Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Αναγνωστόπουλος, Γ."
-
Ακαμασιά, σπιτιού ξεθεμελίωμα
Αναγνωστόπουλος, Γ. -
Αλοί 'ςταγγειόν, πον να ραή
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Επί των υφισταμένων χρηματικήν ή μάλλον σωματικήν τινα βλάβην δυσεπανόρθωτον -
Αμ μέσ σηκώση ο Θεός τον έναν, τον άλλον εν καθίσκει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Άλλοι υψώνονται και άλλοι ταπεινώνονται, άλλοι βαίνουν προς την ευτυχίαν και άλλοι προς την δυστηχίαν κ.τ.λ. -
Αμ μεν αρκήση η πέτρα 'ςτο γιαλόν, εν κάμνει ρίζες
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Δηλαδή αν δεν αργήση κτλ. -
Αμ μεν εμοιάζαμεν, εν εσυμπεθθερεύκαμεν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Αμ μεν κλάψη το παιδίν, εδ δκιά η μάννα του το βυζίν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Αν έμ μήλον, εν ν' αθθήση
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Αν είναι πραγματικόν, θα φανή, θα αποδειχθή. Σ.Κ. Β' 284 αρ. 222 -
Απ' αππηά παλλούκια πολλά, μπαίννει και κάναν στον κώλον του
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Παρεμφερής την ανωτέρα εν λήμμα λάκκος παροιμία -
Από Μαρκιού καλοκαιρκού και απ' 'Αουστοχ χειμώναν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Σημείωση: Εν τη ανωτέρα παροιμία το καλοκαιρκού κατ' αφομοίωσιν και αναλογίαν προς το: Μαρκιού, αντί καλοκαίριν, εννοεί έχομεν -
Απόζ ζυμώση Σάββατον, κακήν Δευτέραν έχει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Οφείλομεν να είμεθα προβλεπτικοί -
Απόθ θέλει να πά στομ μύλον, πέντε μέρες κοσκινίζει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Απόν καλά, καλούλλικα, καλλύττερα γυρεύκει, ο δκιάολος του κώλου του κουκκιά του μαειρεύκει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Επί των πλεονεκτών -
Απόν μακρύς, τρώει σύκα
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο πλούσιος ευκόλως ημπορεί να προμηθευθή παν ό,τι επιθυμεί. Ο έχων προσόντα, ο προσοντούχος, ως λέγουν εν Κύπρω ημπορεί να καταλάβη θέσιν τινα -
Απόσ σε ξέρει, ακριβά σε βοράζει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Επί των ζημιουμένων διά την άγνοιαν του χαρακτήρος εκείνων, προς ους συναλλάσσονται ή εν γένει έρχονται εις σχέσιν τινά -
Απόχει κόρην ακριβήν, τομ Μάρτιν ήλιος μεν τηδ δη
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Απου σπείρη εν να θερίση
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Απού λείπει, λείπει και η μοίρα του
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Λέγεται εις τους ερχομένους εις γεύμα ή εστίασιν κατόπιν εορτής και ζητούντας μερίδιόν των, το οποίον όμως δεν εφυλάχθη -
Απού τον Άδη φώς;
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Περί εκείνων, που αναμένουν τι παρά τινος, παρ' ού είναι αδύνατον να το επιτύχουν. ΣΚ.Β΄, 284, αρ. 224 -
Ας με κράζουσι σπαχίνα και ας λαμπάζω που τημ πείναν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Σπαχίνα ή καϊνα, παρά δε Σακελλ. Σουπαχίνα