Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βεργωτής, Π."
-
Το αίμα τραυάει
Βεργωτής, Π. (1891) -
Το διάφορο ξυπνάει το ναύτη
Βεργωτής, Π. (1891) -
Το εν έτος ευδοκιμούν τα σπαρτά εις του βουνού, σ΄το άλλο εις του κάμπου.
Βεργωτής, Π. (1891)Ερμηνεία: Συμαίνει εναλλάξ, τώρα ευτυχώ εγώ, αύριο συ -
Τόχει μέσα του γουρούνι
Βεργωτής, Π. (1891)Μνησίκακως, πνέει τα μένεα δι' ότι επράχθη ή ελέχθη κατ' αυτού. Τούτο ως γουρούνι εντός αυτού ανησύχως κινείται κ' γκρούζει. -
Του ήλιου κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας
Βεργωτής, Π. (1891) -
Του κλέφτη και του δυνάστη καθένας του χρωστάει
Βεργωτής, Π. (1891)Ότι πάντες υποκινούνται εις τας βιαιότητας των κακών -
Του κλέφτη κλέφτουνε κουπί κι εκείνος κλέφτει βάρκα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Του χωργιάτη το σκοινί μονό δε σώνει, διπλό σώνει και περσεύει
Βεργωτής, Π. (1891)Περσεύει ή αβαντζαίρνει. Επί των πεισμόνων, οίτινες μη ακούοντες ημών τους ζημιούντας -
Τούρκον είδες, άσπρα θέλει κι άλλον είδες, κι άλλα θέλει.
Βεργωτής, Π.; Σωφρόνιος; Μούλας (1923)Ερμ. Λέγεται επί την είσπραξην τούτων τους φόρους -
Των ακριβών τα στάμενα σε χαροκόπου χέρια
Βεργωτής, Π. (1891) -
Φωνάζει ο κλέφτης για να φύγ' ο νοικοκύρης
Βεργωτής, Π. (1891) -
Χαρά στον άντρα το ζεστό και τη γυναίκα κρύα
Βεργωτής, Π. (1891) -
Χέρι που δεν πάρη, τόπος δεν αδειάζει
Βεργωτής, Π. (1891)Εαν δεν υπεξηρείτο τι, θα ευρίσκοντοεις του τόπο των