Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 8821-8840 από 142579

Έπειτα έρχεται το Πάσκα η μεγάλη λαμπρή μας. Τη μεγάλη εμείς οι χριστιανοί χαιρόμαστε που αναστήθη ο Αφέντης ο Χριστός κι σφάζομε αρνιά και κρατούμε λαμπάδες και βάφουμε και κόκκινα αυγά για να δείξουμε τη μεγάλη μας χαρά. Αλλ’ εμείς οι Έλληνες έχουμε ακόμα μια χαρά. Γιατί στην πόλη μας, στην αγιά Σοφιά μας κάθε λαμπρή ακούγεται να ψάλλουν οι παπάδες το Χριστός Ανέστη και να βρίσκουνται όξω από την...

Λάσκαρης, Ν. (1925)
Ένας γονιός είχεν ένα γιο κ’ ήτανε δεκαοχτώ χρονώ. Ο πάππος του εζούσε κ’ ήταν ενενήντα χρονώ και λέει ο μπαμπάς του παιδιού: θα πας ‘ς τ’ αμπέλι, γιατί εγώ θ πάω ‘ς το παζάρι που ‘χω δουλειά και θα ‘ρθω εκεί να σ’ εύρω. Λέει τι θα κάμης εκεί πατέρα; Λέει, θα πάρω μια ψάθα να τη βάλω του πατέρα μου να κοιμάται. Και απαντά το παιδί και του λέει: πατέρα αντί μια ψάθα να πάρης δυο. Και δε φθάνει μια;...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Πως βγαίνει ο ήλιος

Έναν ωραιότατον θρύλον με πολλάς ιστορικάς ενδείξεις ότι συνέβη κάποτε εις την πραγματικότηταν, μας αποστέλλει ένας καλός αναγνώστης μας. Αφορά ένα εξαιρετικόν γεγονός, που συνέβη στην λουλουδένια Κέα, την Τζια. Οι νέοι ας την προσέξουν περισσότερον. Όσο απλό φαίνεται το συμβάν, τόση βαθύτερη είνε η έννοια του. Οι γέροι ακόμη ας παρηγορηθούν. Υπάρχουν τόσα ιστορικά παραδείγματα, όπως συμβαίνει και...

Άγνωστος συλλογέας (1937)
Οι κάτοικοι της Κέας

Εδώ στη Κέα παλαιά ονομαζόταντανε Ιουλίς. Ήρθαν οι Τούρκοι κ’ εβάλανε φωτιά κ’ εκαιγόντανε τα ελαιόδεντρα έξε μήνες μέχρι που καήκανε όλα και από τότε ωνομάσθηκε Κέα. Τότες ερημώθηκε ο τόπος κ’ εκατοικήσανε εδώ Νεράϊδες. Ύστερα ήρθαν από άλλους τόπους κ’ εκατοικήσανε φερτοί. Εμείς ήρθαμε από διάφορους τόπους. Μια μόνο οικογένεια παλιά έμεινε που λέγεται Χωματιανός. Υπάρχουν ακόμη εδώ από αυτήν την...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960)
Άλλως πως: Θα πάρω μια ψάθα για το γέρο γιατί είναι πια γέρος και σιχαμένος να τόνε βάλωμενε ‘ς το υπόγειο να κοιμάται γιατί δε κάνει πια για σαλόνια. Λέει (το παιδί) δε παίρνομενε δυο και όταν γίνης εσύ γέρος να σε βάλωμενε κ’ εσένα μέσ’ ΄ς το υπόγειο; Πήγαινε παιδί μου. Του λέει πια τότες, να πάρης κρεβάτι για το γέρο. Λέει κ’ εγώ θα σου πάρω τα ίδια.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Εδώ που μας κατάστρεψεν ο Θεός και μας ήβαλε κάτω που τον τύραννο, είναι γιατί ανέβαιναν στα κατηχούμενα, στην Αγιά Σοφιά, με τ’ αλόγατα κι ήπαιρναν το αντίερο (αντίδωρο) οι Ρωμαίοι με το περούνι το μαλαματένο.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Άλλοι πάλι ελέαν ότι οι καλόεροι είχαν μάθει ότι πήραν οι Τούρκοι την Πόλι κ(αι) ελέαν ο Θεός είναι μεάλος και η Παναγιά μας αγαπάει και (θ)α μας την δώση πάλι και (θ)α γίνη πάλι ελληνική. Τότε πετάχτηκε ένας όχι καλόερος ένας άλλος και λέει όσο μπορούν τα τηανισμένα αυτά ψάρια ‘α πετάσουν μέσα στο νερό και να καλουμπούν, άλλο τόσο (θ)α ‘ίνη και η Πόλι Ελληνική και αμέσως τα ψάρια πήδησαν κ(αι) επήαν...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Η Αγιά Σοφιά

