Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κοκκίνης, Γ."
-
Η αλουπού είχε αργατιά κι' εκείνη ακριδολόγα
Κοκκίνης, Γ. (1915)Την είπεν εις το παιδί του ένας όταν το παιδί ήθελε να πάη στο γιαλό τας ημέρας του τρύγου -
Η γυναίκα είναι κόλλα, κι΄ όθεν πάη θέλει απόλα
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Η δαμαλινή βουνιά, φρύγεται με το φεγγάρι
Κοκκίνης, Γ. (1915)Όταν κρίνη κανείς παιδικήν εργασίαν, ης η σημασία είναι τόσον μικρά, ωσάν την δαμαλινήν βουνιά την οποίαν θέλει να παραστήση ότι όχι ήλιος αλλά και η ασθενής και ανύπαρκτος θερμότης του φεγγαριού, είναι ικανή να εξατμίση -
Η μητρυιά ναι μητρικό, και το προγγόνι πρόκα
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Η πείνα μάτια δεν έχει, κι αν έχει δεν ιβλέπει
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Ή δείρε τ'αρκοντόπουλο, ή χέρι μην του βάλης
Κοκκίνης, Γ. (1915)Όταν θα επιχειρήσεις μεγάλην υπόθεσιν, ή ανάλαβέ την με όλας σου τας δυνάμεις, ή μη την θίξης καν -
Θέλεις θέριζε και δένε, θέλεις δένε και κουβάλειε
Κοκκίνης, Γ. (1915)Όταν ευρίσκεται κανείς εις αδιέξοδον – ομπρός βουνό και πίσω ρέμμα -
Θέλοντας ο Βλάχος και μη θέλοντας ο ζωγράφος εφόρεσες και συ Χριστέ κόκκινα τσαρούχια
Κοκκίνης, Γ. (1915)Τούτο υπέγραψε ζωγράφος τις δικαιολογουμένος, διότι υπείκων εις την επιμονήν του Βλάχου εζωγράφισε το Χριστό με κόκκινα τσαρούχια -
Κ' οι δυο νερό κουβαλούνε
Κοκκίνης, Γ. (1915)Λέγεται περί ανθρώπων οίτινες είναι εφαμίλλως ανάξιοι -
Κάθε πέρυσι καλύτερα
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Κάλλιο γαιδουρόδενε, παρά γαιδουρογύρευε
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Κάλλιο ζουρλός νοικοκύρης, παρά το φρόνιμον μπαραμπάτη
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Κάμεις λάβεις, καρδία μη σου πονέση
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Κάτσε κώλο κάμε ρόκα
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Καθενάντιο γιά καλό
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Και τα βαρειά στο γάιδαρο και τ' αλαφρά στη μούλα;
Κοκκίνης, Γ. (1915)