Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 8341-8360 από 142579
Ο παπάς της Αλωνίσταινας αλώνισε της αγιάς Μαρίνης κι άνοιξε η γης και τον κατάπιε μαζί με τ’ άλογα. Του είπαν; «Παπά, μου, είναι γιορτή, δεν κάνει ν’ αλωνίσουμε. – Όχι, λέει, θ’ αλωνίσουμε». Μπήκε μες στ’ αλώνι και είπε: «Α, Μαρίνα, Α!» Με την πρώτη κουβέντα όσο ήταν τ’ αλώνι βούλιαξε μαζί με τ’ άλογα, μαζί κι ο παπάς. Φαίνεται ακόμα τ’ αλώνι. Ο νοικοκύρης μου που πέρασε από κει το έχει ιδωμένο....
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1939
)
Εδώ δίπλ’ από τις Βλήχες που προχωρούμε στην αμμουδιά, λένε ότι στα παλαιά χρόνια ήτανε 3 αλώνια. Τα δυο υπάρχουν. Το έξω αλώνι ήταν ένας και αλώνιζε την ημέρα της Παναγίας της Βλαχέραινας. Εβύθισε το μέρος κι είναι εκεί 10 μέτρα θάλασσα. Από τον Αη Γιώργη, αμά έχει μπουνάτσα καλή, φαίνεται τ’ αλώνι μέσ’ στη θάλασσα. Εχορτάριασε γύρω και φαίνεται το στρογγυλό.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1958
)
Μεγάλο Παλιοκλήσι
Στο μέρος που είταν άλλοτες ή παλιά εκκλησία Ζωοδόχος Πηγή και που είναι τώρα εικονοστάσι, είταν στα παλιά χρόνια το χωριό Κουκλαίοι. Λένε ότι το χωριό βούλιαξε και μια γυναίκα κοκκινοντυμένη βγαίνει τις νύχτες και στέκει στα βουλιάγματα κινώντας το χέρι, σαν να ευλογάει. Η παράδοση λέει πως είναι η Παναγία.
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Στου Στροβλές (1) παρά πάνω είναι μια λίμνη. Εκειά, ‘τονε πρωτύτερα σπίτι, που κάθουντονε μιαν κοπελιά. Μια φορά αγίου Σπυρίδωνον ύφαινε και περνούνε και της λένε: «Σήμερο τ’ αγίου Σπυριδώνου να φαίνης; - Σφυρίζει κι εμένα τ’ αργαστήρι μου». Κι ωπό να το πη ώ του θαύματος! αμέσως εβούλησεν ο τόπος εκείνος μαζί με τ’ αργαστήρι τζης κι εγίνηκεν η λίμνη. Και το εδά όποιος πάει εκειά την ημέρα η αγίου...
Λιουδάκη, Μαρία
(
1938
)
Για το Σοβολάκου, το χωριό που βύθισε λένε, πως εκεί ήταν ένας Δεσπότης. Είχε ηλικία 85 χρονών και μόλα ταύτα τα είχε μπλέξει με γυναίκα. Το χωριό τον κατηγόρησε στον Πατριάρχη. Τον κάλεσε να δώσει λόγο. Να πάη μπροστά του. Μπήκε καβάλα και πήγαινε στην Πόλη. Καθώς ξεκίνησε, στάθηκε και καταράστηκε το χωριό και γι’ αυτό βύθισε μέσα.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1928
)
Της αγίας Κυριακής (7 Ιουλίου)
Αυτή την ημέρα δεν αλωνεύουν, γιατί ένας παππάς αλώνευε και εβούλησε τ΄ αλώνι με τα στάχυα τα βούϊδα και τον παππά και στη θέση αυτή ακούγεται και σήμερα να φωνάζη ο παππάς: «ρρρρρρρρρρρρ» για να γυρίσουν τα βούϊδια.
Κασιμάτης, Ιωάννης Π.
(
1958
)
‘Σ το μέρος τσ’ Αμόμαξις είναι εκεί ένα σπήλαιο και ήτανε εκκλησία και καταβυθίστηκενε εκεί.
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1960
)
Περιφέρεια Ελούντας. Τοποθεσία οξά. Υπάρχουνε 101 στέρνες. Αυτές οι στέρνες ήσανε θαμμένες και βρεθήκανε μόνο οι 100. Όντα θα βρεθή η μία, θα νάναι χρυσό γεμάτη.
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ.
(
1949
)
Εδώ στο Ρόγγι (ακρωτήρι) που φαίνονται τα χώματα γκρεμισμένα, έχουνε να πούνε πως ήτανε δυο Μαθρακιώτες κι είχανε δυο τόπους μαζί (που συνορεύουνε) κι αυτοί οι δύο όλο εμαλώνανε απάνου στην καλλιέργεια. Ο ένας επέταε τη νύχτα τις πέτρες του λόγγου του στα χωράφια τ’ αλληνού κι εκείνος της ξανάρριχνε στο γείτονα. Ώσπου εθύμωσε ο Θεός και γκρέμισε τη γης κατά τη θάλασσα. Έχει σήμερα ένα βούλιαγμα κι...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1960
)
Βιθυνία: λίμνη. Αυτή έχει βουλιάξει γι αυτό τη λένε Βιθυνία.
