Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 8481-8500 από 142579
Οι χαλέπες
Τον παληό καιρό στον Άγιο Μύρωνα ήταν μεγάλη ευτυχία. Οι άνθρωποι δεν είχαν ανάγκη να καλλιεργούνε τα χωράφια, γιατί τα χώματα των χωραφιών ήταν φέτες ψωμί, έτοιμες να τις τρώνε οι άνθρωποι. Ήταν οι λεγόμενες χαλέπες. Οι άνθρωποι, μη έχοντας έγνοια για τον επιούσιο, άρχισαν σιγά σιγά να μη τον λογαριάζουν. Οι γυναίκες μάλιστα έπερναν το ψωμί και σκουπίζανε τους κώλους των μωρών παιδιών. Τότε ο Θεός...
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ.
(
1949
)
Στα σκουσμάρια
Εις το μέρος τούτο εφονεύθη ποτέ εις χωρικοί πεσούτοι επ’ αυτού λίθου καθ’ ην στιγμήν ανεπαθετοι το δε αίμα τούτου φωνάζει κοντά την πανελλήνιον παράδοσιν, καθ’ ην το αίμα του αδικοσκοτωμένου εκβάλλει κραυγάς σκούζει κατά την νύχτα. Και το μέρος τοιαύτον τούτο επειδή ακούονται την νύκτα σκουσμάρια, σκουξίματα, ωνομάσθη ούτω.
Σακελλαριάδης, Χ.
(
1923
)
Είναι και μια άλλη ιστορία: Λένε πως εκείνα τα χρόνια, λίγοι εδώ είχανε κτήματα. Αυτοί ήταν Άρχοντες Κεφαλονίτες. Ένας Βρετός (απ’ αυτούς τους άρχοντες) είχε στην υπηρεσία του ένανε, που του έκανε αλέτρι με τα βόδια και καλλιεργούσε τη γη. Αυτός ο ζευγάς ελεγότουνε Λεκατσάς και λέει στο Βρετό. – Αφέντη, να πάρω κ’ εγώ ένα κομμάτι γης να το ΄χω; - Πόσο θέλεις; - Όσο μπορώ να οργώσω με το ζω μου σε...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1956
)
Κάμπος του Φαναρίου
Έχουν να πουν πώς υπήρχε στη Σπλάντζα (παράλιο χωριό στο Ιόνιο, κοντά στην Πάργα) ένα φανάρι για να περνούν τα πλοία. Όλος ο κάμπος έπειτα με τα γύρω χωριά πήρε το όνομα Φανάρι.
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1958
)
Οι πρώτοι κάτοικοι της Λέρος εκατοικούσανε στο Παρθένι, στου Σκουρνού, στου Σμαλού. Μετά εφύγανε από ‘κει κ’ επήανε στο Λενικό, κι’ ο τόπος αυτός πήρε απ’ αυτούς το όνομα Λενικό. Μετά εφύανε κ’ επήανε κ’ εκτίσανε το παλιόκαστρο στον Ξερόκαμπο. Από κει όταν ήρθανε οι Βενετσάνοι εχτίσανε το κάστρο στο χωριό.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1958
)
Πελεκαπείνα
Πελεκαπείνα χωριό της Κρήτης. Έγινε από τις προστακτικές πελέκα και πείνα. Του καιρό όπου ήταν η Κρήτη Τουρκιά, κάποιος Ρωμιός που πελεκούσε πέτρες να χτίση σπίτι ένας Τούρκος, είπε πως πεινά. Ο Τούρκος αποκρίθηκε με θυμό: «πελέκα, πείνα, βρε!». Από το περιστατικό τούτο ο τόπος εκείνος πήρε τ’ όνομα «Πελεκαπείνα».
Πουλάκης, Δημ.
(
1924
)
Διακόπι
Ήταν δυο διακονιαρέοι κατά το Κριάτσι πάγαιναν κατά την Αρτοτίνα, δεν ξέρω. Αυτού που έρχονταν αυτοί οι διακονιαρέοι τους απάντησε ένας άνθρωπος κι είπε αυτός: αυτοί οι διακονιαρέοι που έρχονται από μακρυά έχουνε χρήματα. Και τους έπιασε και τους έκοψε και τους έσφαξε και τους πήρε ό,τι είχαν εκεί απάνω τους λίγα πολλά, δεν ξέρω, και τα πήρε και πάει. Κι έμεινε να λέγεται Διακόπι, επειδή έκοψαν τους...
