Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 2319-2338 από 5885
-
Ζη με τον αγέραν
(1940)Ο αήρ δέν συλλαμβάνεται, αλλ' ούτε και τρέφει. Δι' ασθενείς ιδία μόλις δεχομένους τροφήν, είτε και διά κατίσχνους -
Ζήτα από γεννιά και μην έχεις καμμιάν έγνοιαν
(1951)Λέγεται ειδκώς γι' εκείνους που ζητούν την αποκατάστασίν των δια της εις γάμου κοινωνίαν -
Η 'ρκά 'ν το μάρεν ν' αρμαστή τζί εζήταν τζιαί που πανωπροίτζιιν
(1951)Η γριά δεν λογάριαζε να παντρεφτη και ζητούσε απανωπροίκι. Λέγεται επί των συζητούντων μετά σπουδής επί θέματος το οποίον δεν ετέθη -
Η 'ρκά 'τσι κατασ'είμονα τ' αγγούριν εθθυμήθην
(1948)Μεσ' στον χειμώνα η γριά θυμήθηκε τ' αγγούρι. Ερμηνία : Για κείνους που ορέγουνται ένα πράμα παράκαιρα -
Η άδικη πέτρα τρώει το δίκαιοβ βουνόν
(1940)Ο κακός δεν βλάπτει τον εαυτόν του μόνον αλλά αδικεί και, ζημιοί και τους περί αυτόν αγαθούς και δικαίους. Εξ αιτίας ενός αθλίου ατόμου μένουσι ανυπόληπτοι και οι μετ' αυτού συνδεόμενοι αγαθοί συγγενείς του και άξιοι πάσης ... -
Η αγάπη εμ πάνω στα σκατά τζι' αλλοί τον πον να ππέση
(1951)Λέγεται δια την αγάπην (δια τον τυφλόν έρωτα). Η αγάπη είναι απάνω στα σκατά κι αλοίμονο σε κείνον που θα πέση -
Η αγάπη θέλει φρόνησιν, θέλει ταπεινωσύνην θέλει λαού παρπατησιάν, τζ' ατού γληοροσύνην
(1940)Ο ταπεινός, η ησύχου χαρακτήρος ευαρεστεί πάντοτε -
Η αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει τζ΄άις Σάββας σαβανώνει, τζ΄άις Νικόλας παραχώνει
(1940)Τα “Νικολοβάρβαρα” (4-6 Δεκεμβρίου) η χιών καλύπτει ως σάβανον την γην και η κακοκαιρία με την ψύχραν ευνοούσι τας ασθενείας εξ ων ο θάνατος -
Η αγκανίστρα του γαδάρου εφ φτάννει στον ουρανόν
(1940)Δεήσεις και κατάρες μάλιστα από φύσει κακούς δεν εισακούονται -
Η αζούλα νάταμ πούζα, έθεν να πουζιάση ο κόσμος ούλλος
(1940)Η ζήλεια είναι πάγκοινον ελάττωμα ώστε να μην είναι εκπληκτικόν ότι κάποιος ζηλεύει. Πούζα=κήλη -
Η αζούλα νάταν ψώρα έθεν να ψωρκάση ούλλ' η χώρα
(1940)Η ψώρα (gale) είναι νόσος μεταδοτική. Κάθε άνθρωπος είναι προδιατεθειμένος προς ζήλειαν, συνεπώς αν αύτη ήτο μεταδοτική, ως νόσοι τινές, θα είχεν εξαπλωθή πανταχού -
Η αθασιά, η στρινιαρκά, γεννά που τόγ Γεννάριν
(1940)Συνήθως η αμυγδαλή, ανθεί κατά τον Φεβρουάριον, σπανίως όμως και τον Ιανουάριον. -
Η αλεπού την ουράτης δε σήκωνε και τραβούσε και νεροκολοκύθι ακόμη
(1954)Ερμηνεία: Δια τους επιχειρούντας ανώτερα των δυνάμεων των, χωρίς να έχουν και τα προσόντα δια την επιτυχίαν του σκοπού που επιδιώκουν