Ουδέν λέγομεν ως εφιάλτης επεβάρυνε το χριστιανικόν και απλούν πνεύμα τούτην όσον οι βρικόλακες, τα στοιχειά, περ’ήν και εν τοις επομένους ο λόγος. Προ πολλών ετών υπήρχεν εν Τσορέκ-κοι και άλλοις ομόροις χωρίοις η αποτρόπαιος συνήθεια να τρυπώσι δια τινός βελόνης, σακαρράφας, την κουλίαν του νεκρού, δια να μη δυνηθή ν’αναστηθή και γίνη βρυκόλλαξ’ άλλ’ ή συνήθεια αύτη συν τω χρόνω σχεδόν εξέλιπε εις μέρον δ’ως αυτιστάθμησμα της αρχαίας ταύτης και θρησκευτικής, νομιζομένης, συνηθείας μεγάλη καταβάλλεται προσπάθεια παρά την οικείαν, όπως μηγαλή πλησιάση πηδήση άνωθεν του νεκρού διότι γίνεται ο νεκρός βρυκόλαξ, το τοιούτο δ’εξακολουθεί εισέτ’ πιστευδόμενον απρ’ημίν μετ’άκρας ευλαβείας, ο εξοστρακισμός δ’ούτος της γαλής εκ την νεκρήν είναι ένδειξις θρησκευτικής ευλαβείας και λατρείας προς τους νεκρούς.
Τόπος Καταγραφής
ΑδριανούποληΧρόνος καταγραφής
1891Πηγή
Αρ. 34, 120, Κ. Κουρτίδης και Γ. Κωνσταντινίδης, ΑδριανούπολιςΕυρετήριο και είδος πηγής
34, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT