Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βεργωτής, Π."
-
Τ' είν' ο κάβουρας, τ' είν' η μαγερειά του
Βεργωτής, Π. (1891) -
Τα μεταξωτά βρακιά θέλουνε 'πιδέξιους κώλους
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Και πράγμα θέλει τον κατάλληλον, όστος να γνωρίζη πως θα το μεταχειρισθή -
Τα μόκαμες, γειτόνισσα, στον ιδικό σου να μ' αξιώση ο Θεός διπλά να σου τα κάμω
Βεργωτής, Π. (1891)Άνευ ερμηνείας -
Την πτώτη γνώσι του Ρωμαιού ναν την έχει το σκυλί μου και τη δεύτερη ναν την έχη το παιδί μου
Βεργωτής, Π. (1891)Λέγει ο τουρκος, ως λέγειν -
Τι φάη ο καλομάστορας, τα φάη ο κακομάστορας
Βεργωτής, Π. -
Το 'βαλε τα γιαλιά
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Του έβαλεν οκία ήθελεν ο απατήσας, τομ ηπάτησε πωλήσας πράγμα μικράς αξίας εις μεγάλην τιμήν -
Το αίμα νερό δε γίνεται, [γένεται]
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Περί συγγενών οίτινες όσον και αν διαμαρτύρωνται ή αδιαφορούν έχωσι προς αλλήλους εν δεδομένω -
Το αίμα τραυάει
Βεργωτής, Π. (1891) -
Το διάφορο ξυπνάει το ναύτη
Βεργωτής, Π. (1891) -
Το εν έτος ευδοκιμούν τα σπαρτά εις του βουνού, σ΄το άλλο εις του κάμπου.
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Συμαίνει εναλλάξ, τώρα ευτυχώ εγώ, αύριο συ -
Τόχει μέσα του γουρούνι
Βεργωτής, Π. (1891)Μνησίκακως, πνέει τα μένεα δι' ότι επράχθη ή ελέχθη κατ' αυτού. Τούτο ως γουρούνι εντός αυτού ανησύχως κινείται κ' γκρούζει. -
Του ήλιου κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας
Βεργωτής, Π. (1891) -
Του κλέφτη και του δυνάστη καθένας του χρωστάει
Βεργωτής, Π. (1891)Ότι πάντες υποκινούνται εις τας βιαιότητας των κακών