Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ."
-
Έβανι κ' η κουσκινού τουν άνδρα της μι τις πραγματιφτάδις
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Έγινις άπιαστους αγέρας
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Επί των ατακτούντων ή μη υπακουόντων παίδων -
Έγινις άπιαστους αγέρας
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Επί των ατακτούντων ή μη υπακουόντων παίδων -
Έισ' είν' αυτός ο κόσμος, άλλου απού παν κι' άλλου απού κάτ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Αστειότης λεγομένη περί της κοινωνικής καταστάσεως της ανθρωπότητας υποσημαίνον να επό το σκανδαλωδέστερον την της συνουσίας θέσιν -
Έκατσι χισμένους να γιαλάη τουν κατουρμένουν
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ. (1892)Ερμηνεία: Ευνόητος η έννοια -
Έλα απούν' αρρουστημένη σε'καμα αυγά και μέλι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1890)Λέγεται περί εκείνων, οίτινες πάντοτε προσποιούνται ότι είναι ασθενείς δια να τοις περιποιώνται τρυφερώτατα -
Έμαθι γκόλιους, ντρέπιτι ντυμένους
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Ένα λουλούδ' είσι που όποιους σι μυρίζ' η μύτη τ' κουρών'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Συνοδεύεται από κείμενο .... -
Ένας νους τουν χειμώνα για του καλουκαίρ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Σημείωση: Εύρηται και ανάλογος τουρκική -
Ένας παληάλουγους στη βατσινιά σκαλίζι δυό πουρδές ματσάλιζι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1890) -
Ένας παπάς κρέμετε
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1890)Φράσις αλληγορική λεγομένη επί εκείνων, ων η ζώνη εν αγνοία των είνε λελυμένη και κρέμεται -
Ένας τρελλός νοικουκύρς ξέρ' περισσότερα από σαράντα γνωστικούς
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Η πείρα πολλάκις είναι προτιμηντέρα της πολυμάθειας -
Έρμα μ' νιάτα μ' κι που τσιγκρίζιοθι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ. (1894)Ερμηνεία: Καϋμένη νεότης μου, πως αδίκως καταστρέφεσαι! Η χυδαία αυτή φράση εύρηται ως λογοπαίγνιον -
Έσκαψι κι του χώμα του έρηξι απάν' ς' τη ράχη τ'
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Ηθέλησε να ζημιώση άλλους και την έπαθεν αυτός -
Έστραψι και βρόντιοι
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Έφαϊς, ψημένουν πόντικα, κι πίνς νιαρό απ' του προνι;
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Ερώτησις αστεία προς τους από πρωίας πίνοντας συνεχώς ύδωρ αρκετόν -
Έχ' πίσσα κι παράδεισου
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)Ερμηνεία: Είναι κατά τι εξηυγενισμένος -
Είπι γάϊδαρους τουν πέτεινου κιουφάλα
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889)Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή λέγεται περί των χλευαζόντων ικανωτέρους των -
Είπι να βάλ' φρύδγια, έβγαλε μάτια
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1889) -
Είπι να βάλ' φρύδια έβγαλι μάτια
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1891)