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1961
)
Της Παναγίας της Καψοχεροβολούς δεν αλωνίζουμε γιατί βούλιαξε τον παπά με τα χερόβολα στ’ αλώνι. Στον τόπο εκείνον που τον εβούλιαξε ακούγεται και σήμερα ακόμη κάθε χρόνο εκείνη την ημέρα να φωνάζη ο παπάς τ’ άλογά του Ώπλα, ώπλα, ώπλα! (Κατ’ άλλους τούτο συνέβη της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας (Εισόδια της Θεοτόκου) )
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1939
)
Στην Πόλη= όλος ο γιαλός, κόλπος κι άραξοβόλι με κτήματα και σπιτάκια. Η αρχαιολογία δεν ισχυρίστηκε ποτέ πως είχε εκεί συνοικισμό. Η παράδοση όμως λέει πως ήτανε εκεί παλιότερα μια πολιτεία που εβούλιαξε. Τήνε λέγανε «Αρκουμανέ – Ιερουσαλήμ». Είναι σεισμοβυθισμένη κι οι ψαράδες βλέπουνε ακόμα στη θάλασσα αγγεία κι άλλα είδη. «Μου έλεγ’ ένας γέρος Πάνος Ραφτόπουλος, Μπέλας που πέθανε πέρυσι 99 χρονών,...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1956
)
Εδώ κοντά ΄ς τον φούρνο (Κόρωνος) είναι βουλιαγμένη μια εκκλησία η Αγία Ειρήνη.
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1960
)
Στην πατρίδα τη Δρόβιανη Βορείου Ηπείρου και στη θέση Παναγία της Κάτω Δρόβιανης έβγαινε πολύ νερό, σωστό ποτάμι, που με το νερό του δούλευαν και νερόμυλοι στο μέρος εκείνο. Εκεί δούλευε ένας μόνο μυλωνάς, που είχε μια μοναχοκόρη. Ένα Μέγα Σάββατο καθώς ήτανε στο μεσοχώρι ερώτησε τους συχωριανούς του όταν έχη ένας ένα καλό μανάρι τι το κάνει το τρώει ή το πουλάει. Όλοι του απήντησαν το τρώει. Το βράδυ...
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1953
)
Ο βράχος έπεσε πάν’ στο χωριό το παλιό. Λάλα ένας κόκκοτος, τρία χρόνια ακουότανε.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1959
)
Η Κατάρα του Καλόερου
Για το Τούρνοβο μου ‘λεγε τ'ς προάλλες ο Παπαμουστακλής πώς εδώ κι εξακόσια εφτακόσια χρόνια ήταν μεγάλο χωριό κι έφτανε ως το Τουρψί, οχπέρ από το ποτάμ’, πούηταν ετότες ένα μικρό λακκούς με λιγοστό νερό κι είχε μοναστήρ΄εκεί που είναι σήμερις η Παναγιοπούλα, μ’ ένα μεγάλο μετόχ’ στ’ς Πληκάδες. Σ’ αυτό το μοναστήρ’ ένας καλός καλόερος είχε κάν’ και σκολειό και πήγαιναν τα τσιούπιά και τα παιδιά...
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος
(
1953
)
Η Νίσυρος πρώτα (δ)εν ήτο, ε’ίνηκε ά’ ο τότε που ο Ποσειδώνας άρπαξε μια πέτρα μεάλη, ένα ρούτσουνο πολύ μεάλο, ένα κομμάτι απ’ την Κω και το ‘ριξε στον Πολυβότη κι μ’ αυτό πλάκωσε τον Πολυβώτη κι ο Πολυβώτης είναι από κάτω τώρα κι άμα ανστενάζει, εδούα είναι το ηφαίστειο, κάνει σεισμούς, οπότε αναστενάζει ταράζεται ο κόσμος γιατί εδούα στο ηφαίστειο είναι το κεφάλιν του.
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι.
(
1964
)
Το παλιό χωριό Σοβολάκου της Ευρυτανίας έπεσε και το πλάκωσε ένας βράχος. Πάει χώθηκαν μέσα τα σπίτια του. Τα τρία χρόνια κοντά απ’ την καταστροφή του ακούονταν τα κοκκότια που λαλούσαν μέσα. Υστερώτερα έπαψαν.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1928
)
Λίμνη Οστρόβου
Λένε πως δεν υπήρχε η λίμνη, στη μέση ήτανε ένα χωριό, πολιτεία ολόκληρη. Έγινε σεισμός και την κατάστρεψε. Απέναντι στη λίμνη υπάρχουν ακόμη δυο κάστρα χαλασμένα, τα λέμε στα τούρκικα Καλέ. Αυτά τα κάστρα ήσαν για να φυλάνε την πολιτεία που εβούλιαξε κ’ εγίνηκε η λίμνη. Στη μέση στην πολιτεία αυτή επερνούσε ένας δημόσιος δρόμος κ’ επήγαινε από τη Σερβία στην Ελλάδα. Στην άκρη της λίμνης που ευρίσκεται...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1961
)
Η Κατάρα του Καλόερου
Για το Τούρονοβο μου ‘λεγε τα προάλλες ο Παπαμουστακλής πώς εδώ κι εξακόσια εφτακόσια χρόνια ήταν μεγάλο χωριό κι έφτανε ως το Τουρψί, οχπέρ από το ποτάμ’, πούηταν ετότες ένα μικρό λακκούς με λιγοστό νερό κι είχε μοναστήρ΄εκεί που είναι σήμερις η Παναγιοπούλα, μ’ ένα μεγάλο μετόχ’ στ’ς Πληκάδες. Σ’ αυτό το μοναστήρ’ ένας καλός καλόερος είχε κάν’ και σκολειό και πήγαιναν τα τσιούπιά και τα παιδιά...
Ρεμπέλης, Χαράλαμπος
(
1929
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
