Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Παπαδάκη, Ειρήνη"
-
Τα λόγια των πολλώ κάνουν τον άθρωπο λωλό
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Όταν ακούη κανείς πολλές γνώμες, χάνει τη θέλησή του και επομένως μοιάζει με τρελλόν -
Τα σκατά όσο τ' ανακατώνεις, βρωμούνε
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Όσο συζητάς κακές κουβέντες, τόσο περισσότερα λόγια γίνονται -
Τα χλωρά ξύλα μαζί με τα ξερά καίγουνται
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Ερμηνεία: Καμιά φορά και οι αθώοι τιμωρούνται μαζί με τους ενόχους -
Τη Πέφτη πέφτουν τα μαλλιά, τη Παρασκή γεννούνε και το Σάββατο χτένιξε αν θέλης να γεννούνε
Παπαδάκη, ΕιρήνηΠαροιμ. Ε, α -
Το αίμα νερό δεν γίνεται κι' αν γενή δεν πίνεται
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Η αγάπη των συγγενών και αν λιγοστεύση από καμία δυσαρέσκεια δεν χάνεται εντελώς. -
Το γάιδαρον εχώναν και τ' αυτιά ντου εφανερώναν
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Η προσπάθεια να κρύζωμε κάποιο μυστικό, ενώ δεν το καταφέρνομε -
Το γείτονά σου κλείδωνε και κλέφτη μην τον πης
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Προφύλαξη από ενδεχόμενον κακό, που θα προέλθη από δικό μας πρόσωπο -
Το κακό σκυλί ψωριά, μα δεν ψοφά
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Ερμηνεία: Ο κακός άνθρωπος δε παθαίνει κανένα κακό -
Το κοπελομάθι, δεν το γεροντοξεχνά
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Οι συνήθειες που θα μάθη κανείς από μικρός δεν τις ξεχνά και άμα γεράση -
Το Μάη και τον Άγουστο παντρεύγουντ' οι χωργιάτες, που 'ν' τα ξινοκολόκυθα κι οι αγγουροντομάτες
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938) -
Το Μάη μάραθο μην τρως, αν είσαι και γιατρός
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938) -
Το Μάη ν' είναι το ψωμί το Μάη ν' είν' κι η πείνα
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938) -
Το Μάρτη ξύλα φύλασσε κι' άχερα του βουγιού σου, μην κάψης παρατσάφαρα τα τζένια του σπιτιού σου
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938) -
Το μαντατοφόρο δεν τόνε δέρνουνε
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Ερμηνεία: Κείνος που φέρνει μια είδηση δεν φταίει, αλλά εκείνος που τον στέλνει -
Το ξύλο δεν κόβγεται μονομαναράς
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Μια υπόθεση δεν τελειώνει με μια προσπάθεια -
Το πρώτο παιδί παντρεύγει και το ύστερο
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Το καλό παράδειγμα των αδελφών αντανακά και στους άλλους -
Τον άγιο Νούφριο μας ε κάνει
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Εκάθησε φρόνιμα αλλά φαινομενικά μόνον, γιατί κατά βάθος υποκρίνεται -
Τον άγιο πού δε σού βοηθά, ποτέ σου μήν τον προσκυνάς
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Μή περιποιήσαι άνθρωπον αχάριστον -
Τον αγαπάς βλαστήμα τον, και τον μισάς χαιρέτα, μη σε καταλαβαίνουνε αν αγαπάς και δέκα
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)