Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Αναγνωστόπουλος, Γ."
-
Ράφτης ακατάρραφτος, τσαγγάρις ανυπόλυτος
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Άλλων ιατρός, αυτός έλκεσι βρύων -
Σαν τογ Γούμενον του Δαμαλά
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Επί των μη εργαζομένων, αλλά διδόντων αυταρχικώς διαταγάς εις άλλους εργαζομένους και μοχθούντας -
Σήμερα δικόσ σοτυ και το πωρνόδ δικόμ μου
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Δυστήχημα, το οποίον συνέβη εις σε, πιθανόν μετ' ολίγον να συμβή και εις εμε -
Σήμμερον εj γυρίμ μου, άρκον εj γυρίσ σου εσεναν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Λέγεται ιδία προς τους μη συντελούντας και συνεπικουρούντας προς τιμωρίαν του αδικήσαντος και ζημιώσαντος τινα -
Σκύλλον λούνεις, σκύλλον πλύννεις, πάλε σκυλλιές μυρίζει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Επί των αδιορθώτων -
Στου κωφού τημ πόρταν όσοθ θέλεις, βρόντα, χτύπα
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Συντυχαίνω. Απόν εσύντυχεν, επέθανεν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο μη υποστηρίζων δια του λόγου το δίκαιον του ή όστις συκοφαντούμενος δεν αμύνει εαυτόν, ζημιούται σφόδρα. -
Τα έξοδα του γάμου μας, η νύφφη εν ταξίζει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Επί των επιχειρήσεων, ως τα κέρδη κατώτερα των δαπανών -
Τα καλά μαζεμένα παίρνει ο δκιάολος τα μισά, τα κακλα μαζεμένα και τον νοικοκύριμ μαζί
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Τα νερά 'ςτα νερά τρέχουν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Εις τους πλουσίους συρρέουν αεί πλείονα χρήματα -
Τα πολλά 'ςτα πολλά τρέχουν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Εις τους πλουσίους συρρέουν αεί πλείονα χρήματα -
Την κουφήν αμ μεν τημ πειράξης, εδ δακκάννει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Αν δεν προκαλέσης τινα, δεν σε βλάπτει -
Τίτσιρος και ανυπόληπτος και δαχτυλίδκια φορεί
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Όλα τάχει η κουρελλού κ.τ.λ. -
Το δέντρον, που κλινίσκει, εφ φοάται να κοπή
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ταυτόσημος προς την ανωτέρω εν λήμα δεντρόν -
Το μάθημαν και το ξημάθημαν κοντά κοντά ένι
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο κακοσυνηθίσας εις τι ημπορεί ευκόλως προ της αναποφεύκτου αναγκης και να ξεσυνηθίση -
Το μεσ σε μέλει, μερ ρωτάς, ποττέ κακόμ μεν έχεις
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Μη ενδιαφερόμενος δια τα αλλότρια, μη πολυπραγμονών ημπορείς ν' απαλλαγής πολλών πραγμάτων και δυσαρέστων -
Το μιτσύν, μιτσύν λιμπούριν και το μεάλον ξιλειφτούριν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Το ξένον ξείδιν εμ περίτου γλυκύν που το δικόσ σου μέλιν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Τα ξένα ως αδάπανα μας φαίνονται νοστιμώτερα