού ο ανώτερος με διατάζει; και να μην είναι καλό εκείνο που με διατάζει είμαι υποχρεωμένος να το κάμω -
Δούλεψε να ζής κι εύρα να 'ης
Κορακίτης, Δ. (1920)Καλά είναι να δουλεύγη κανένας για να ζή, αλλά α μπορή κιόλα να βρή τίοτα από κανένα άλλο, καλό είναι, γιάτι σα τα 'βρη κανένας έτοιμα γίνεται αμέσως πλούσιος, ενώ άμα ξανοίη να γίνη πλούσιος με το μεροδούλι – μεροφάϊ δε ... -
Δούλεψε στα νειάτα σου να 'ης στα γεράματα
Κορακίτης, Δ. (1920)