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1927
)
Εροιβιά: Παραφθορά του ονόματος της αρχαίας Ηπειρωτικής πολιτείας Ευροίας ή Ευρροίας, της οποίας η τοποθεσία πιστεύεται να είναι κάτω από την ακρόπολη της Καστρίτσας, προς την λίμνην της Λαψίστας. Τ’όνομα της Εροιβιάς, σώζονταν άλλοτες, πριν πενήντα χρόνια, σ’ ένα δημοτικό τραγούδι, του οποίου θυμούμαι μερικούς στίχους: Ποιος είδε και δεν τρόμαξε της Εροιβιάς τον κάμπο. Εκεί συν πέντε δεν πατούν,...
Χρηστοβασίλης, Χρ.
(
1944
)
Τ' αλέτρια και το Κάστρο της Ρόδου
Πολλοί Τούρκοι που κατοικούσαν στο Κάστρο της Ρόδος κι είχασιν χωράφκια στην εξοχή σα θθέλασιν να γυρίσουν το βρά(δ)υ στα σπίτια του, την εποχή του ζεμάτου, έφηνναν τ’ άλετρά τους όξω που το Κάστρο. Το ‘χαν κακό να τα βάλουν μέσα στο Κάστρο, γιατί είχαν πακουστά τους πως η Ρόδος θα παρτή που κείνον που θα ‘χεν στο σπίτιν του άλετρο (1). [Άλετρον= Τούτο εγίνετο πριν να καταληφθή η Ρόδος υπό των Ιταλών,...
Βρόντης, Αναστάσιος
(
1939
)
Το Θιάκι κάποτε ήταν ακατοίκητο και το λέγανε Κουμπαρία. Ο Γουϊσκάρδος (διοικητής της Κεφαλονιάς) έβγαλε μια εντολή, όποιος θέλει να ΄ρτη να κατοικήση. Κι’ έτσι ήρθανε πολλοί. Από την εικόνα των Καθαρών καταλαβαίνουμε πως οι πρώτοι κάτοικοι ήρθανε από τα Γιάννινα. Εφοβόντανε μάλιστα να πούνε τ’ όνομά τους κι’ ελέγανε μονάχα τον τόπο τους π.χ Γιανιώτης, Πρεβεζάνος.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1956
)
Το χωριό μας ήτανε πρώτα στην Ανώη κ’ ήρτανε κι’ εκατοικήσανε σε τούτο το μέρος, που ήτανε πρώτα ένα ξωκκλήσι, σε μια βατσουνιά. Εγιόρτασε στα εισόδια (τση Μισοσπορίτισσας). (Οι κάτοικοι του Άη Γιάννη- γειτονικό χωριό- είν’ από την Ανώη κι’ εκείνοι).
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1956
)
Τοποθεσία Μπέηδες ή στου Καϊμακάμη. Η τοποθεσία αυτή πήρε το όνομά της απ’ το εξής περιστατικό: Το 1880 ο Καϊμακάμης της Καστοριάς με τρεις Μπέηδες και άλλη συνοδεία έρχονταν στο Βορβοτσικό να κάμουν γενική κατάσχεση, διότι οι Βορβοτσιώτες ώφειλαν 111/2 χιλ. λίρες στο Τουρκικό Δημόσιο απ’ την πώληση του χωριού στους κατοίκους (η πώληση έγινε απ’ τον Ομέρ Αγά) και τις οποίες αρνούνταν να δώσουν. Οι...
