Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 8441-8460 από 142579
Η παράδοση για τον ναόν “Χριστός της Ιερουσαλήμ”
Ο Χριστός της Ιερουσαλήμ- ερείπια τώρα- ήταν χτισμένος πάνω στον αρχαίο ναό του Απόλλωνος – ας πούμε με τα ερείπια του και τα λείψανα κιόνων και μαρμάρων, που πολλά σώζονται με αρχαίες επιγραφές. Την παράδση την άκουσα από την καλογριά την Τσουγκράναινα και κείνη πάλι από τον παπά- Μελέτιο «Άγιος άθρωπος, ησκήτεβζε στομ Βαθύ(τοπωνύμιον κοιλάδας στην Κάλυμνο), ‘μμ (αμμή) ή ζηλοφτονία των αλλωνώ ηβγάλαν...
Ζερβός, Ιωάννης
(
1958
)
Στον «Κοκκινόβραχο» κάτω που περνάει ο Φειδάρης ήταν από πάντες μια καμάρα, ένα πέτρινο γεφύρι. Οι Τούρκοι όντας ερχόντανε από τον έπαχτο εύρισκαν πρόχειρα και πέραγαν δώθε απ΄ το ποτάμι κι τόρριχναν εδώ στο μοναστήρι ( του Προδρόμου στη Δερβένιστα). Οι καλογέροι είχαν κάθε τόσο και λιγάκι βαρδαρίκια με τους αγάδες. Τον έναν έδιωχναν, ο άλλος ερχόταν. Ο ηγούμενος του μοναστηριού παρατώρισε απ’ το...
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1927
)
Στου Γκέκα
Εσκοτώσανε έναν Γκέκα= (Αλβανό, Γκέκηδες)
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1959
)
Η Πίνα της Ντέμης
Η Ντέμη είναι νέος συνοικισμός του παραλιμνίου χωριού της Τριχωνίας «Καινούριο», που χτίστηκε στον αμαξωτό δρόμο, που πάει από το Κεφαλόβρυσο στο Αγρίνιο. Η ετυμολογία του είναι τουρκική, όπως με πληροφόρησαν και οι κάτοικοι των πλησιοχώρων μερών, από το «Ετέμ», στον Ετέμ, στον Ντέμ, στο Ντέμ, στου Ντέμ, «στ΄ Ντέμ» η τελευταία μορφή. Κοντά στην Ντέμη, δεξιά από τον αμαξωτό δρόμο τον απάνω, που πάει...
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1948
)
Σ΄όλον εδώ τον κάμπο των Κυδωνιών ακούει κανείς το παράξενο όνομα «Η Πελεκαπίνα», το οποίον οι κάτοικοι εδώ το ορθογράφουνε αλλοιώς: Πελεκαπείνα και ουχί Πελεκαπίνα. Μου λένε ότι «Πελεκαπεινίδες» ωνόμαζαν μια φορά οι προσπαππούδες και προπάτορες τους ενετικούς πύργους που ήσανε εδώ κ εκεί σπαρμένοι, και τους οποίους οι τότε δυνάσται έκτιζαν αγγαρεύοντες τους χριστιανούς του τόπου. Επειδή δε τους έβαζαν...
