Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κορακίτης, Δ."
-
Τα παιδιά ας ανατραφούν κι' οι δουλειές ας κρεμαστουν
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή τα παιδιά πρέπει να κοιτάζη κανείς κι' οι δουλειές ας μείνουν και στη μπάdα -
Την έκαμα και τάκαμενε ίσαμε το σούρτη
Κορακίτης, Δ. (1920)Την έκαμε και χεστηκένε από την dρομάρα τζή -
Το γουδί το γουδοχέρι και τυ μπογιατζή ο κόπανος
Κορακίτης, Δ. (1920)Αυτό λέγεται όταν τις επιμένει εις τους λόγους του και δεν θέλει να υποχωρήση εις την ορθήν γνώμην του άλκου. -
Το γύφτο κάνουν βασιλιά κι αυτός γυρεύγει ρείκια
Κορακίτης, Δ. (1920)Ρείκια είναι ξύλα ή καλύτερον κουτσούργια ωρισμένου δένδρου -
Το μεγάλο φίδι τρώει πάντα το μικρό
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή ο ανώτερος είναι πάντα ανώτερος και δεν μπορεί να του κάμη τίποτε ο μικρός. Είναι συνώνυμον του : το μεγαλύτερό σου σκόρδα μη φυτεύης -
Το ξύλο εβγήκε από τη bαράδεισο
Κορακίτης, Δ. (1920)Το να χτυπά τις ένα προς καλόν του δεν είναι κακό, γιατί η μόδα αυτή εβγήκε από τη bαράδεισο -
Το πολύ Κύριελέησον κι ο παπάς το βαργιέται
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή όταν πολλές φορές λέει κανένας κάτι τι γίνεται αηδία -
Το Σαββάτο είναι βοργιάς, Δευτέρα κερατάς
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή, ο σαββατιανός βοργιάς δεν βαστά πολύν καιρόν, παρά πέφτει (ή αλλοιώς μαϊνάρει) μέχρι της Δευτέρας, εάν όμως δεν μαϊνάρει τη Δευτέρα, τότε θα βαστάξη πολύν καιρό -
Το σκοινί το βάνεις μονό και δέ σώνει και το βάνεις διπλό και περισσεύγει
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή θέλεις να κάμης κάτι τι και βαργειέσαι το κάνεις μισό, ημιτελές, κατόπιν όμως χαλά και αναγκάζεσαι να το ξανακάμης γερό -
Το ψάρι βρωμίζει από την gεφαλή dου
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή ο καθένας παθαίνει από τον εαυτόν του ό,τι πάθει -
Το ψάρι βρωμίζει από την gεφαλή του
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Τον αραbά μου κοιτάζω
Κορακίτης, Δ. (1920)Τη δουλειά μου κοιτάζω. Κοίταξε τον αραbά σου και άφησέ μας ήσυχους. Τράβα τον αραbά σου = πήγαινε στη δουλειά σου -
Τση νύχτας τσοί δουλειές τσοί βλέπεις μέρα και γελάς
Κορακίτης, Δ. (1920)Δηλαδή τη νύχτα ποτέ δε μπορεί κανένας να κάμη όμορφη δουλειά -
Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακκούλι
Κορακίτης, Δ. (1920) -
Φύλαξε τα νειάτα σου, να 'ης καλά γεράματα
Κορακίτης, Δ. (1920)Να φυλάης τον εαυτό σου σαν είσαι νιος από κρύο, από χτυπήματα, από όλα εν γένει τα οποία βλάπτουν το σώμα του ανθρώπου, για να 'ης καλά γεράματα