Ότι τημ πήρανε οι Τούρκοι τημ Πόλη, λειτρουγάγανε μέσα ‘ς την εκκλησία και μόλις μπήκανε οι Τούρκοι ‘ς την εκκλησία, το τέμπλεο έγιν’ ένας μεγάλος βράχος και ο παπάς έπαψε ‘ς τη μέση το Ευαγγέλιο που έλεγε, όποιος περνάει από το ιερό ακούει ψαλμωδίαις, κι όντα θα πάρουμε τημ Πόλι, θα εβγή ο παπάς ‘ς τημ πύλη για ν’ αποειπή το Ευαγγέλιο και θα τελειώση τη λειτουργία.

Άγνωστος συλλογέας
Οι Ιχθύς της Ζωοδόχου Πηγής

Εικοτολογούσιν ότι καθ’ ην στιγμήν ο πορθητής Μωάμεθ ο Βος εισήλασε νικητής εντός της Κωνσταντινουπόλεως, ο ατυχής της πύλης του Αδριανού ήρως αμερίμνως και αναλγήτως ηυθύμει παρά το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Αγγελθείσης δ’ αυτώ της αλώσεως της Πόλεως, εδυσπίστει προς το γεγονός ειπών: «εάν τούτο η αληθές, οι εν τω τηγάνω ιχθύς αμέσως να αναζήσωσι». Ω του θαύματος οι ημίεφθοι ιχθύς αναστάντες έπεσαν...

Οικονομίδης, Δημήτριος
Περί της πεδιάδος του χωρίου Καβάτι υπάρχει προφητεία αρχαία ότι συμβήνεται ποτέ πόλεμος μέγας διεθνής οιος ουδέποτε μέχρι. Τοσούτον δε αίμα θα χυθή ώστε εντός αυτού θα πλεύση ημίονος ήτις μετά το λουτρόν αυτό και θα γεννήση όπερ έσται σημείον της συντελείας του κόσμου τούτου. Θα αναδύοντοι δε τότε και αι σιδηραί πύλαι του Τείχους του Κυψέλου αθ καταβυθινθείσαι άμα τη αλώσει της Κων/πόλεως ίνα μη...

Κωνσταντινίδης, Ν. (1890)
Η Αγιά Σοφιά

Απότι τημ πήρανε οι Τούρκοι τημ Πόλη, η Αγιά Σοφιά είναι μολιβοχυμένη απ’ έξω και μέσα δε μπορούν να μπουν οι Τούρκοι, Μέσα ‘ς την εκκλησία είναι άνθρωποι και λειτρουγάνε και όποιος είναι καθαρός περνάει απ’ όξω και ακούει ψαλμωδίαις. Κι όταν θα ντημ πάρουμε μεις τημ Πόλη θ’ ανοίξουν οι πόρταις και οι άνθρωποι που είναι μέσα θα λειώσουνε κ’ η εκκλησία θα γίνη όπως ήτανε πρώτα.

