Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βεργωτής, Π."
-
Σακκί αδειανό δε στέκει ολόρτο
Βεργωτής, Π. (1891) -
Σε γνωρίζω σαν κάρπικο άσπρο
Βεργωτής, Π. (1891) -
Στέκει σιωπηλός και όλο αγοράζει
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Λέγεται περί εκείνων, οίτινες ακροαζόμενοι πληροφορούνται περί διαφόρων πραγμάτων αλλά δεν ομιλούν -
Στην αναβρεξιά καλό 'ν' και το χαλάζι
Βεργωτής, Π. (1891) -
Στόν κόσμο πού ζούμε άλλοι κλαίνε κι' άλλοι γελάνε
Βεργωτής, Π. (1891) -
Τ' είν' ο κάβουρας, τ' είν' η μαγερειά του
Βεργωτής, Π. (1891) -
Τα μεταξωτά βρακιά θέλουνε 'πιδέξιους κώλους
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Και πράγμα θέλει τον κατάλληλον, όστος να γνωρίζη πως θα το μεταχειρισθή -
Τα μόκαμες, γειτόνισσα, στον ιδικό σου να μ' αξιώση ο Θεός διπλά να σου τα κάμω
Βεργωτής, Π. (1891)Άνευ ερμηνείας -
Την πτώτη γνώσι του Ρωμαιού ναν την έχει το σκυλί μου και τη δεύτερη ναν την έχη το παιδί μου
Βεργωτής, Π. (1891)Λέγει ο τουρκος, ως λέγειν -
Τι φάη ο καλομάστορας, τα φάη ο κακομάστορας
Βεργωτής, Π. -
Το 'βαλε τα γιαλιά
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Του έβαλεν οκία ήθελεν ο απατήσας, τομ ηπάτησε πωλήσας πράγμα μικράς αξίας εις μεγάλην τιμήν -
Το αίμα νερό δε γίνεται, [γένεται]
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Περί συγγενών οίτινες όσον και αν διαμαρτύρωνται ή αδιαφορούν έχωσι προς αλλήλους εν δεδομένω