Μάνος, Κωνσταντίνος
(
1958
)
Το Δικίμι
Στο παλιό δρόμο του ποταμού Γαδουρά(2) έχει ριχμένες δκυό μιάλες πέτρες σαν μυλόπετρες, και λέσιν πώς εκειά είνεν η μέση της Ρόδος. Για να βρούσιν εφτήν την μέση τον παλιόν καιρό, εστείλασιν έναν άθθρωπο που τη χώρα κι έναν άλλον που την Κατταβκιά(3). Ο καθένας τους εκράτιε στον νώμον του που μιαν μιάλην πέτρα και κειά που παντηχτήκασε, τες εφήκεν. Το μέρος αυτό το βκάλασι Δικίμι γιατί έκαμαν εφτήν...
Βρόντης, Αναστάσιος
(
1939
)
Το Επταχώρι (1) δημιουργήθηκε, όπως φανερώνη κι η ίδια η ονομασία του, από επτά χωριά της περιφερείας, που εγκαταστάθηκαν εδώ στις αρχές του 17ου μ.Χ. αιώνα με αποκλειστικό σκοπό να προφυλάγωνται απ’ τις επιδρομές των Τουρκαλβανών, επειδή το μέρος ήταν κατάλληλο για την προφύλαξη αυτή. [Επταχώρι= Πριν από το 1927 λεγόταν Βορβοτσικόν (από το Βουφούρβειον= μέρος για βόδια και φοράδες κι ύστερα Βουρβούφειον,...
Μάνος, Κωνσταντίνος
(
1958
)
Το φασούλι της Ψίθθου
Στη Ψίθθο έχει μια βρύση που την λέ(γουν) Φασούλι. Το νερό του Φασουλιού όποιος ξένος λεύτερος το πιή, παντρεύκεται και μένει στη Ψίθθο για πάντα. Το λεν και τραβούϊ: «Του Φασουλιού το πέραμα όποιος κι αν το περάση, βασιλικόν να ‘χη το νου, πάλε θα τον εχάση. Του Φασουλιού μας το νερό όποιος κι αν πιή, πα(γ)ώνει, αν κάμη και πολύν καιρόν αγάπη θεμελιώνει».
Βρόντης, Αναστάσιος
(
1939
)
Στου ψαρά τη ράχη
Η τοποθεσία πήρε το όνομα πιθανώτατα από κάποιον ψαρά που έμενε εκεί και κατέβαινε για ψάρεμα στο ποτάμι που, όπως λένε, τα παλιά χρόνια ήταν ψηλότερα, πιο κοντά δηλαδή σ΄αυτή την ράχη.
Μάνος, Κωνσταντίνος
(
1958
)
Ανάμεσα τα χωριά Πετρίλου κι Αβαλάση είναι το βουνό η Καράβα. Εκεί είναι μια κρικέλα σιδερένια. Αυτή η κρικέλα λένε πως σώζεται απ’ τον καιρό του Νώε. Απ’ αυτού έδεσε το καράβι του και γι’ αυτό και το βουνό πήρε το όνομα «Καράβα».
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1928
)
Στην Ευγερέτη ήρτανε δυο καλόγριες και πρωτοκατοικήσανε.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1956
)
Κάποτε εδώ στο χωριό ήσαν πολλοί Τούρκοι. Οι Χριστιανοί άρχισαν μια ημέρα να τους κυνηγούν και έτσι έτρεχαν να φύγουν μέσα στο δάσος. Εκεί στο δάσος, που εγύριζαν πολλές ημέρες, ευρήκαν ένα μαύρο πουλί μπούφο. Έμειναν εκεί που ευρήκαν το πουλί και έτσι έγινε το χωριό Μπούφι.
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1964
)
Παράδοσις για το χωριό Λείψι
Το χωριουδάκι αυτό είναι κοντά στο οπωσδήποτε μεγάλο χωριό Σβανζικό της επαρχίας Γρεβενών. Οι Σβανζικιώτες λένε για το Λειψί: Το χωριουδάκι αυτό τώρα το έχει Μπέης που κατοικεί στους Αγίους Σαράντα. Οι Σβανζικιώτες αγόρασαν το τσιφλίκι τρεις φορές. Ο Μπέης έπαιρνε τα λεπτά, αλλά με το σήμερα και αύριο δεν έβγαινε από μέσα. Την τελευταία φορά είδαν και απούειδαν οι Σβανζικιώτες και είπαν «ας λείψη!»....
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1918
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
