Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Παπαδάκη, Ειρήνη"
-
Πέντε βούγια δυό ζευγάργια, και βαντζαίρνει κι ένα
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Για τους ηλίθιους, που δεν ξέρουν να μετρούν -
Πέντε μέρες βρέχ' ο Θεός, κι έξε το κακόσπιτο
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Η σκεπή του σπιτιού όταν δεν είναι καλή, στάζουν τα νερά και μετά τη βροχή -
Πέντε ξάμωνε, κι ένα κόβγε
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Πριν κάμης μια πράξη, να μετρήσης καλά όλες τις συνέπειες -
Πίττα μπρος και πίττα πίσω, να ΄βγω να μιλήσω τση γειτόνισσας το δίκιο, να μην τ΄ αφήσω πίσω
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Πια ομπρός τρώνε του αθρώπου τη γλώσσα οι σκουλήκοι
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Επειδή η γλώσσσα λέει τα κακά λόγια, θα πρωτοφαγωθή -
Πιε κρασί, να κάμης αίμα
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938) -
Πότε δε μαλλώνουμε δυό ανομάτοι; Όντι να μη θέλ' ο ένας
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Όταν ο ένας είναι λογικώτερος και υποχωρεί, είναι επόμενον ότι δεν θα μαλλώση με τον άλλον -
Ποιός σου 'βγαλε το μάτι σου; Ο αδερφός μου. Λέει Για κειονά σου το βγαλε ετσά βαθειά!
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Όσο μεγάλη είναι η αγάπη μεταξύ των αδερφών τόσο μεγάλο είναι κατόπιν και το μίσος -
Ποιός σου 'βγαλε το μάτι σου; Ο εδικός μου. Για κειονά σου το 'βγαλε ετσά βαθειά
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Όταν γεννηθλη μίσος μεταξύ των συγγενών είναι πολύ μεγάλο -
Ποιος θα παινέση το γαμπρό; Η νύφη, αν είναι και 'στραβός
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Κάθε πράγμα, αν είναι και κακό, ο ιδιοκτήτης του θα το επαινέση -
Πολλές φορές πάει το σταμνί στη βρύση, μα μια πάει και δεν γιαγαίρνει
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Πολλές φορές κάνει κανείς κάτι τι το κακό και δεν ανακαλύπτεται, μα μια φορά θα ανακαλυφθή -
Πολυτεχνας κι' ερημοσπιτάς
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Όποιος κυνηγά πολλές εργασίες και τέχνες, χωρίς να μαθαίνη καμιά, κι' έτσι δε μπορεί να σχηματίση περιουσίαν -
Που γεννηθή στη φυλακή, τση φυλακής θυμάται
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Η αγάπη που έχουμε στον τόπο που γεννηθήκαμε -
Που θα πας κερανοτία στο Καββούσι στα κουκιά
Παπαδάκη, Ειρήνη -
Που θαρρευτή του κώλου ντου, ρεζίλι τόνε κάνει
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Όποιος εμπιστευθή σε ανήθικον άνθρωπον, θα τον ρεζιλέψη -
Προκομμένος σαν την κατώπετρα του μύλου
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Ο οκνηρός και τεμπέλης όλο κάθεται, όπως και η κάτω πέτρα του χειρομύλου, η οποία είναι ακίνητη -
Πως πάν οι στραβοί στον Άδη; Λέει: ένας τον άλλο κωλοσύρνουνε
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Το κακό βρίσκει εύκολα ανθρώπους που το μιμούνται -
Σα δε θέλω να ζυμώσω, πέντε μέρες κοσκινίζω
Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)Όταν δεν έχωμε όρεξη να κάμωμε μια εργασία την αναβάλλομε διαρκώς