Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κοκκίνης, Γ."
-
Εδέτσι εκαταντήσανε του βασιλιών οι χώρες
Κοκκίνης, Γ. (1915)Λέει κανείς όταν βλέπη την περιουσίαν του παρακμάζουσαν -
Εδώ καράβια πνίγουνται, και σείς βαρκούλες τί γυρεύετε;
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Είγδε ο σκύλος τη γενιά του, κι' αναχάρηκε η καρδιά του
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Είν' αλλουνού παπά Βαγγέλη
Κοκκίνης, Γ. (1915)Φαίνεται ότι εις μίαν κηδείαν ήσαν δύο παπά Βαγγέληδες, όταν ο επίτροπος λοιπόν ν' εμοίραζεν εκ μέρους του συγγενούς του αποθανόντος τα χρήματα ο ένας παπά Βαγγέλης επείρε την αμοιβήν του. Όταν έπειτα ο επίτροπος εφώναξε ... -
Είναι μικρό τ' αρνί Μ'άχει και πλατειά ορά
Κοκκίνης, Γ. (1915)Δεν αρκεί ότι είναι μηδαμινός κανείς, αλλά έχει και μεγάλας αξιώσεις -
Είπε και η πομπή στη γάνας, φύγε δώθε μη με χρίσης
Κοκκίνης, Γ. (1915)Το νόημα ανάλογον της παροιμίας “έκατσε η πομπή στο δρόμο και γελάει τσου διαβάτες” -
Εκατό ξυλιές σε ξένον κώλο δεν πονούνε
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Εκούπωσα πίττα, κ' ηύρηκα βίσαλο
Κοκκίνης, Γ. (1915)Λέγει ένας άνθρωπος για το παιδί του το οποίον εκείνος μεν καλώς ανέθρεψε αυτό δε διεφθάρη -
Εύγα αφέντη να κάτση ο γάϊδαρος
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Εύρηκα και με γελούσανε και ξεραθηκ' αφ' τα γέλοια
Κοκκίνης, Γ. (1915)Όταν τινά κατηγορούν δια κακήν πράξιν επί παρουσία του, και εκείνος μη δυνάμενος να αποκρούση την κατηγορίαν, ζητεί να ρίξη το πράγμα στο αστείο -
Η αλουπού είχε αργατιά κι' εκείνη ακριδολόγα
Κοκκίνης, Γ. (1915)Την είπεν εις το παιδί του ένας όταν το παιδί ήθελε να πάη στο γιαλό τας ημέρας του τρύγου -
Η γυναίκα είναι κόλλα, κι΄ όθεν πάη θέλει απόλα
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Η δαμαλινή βουνιά, φρύγεται με το φεγγάρι
Κοκκίνης, Γ. (1915)Όταν κρίνη κανείς παιδικήν εργασίαν, ης η σημασία είναι τόσον μικρά, ωσάν την δαμαλινήν βουνιά την οποίαν θέλει να παραστήση ότι όχι ήλιος αλλά και η ασθενής και ανύπαρκτος θερμότης του φεγγαριού, είναι ικανή να εξατμίση -
Η μητρυιά ναι μητρικό, και το προγγόνι πρόκα
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Η πείνα μάτια δεν έχει, κι αν έχει δεν ιβλέπει
Κοκκίνης, Γ. (1915) -
Ή δείρε τ'αρκοντόπουλο, ή χέρι μην του βάλης
Κοκκίνης, Γ. (1915)Όταν θα επιχειρήσεις μεγάλην υπόθεσιν, ή ανάλαβέ την με όλας σου τας δυνάμεις, ή μη την θίξης καν -
Θέλεις θέριζε και δένε, θέλεις δένε και κουβάλειε
Κοκκίνης, Γ. (1915)Όταν ευρίσκεται κανείς εις αδιέξοδον – ομπρός βουνό και πίσω ρέμμα -
Θέλοντας ο Βλάχος και μη θέλοντας ο ζωγράφος εφόρεσες και συ Χριστέ κόκκινα τσαρούχια
Κοκκίνης, Γ. (1915)Τούτο υπέγραψε ζωγράφος τις δικαιολογουμένος, διότι υπείκων εις την επιμονήν του Βλάχου εζωγράφισε το Χριστό με κόκκινα τσαρούχια