Άγνωστος συλλογέας
Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος

Αλούσης της Πόλεως Άγγελος Κυρίου επιφανείς τω βασιλεί Κωνσταντίνω επέδωκεν αυτώ σπάθην ξυλίνην διατάττων συνάμα αυτώ, ίνα δια ταύτης αποκρούση την έφοδον. Απορριψάντος δ’ εκείνου μετ’ αγανακτήσεως και μετά περιφρονήσεως την προσφοράν και ειπόντος “ χρυσήν σπάθην έχων ουδέν κατώρθωσα, ουδέν δε θα κατορθώσω και δια της ξυλίνης”, ο άγγελος μετέβη παρά τω Μωάμεθ και επέδωκε την ξυλίνην σπάθην, ην εκείνος...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Στην Αγιά Σοφιά είχεν εκατό μια πόρτα, τις εκατό τις ηννοίξασι, την μια (δ)εν εμπορούσι να τη βρούν και στις επίσημες γιορτές ακούουν αρμονία της λειτουργίας και οι Τούρκοι ακόμα.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Μια βουαλλιά (όσο το δέρμα ενός βοδιού) τόπο ζήτησε ο Τούρκος να του παραχωρήσουν, και κείνος την έκοψε λεπτό μπρισίμι κι έπιασε πολύν τόπο κι’ έτσι επήρε την Πόλη.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος

Αλούσης της Κωνσταντινουπόλεως άγγελος Κυρίου επιφανείς τω βασιλεί Κωνσταντίνω επέδωκεν αυτώ σπάθην ξύλινην διατάττων συνάμα αυτώ, ίνα δια ταύτης αποκρούση την έφοδον. Απορριψάντος δ’ εκείνου μετ’ αγανακτήσεως και μετά περιφρονήσεως την προσφοράν και ειπόντος ότι χρυσήν σπάθην έχων ουδέν κατώρθωσα, ουδέν δε θα κατορθώσω και δια της ξυλίνης, ο άγγελος μεταβάς παρά τω Μωάμεθ επέδωκε την ξυλίνην σπάθην,...

Οικονομίδης, Δημήτριος
Ένας μπακάλης από την Καραμανιά πήε να ξεμπερδέψει εκατό γρόσια από ένα φύλακα της Αγιάς Σοφιάς επειδή δεν είχε να του τα πληρώσει, του επέτρεψε νάμπει να ίδει την Εκκλησίαν τους. Μπαίνει λοιπόν μέσα κι έβλεπεν έβλεπεν, ώσπου πέρασεν η μέρα κι ένας ολόκληρος μήνας. Σαν βγήκεν έξω, νεόρεψε(1) στο μπακάλικο και δεν βρήκε τους συντρόφους του, που σώστηκε το μηνιάτικόν τους και μεταφέρθηαν σε άλλο μαγαζί....

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Τον καιρό, κείνο τον καιρό που πήρε την Κωνσταντινούπολι ο αγάς, έκατσε έφθασε τα παλάτια του, τα κονάκια του μές ςτη Κωνσταντινούπολι και έκατσε και είπε: αχ! Λέει, μέρος για να καθίσω λέει τούτο είναι λέει. Άμα θα είπε αυτούνα το λόγο, και απάνω που καθούντανε ς το παράθυρό του μπροστά ακόλλησαν έτσι 5 δύκτυλα ςτο τζάμι. Τώρα λέει καλά είπαμε το λόγο, μα κοίταξε λέει στο τζάμι τι ακόλλησε λέει,...

Ξανθάκης, Ι. (1922)
Η λειτουργία 'ς την αγιά Σοφιά

Ήταν ένας έμπορος και είχε να κοπέλλι και το έστειλε για μια δουλειά. Εκεί που επέρναγε από την αγιά Σοφιά άκουσε ψαλμούς κ’ εμπήκε μέσα να κάμη το σταυρό του. Μεσα ‘ς το ιερό ήσαν ο Πατριάρχης με τον αυτοκράτορα τον Κωνσταντίνο και τους διάκους και ελειτρουγάγανε που ήταν ημέρα της Αναστάσεως. Εκάλεσαν και το παιδί κ’ επήγε ‘ς το ιερό. Αφ’ ου τελείωσ’ η λειτουργία έκλεισαν οι πόρταις του ιερού και...

Άγνωστος συλλογέας
Ο Θεός των Τούρκων μπήκε με φούρνο στο κεφάλι στην Πόλη, κειά που ζωντάνεψαν τα ψάρια.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή. ﻿

Ο Θεός των Τούρκων μπήκε με φούρνο στο κεφάλι στην Πόλη, κειά που ζωντάνεψαν τα ψάρια. ﻿

Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή.

Ο Θεός των Τούρκων μπήκε με φούρνο στο κεφάλι στην Πόλη, κειά που ζωντάνεψαν τα ψάρια.