Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 1008-1027 από 5885
-
Αφήναουν τζαι κανέναν να αγιάση;
(1940)Επί όσων εκ χαρακτήρος αδυνατούσι να κάμωσι τι, και ενώ αδιαφορούσι αιτιώνται τους άλλους ως υπάιτιους -
Αφήνουμ μας τα κρίματα, να πάμεσ στην Παράδεισον;
(1940)Ερμηνεία: Επί πολυασχόλων, που δεν έχουσιν ώρας αναψυχής -
Αφήσαμεν το θέρος τζι' αρκινήσαμεν να ξηκαννασυρίζουμεν
(1953)Ερμηνεία: Όταν παραμελή κανείς τα ουσιώδη ζητήματα και ασχολήται με τα επουσιώδη, ξηκαννασυρίζω: συναθροίζω το καναβούρι μτφ. Ματαιοπονώ -
Αφίσαμεν τα θέρη μας τζιαί ξικαννασυρίζουμεν
(1951)Αφίσαμε τα θέρη μας και καθαρίζουμε το κανναβούρι -
Αφορμή βοήθα μου
(1940) -
Αφορμή μου κλούθα μου
(1940)Ερμηνεία: Ο δύστροπος ευρίσκει αφορμήν να δικαιολογήση κακήν του πράξιν -
Αφορμή του κλαννιάρη, εν το ξεροβέξιμον
(1940)Ερμηνεία: Ο έχων ελαττώματα εφευρίσκει δυσκολίαν να συγκαλύψη αυτά -
Αφρίζει που τοθ θυμόν του
(1940)Όπως ο επιληπτικός εκβάλλει αφρούς και ο παρωργισμένος φωνασκεί σκορπών ρανίδας σιέλου -
Αφρίζει, έν αφρίζει, τομ παράμ μου έδωσα τον
(1940)Ερμηνεία: Κάποτε αρβανίτης ηγόρασε για τυρί σαπούνι, που όταν εδοκίμασε να το φάγη άφριζε, έκαμνε σαπουνάδα. Δία τους φιλάργυρους που χρησιμοποιούσι και τα πλέον ακατάλληλα διά να μη ζημιωθώσι -
Αχάριστον ευεργετείς, νεκρόμ μουγιάζεις
(1940)Ερμηνεία: Όπως ο νεκρός δεν αισθάνεται ούτω και ο αχάριστος μένει ασυγκίνητος παρ' όλας τας ευεργεσίας μας -
Αχτυπάς μου τζαι πονώ, καταρκούμαι σε τζ' εγιώ
(1940)Αδυνατών να τύχω ικανοποιήσεως αναθέτω εις τον Θεόν την τιμωρίαν σου -
Αχτυπούν του παπά με τα πρόσφορα, Θεέ μου, και ξόρισ' την ορκήσ σου!
(1924)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Αχτυπούν του παπά με τα πρόσφορα, τζαι λαλεί, Θεέ μου, τζαι 'ξόρισ' την ορκήσ σου
(1940)Όσον περισσότεραι αι λειτουργείαι, τόσον μεγαλειτέρα και του ιερέως η ωφέλεια