Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουκουλές, Αναστάσιος"
-
Η θυγατέρα μάλαμα κι η νύφη κακό μπάλωμα
Κουκουλές, Αναστάσιος (1924) -
Η λύπη κόβει γόντατα κι' οι λογισμοί γερνούνε
Κουκουλές, Αναστάσιος -
Η μάνα γεννά κι η μοίρα μοιραίνει
Κουκουλές, Αναστάσιος -
Ηύρ' η νύφη μας το γυννί στην πόρτα
Κουκουλές, ΑναστάσιοςΤα εύρεν όλα έτοιμα, πλούσια εις τον οίκον του ανδρός της -
Θα σε κάνω να πης το ψωμί ψωμάκι
Κουκουλές, ΑναστάσιοςΘα σε εγκαταλίψω και θα σε κάμω να πεινάσης -
Καλλικάζαρος. Το όνομα τούτο δύο τινά σημαίνει :α) τον βρικόλακα και β) τον λίαν υψηλόν αναστήματος αλλ'ισχύον άνθρωπον.
Κουκουλές, Αναστάσιος (1923) -
Καλός κακός ο χιουρός μας κι ευρέθη χαλαζιάρις
Κουκουλές, ΑναστάσιοςΕρμηνεία: Επί των θεωρουμένων καλού, μη όντος δε -
Καλός καλός ο χιουρός μας κι ευρέθη χαλαζιάρις
Κουκουλές, Αναστάσιος -
Καλότυχος γονής τον κλαίνε τα παιδιά του, κακότυχος γονής τα κλαίει τα παιδιά του
Κουκουλές, Αναστάσιος