Άγνωστος συλλογέας
(
1938
)
Παράδοσις δια το χωριό Σαρακηνοί
Κάτω από το κάμπο στον καιρό των Τούρκων οι Χριστιανοί που δεν εθέλανε να γίνουν Τούρκοι έφυγαν κ’ ήρθαν εδώ στους Σαρακηνούς γύρω στα βουνά κ΄ εκατοικούσαν. Μετά αυτοί εδώ που ‘ναι τώρα το χωριό ευρήκαν μια γουρούνα που είχεν γεννήσει μέσα στα βάτα. Η γουρούνα είχε σκάψει κ’ έβγαλε διάφορα κόκκαλα και την εικόνα του Αγίου Νικολάου, τότε μαζεύτηκαν από τα γύρω βουνά οι χωρικοί έκτισαν την Εκκλησία...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Στο Καλόγηρο
Ένα ύψωμα που από μακριά μοιάζει σαν όρθιος παπάς. Λένε πως ήτανε εκεί ένας ασκητής κι ασκήτευε. Έχει κιλλί. Έχ’ σπ’λιά. Είχ΄ κι κούγιο πουρνάρ’ που έβαζαν μέσα τα βιβλία.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1959
)
Στη βρύση στο Ροκωμένο
Μπροστά στη Χώρα(1) στη θέσι Ροκωμένο είναι μια βρύση. Απ’ αυτή την βρύση όποιος ξένος έρθη και πιή νερό θα παντρευτή στη Τζιά. Του λένε και το τραγούδι: «Του Ροκωμένου το νερό λένε πώς έχει αβδέλλες μα ‘κείνο το κακόμοιρο έχει όμορφες κωπέλλες. Κάτω στο Ροκωμένο, κάτω στο μαύρο Δρύ κάθεται ένα πουλάκι και γλυκοκελαηδεί. [Χώρα= πρωτεύουσα της Κέας].
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1960
)
Πέτρα του ληστή
Μια φορά τα παλιά τα χρόνια ήσαν κοντά κοντά ο Αρχάγγελος και ο Άγιος Κωνσταντίνος και δίπλα στις εκκλησίες αυτές ήσαν και χωριά. Τα δυο χωριά είχαν διχόνοια και οι κάτοικοι του Αγίου Κωνσταντίνου δεν άφηναν τους άλλους να περάσουν απ’ εδώ από την Καρυδιά που την λέγαμε παλαιότερα Τέχοβο, για να πάνε στην Έδεσσα. Είχαν κάνει σκοτωμούς. Και από εδώ από την Καρυδιά, από εκεί που είναι του Ληστή η πέτρα...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Παράδοσι για την Κωμια
Στα παλιά χρόνια που ήτανε φερμένοι εδώ στη Μήλο οι Τούρκοι εκυνηγούσανε πολύ τσοι Χριστιανούς. Όπου ήτανε καμμιά σπηλιά επααίνανε οι καημένοι οι Χριστιανοί κ εχωνούντανε. Όπως και στην Κώμια που ήτανε μια μεγάλη σπηλιά, κ’ είναι ακόμη, απάνω από ένα γκρεμνό κι αποκάτω θάλασσα. Τη σπηλιά τη ‘σκέπαζε ένας μεγάλος σκοίνος. – Εκείνα τα χρόνια η Κώμια ελεγούντανε ανατολική πολιτεία. Λόγος που επήγανε...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1959
)
Νότια (παλαιότερον Νέτα)
Το χωριό αυτό παλαιότερα ήταν χριστιανικό. Οι κάτοικοι μετά ετούρκεψαν μαζί με τον Επίσκοπον των. Ωμιλούσαν βλάχικα. Και οι Τούρκοι αυτοί κατόπιν μέχρι της μεταναστεύσεως το 1923 εμιλούσαν βλάχικα. Πολλές οικογένειες των Τούρκων αυτών διατηρούσαν στα σπίτια των εικονίσματα.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Πως εχτίστηκεν η χώρα
Ύστερα που τες μύγες, που ‘ρταν στην Ρόδο κι’ εδάγκαναν τους ανθρώπους κι επέθαιναν έγινεν σεισμός μεγάλος ανήμερα τ’ Άη Δημητρίου. Από τον σεισμόν αυτόν εχάλασαν οι τρεις μεγάλες πολιτείες της Ρόδου και γι’ αυτό έχτισαν τη χώρα σε μέρος που δεν έπιασεν ο σεισμός». Όπως μπορεί ν’ αντιληφθή ο καθένας δεν είναι πια παράδοσις αυτή αλλά σωστή ιστορία γιατί πραγματικώς στο νησί μας έγινε μεγάλος σεισμός...
