Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ."
-
Όπου Γιάννδις κι μαλάματα
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Ερμηνεία: Λέγεται κολακευτικώς ή μάλλον εμπαικτικώς εις τους φέροντας το όνομα “Ιωάννης” η και Γεώργης -
Όπου δυό κ' εκείνους τρείς
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Κατορθώνει να ευρίσκεται εν πάση συναναστροφή -
Όπου δυό κι κείνους τρείς
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Όπου κι αν πας η οκά τετρακόσια δράμια έχ΄
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Παντού τα ίδια συμβαίνουν ώστε περιττόν να παραπονείσαι ότι μόνον ενταύθα ταύτα συμβαίνουν -
Όπους κόσμους κι Κοσμάς
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Ερμηνεία: Πρέπει να συμμορφώνεται με της περιστάσης -
Όπους ου κόσμους κι Κουσμάς
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Όπχιους καή 'ς τουν τζιουρμπά φυσά κι του γιαούρτ
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Όπχιους μήνας δέν έχ' Ρω βάλλ' ς του κρασί νιαρό, κι όπχιους μήνςα έχει Ρω μη βάλς ς του κρασί νερό
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Όπχιους νύχτα πουρπατάει λάπες κι σκατά πατάει
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Όπως υπάρχει παράδοσις περί είδους τινός αγριάς περιστεράρτις ευ άλλω της πραγματεκάρ ημών λέγομεν, ούτω και περί τινος μικράς γλαυκός, ήτις ως επί το πολύ αρέσκεται να ευ διατρίβη εκ τα δένδρα έκεσθεν δε περί την δύσιν του ηλίου εκπέμπει γαεράς κραυγάς με το μονότονον και θλιβερόν ντόν! ντόν! ντόν! περί συ ηπαράδοσης διέσωσεν ημίν τα εξής. Του παλαιού καιρού υπήρχον δύο αδελφοί. Παύλος και Αντώνιος...
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Όσου ακούς τα κιράσια πιρσσά,του καλάθι μικρό να του παίρς
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Όσου μπόϊ λείπει, τόσου διάβουλους είνι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Όσχιους ανακατεύιτι μι τα σίτυρα, τοντρών τα γουρούνια
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Ότ' κουρτσούδ' κείνου κι γυνικούδ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Όταν έχς παράδες ''Χριστός ανέστη'', όταν δεν έχς ''θάνατον πατήσας''
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Όταν έχς παράδις ''Χριστός ανέστη'', όταν δεν έχς ''θάνατον πατήσας''
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Οσάκις πρόκειται να υποδειχθή ότι ο πλούτος εκτιμάται ή δε ανέλκαουχί -
Οπου είνι πόνους εκεί είνι κι' η ψυχή
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Ούτι οπού σένα χέρ' ούτι οπού κείνουν πουδάρ
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Ερμηνεία: Αμφότεροι του αυτού φυράματος -
Ουδέν λέγομεν ως εφιάλτης επεβάρυνε το χριστιανικόν και απλούν πνεύμα τούτην όσον οι βρικόλακες, τα στοιχειά, περ’ήν και εν τοις επομένους ο λόγος. Προ πολλών ετών υπήρχεν εν Τσορέκ-κοι και άλλοις ομόροις χωρίοις η αποτρόπαιος συνήθεια να τρυπώσι δια τινός βελόνης, σακαρράφας, την κουλίαν του νεκρού, δια να μη δυνηθή ν’αναστηθή και γίνη βρυκόλλαξ’ άλλ’ ή συνήθεια αύτη συν τω χρόνω σχεδόν εξέλιπε εις...
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891) -
Ουργή Θεού
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ. (1894)