Βρόντης, Αναστάσιος
(
1930
)
Χρηστοί, το λεν γιατί ήταν πολλοί με τ’ όνομα Χρήστος εκεί. Απ’ τσι Χρηστάδες βρήκε τ΄ όνομα.
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1959
)
Τον παλιό καιρό τη νύφη που θα παντρευόνταν την Κυριακή το βράδυ την έπαιρνε ο Τούρκος. Την κρατούσε τρεις ημέρες κι ύστερα την έδινε στο γαμπρό. Κάτοικοι του γειτονικού χωριού Αλεποχώρι πήγαν σ’ ένα Αρμένη στην Κωνσταντινούπολη και ζήτησαν συμβολή τι να κάνουν για να απαλλαγούν από αυτή τη συνήθεια. Ο Αρμένος τους εσυμβούλεψε να πάρουν από ένα μαγκάλι κάρβουνα αναμμένα, να τα βάλλουν επάνω στο κεφάλι...
Πετρόπουλος, Δ.
;
Καρακάσης, Σταύρος
(
1960
)
Λέγεται ότι η μικρά κοιλάς του Καλεντζίου και Πλέσσας ήτο άλλοτε βάλτος. «Ένας Ρουβίνιος άνοιξε αύλακα και αποστραγγίστ’κε ο βάλτος. Από τότε έμεινε η ονομασία του μέρους «Στα Ρουβίνια».
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1961
)
Γιατί ωνομάστη Λυγουριό (στην Επίδαυρο). Ο Ασκληπιός είχε άνδρες επιβήτορες. Μετά τη θεραπεία τους οι στείρες γυναίκες συνουσιάζονταν με τους επιβήτορες και έφευγαν. Όταν έφταναν στο σημείο που υπάρχει το σημερινό Λιγουριό, τις έπιανε λυγούρα, γιατί είχαν γκαστρωθή. Έτσι έμεινε το όνομα Λυγουριό.
Πετρόπουλος, Δ. Α.
(
1957
)
Γιατί λέγεται Σινώπη;
Η Σινώπη έχει γύρω γύρω μεγάλο κάστρο. Λένε το έχτισε μια βασίλισσα και δεν έφτασαν τα λεφτά της και πούλησε και το σινί της. Είχε ένα χρυσό σινί, γι’ αυτό ωνομάσθηκε Σινώπη. [βλ. οίκος γ. 1141 σ.101]
Λιουδάκη, Μαρία
(
1938
)
Στου Γκούμα το μνήμα
Έχουν σκοτώσ’ κάποιον Γκούμα (Έλληνα). Τοποθεσία κι έχει πέτρες, που μοιάζουν με μνήμα.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1959
)
Το χωριό μας δεν είναι εδώ που είναι τώρα. Ήταν πιο απάνω και το ‘λεγαν Λεζέτσι. Το ‘λεγαν Λεζέτσι επειδής ηύρισκαν επί Τουρκίας ιδώ καταφύγιο οι κλέφτες. Ήταν δασωμένο, βρήκαν νερά κι ήταν λόζος (1) των κλεφτιών. [λόζος= Κρυψώνα των κλεφτών]
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1961
)
Το νησί το σταυρώσανε. Ήρθανε από την Ήπειρο, να πρωτοκατοικήσουνε, όταν ήταν έρημο το νησί, ακατοίκητο και το σταυρώσανε πρώτα με 4 σταυρούς. Υπάρχουν οι 4 σταυροί. Ένας στην Κακή Λαγκάδα (κοντά στο χωριό –Βόρειο- μέρα), άλλος προς τον Ορθόλιθο, άλλος στον Οζιά, στο Μογγονήσι, κι ο άλλος στου Μηνά, στη Λαντέρνα τση Λάκκα. Ξύλινοι σταυροί, μπηγμένοι μέσα σε κουκούτρια (Φαίνονται 1-2).
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1957
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
