Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 7381-7400 από 142579

Περί Αγίου Σπυρίδωνος

Άη Σπυρίδωνα επααίνενε και του παdηξένε ένας φτωχός και τούπενε : “Άη Σπυρίδωνα, επήα στου πλούσιου, του γύρεψα γέννημα να πάω στο μύλο ν' αλέσω να φάν τα παιδιά μου και δε μουδωκένε. Τούπα, σα μου λάχουν τα λεφρτά θα σου τα φέρω, λέει του, δε σου δώνω”. Είπε dου ο Άη Σπυρίδωνας : “Πάαινε κι έννοια σου!” Σαν επάαινένε ο φτωχός ερρσούδιενε και ηλεένε : Καλέ Προφήτη μου Ηλία και Άη Σπυρίδωνα μου, καλέ...

Κορακίτης, Δ. (1920)
Ο Άγιος Σπυρίδωνας κι η κόρη του

Ο άγιος Σπυρίδωνας είχε μια θυγατέρα που την ελέγανε Ερήνη. Μια φορά τσι καλέσανε στο γάμο και δεν είχενε η κοπελιά χρυσαφικά να βάλη. Επήαινε κι εζήτηξε τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας, εστολίστηκε κι επήγε στο γάμο. Σαν εγιάγειρε δεν ήβγαλε δα το κακορίζικο τα χρυσαφικά να τα δώση τση γειτόνισσας, μόνο τα ’βαλε εκειά σε μια θυρίδα. Με τον καιρό ερρώστησε κι επόθανε η κοπελιά. Η γειτόνισσα πάει στον...

Λιουδάκη, Μαρία (1938)
Διηγήσεις περί επεμβάσεως των Αγίων εις τα ανθρώπινα

Μια ημέρα οι κάτοικοι του χωριού Μυλοποτάμου ήτανε μαζεμένοι εις τη Τσιγκούρα (μικρή πλατεία) του χωριού αλλά στεναχωριόντησαν που δεν είχαν νερό να πιούν. Τότε παρουσιάζεται ένας καλόγερος και τους λέει : - «Έλάτε εδώ να ιδήτε κρύο νερό που θε να πιήτε». Και πηγαίνει εκεί που είναι η βρύση, το Καμάρι, κτυπά με το ραβδί του το βράχο και αμέσως πετιέται νερό ποτάμι. Ο καλόγερος αυτός ήτανε ο Άγιος...

Κασιμάτης, Ιωάννης Π. (1958)
Άγιος Σπυρίδων

Η κυρούλα μου ήταν 10 – 11 χρονώνε και ήτονε δυό Τούρκοι αγάδες και είχαν τσιφλίκι στου Γρίζι. Εκεί είχανε λιοτριβειό οι Τούρκοι και μιάν μέραν είχε πάρει ο Τούρκος εργάτες χριστιανούς από δώ και δουλεύανε. Το βράδυ εσκολάσανε οι εργάτες και λένε του Τούρκου αγά “ Αγά μου, αύριο είναι του Αγίου Σπυριδώνου, είναι γιορτή, δεν δουλεύουνε”. Τους λέει ο αγάς “Τι σπυρίδα και σφυρίδια είναι αυτά που μου...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Άγιος Συμεών

Πριν χριστού πούταν όλοι Οβραίοι ήθελεν ο βασιλιάς να κάμουν ένα πύργο. Η δωδεκάδα είπε φέρουν όλα τα βιβλία πούχαν οι Οβραίοι. Στέρνει ανθρώπους να φέρουν τ' αρχαίαι τα βιβλία, τα τομαρίσια (από περγαμηνή), τα μαζώνουν στα σιντούκια. Μαζώνουνται να τα διαβάσουν τα βιβλία αυτά τα τομαρίσια, με το νύχι γραμμένα, μα που να ξέρουν! Λένε : βασιλέ μ', να φέρουμε ένα από να δάσκαλο. Στέρνουν χαμπέρι έρχουνται...

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Ο Άγιος Σπυρίδωνας κι ο όφης

Μιαν κοπανιά επήγε στον άγιο Σπυρίδωνα μια χήρα γυναίκα και του ’πενε, πως δεν είχενε λεφτά να πάρη κριθάρι. Ο άγιος Σπυρίδωνας ήτονε φτωχός και δεν είχενε να τήνε βοηθήση και στενοχωρέθηκε πολύ. Κεινιά την ώρα θωρεί έναν όφη κι εσύρνουντονέ ομπρός του και πιάνει τονε και γίνεται ντελόγο χρυσός και λέει τσης: «Πάρε κειονέ τον όφη, κι άμε τονε αμανέτι στον Οβραίο απού πουλεί το κριθάρι να σου δώση...

Λιουδάκη, Μαρία (1938)
Άγιος Τρύφωνας

Ο Άγιος Τρύφωνας εκλάδευε αμπέλι. Επήγαινε να κλαδέψη στο αμπέλι του που ήταν γεωργός και έκοψε την μύτην του

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Άγιος Στέργιος

Ένας άλλος αναγνώστης μας επίσης, ο κ. Αλ. Ζώτος, σιδηροδρομικός, μας αποστέλλει ένα θρύλον που έχει ως αφορμήν την ειδικήν νηστείαν των Αρμενίων εις ωρισμένην περιοχήν της ηρωϊκής πατρίδος των. Μας υπογραμμίζει επίσης και περικοπάς αγίων γραφών δια ν αμας αποδείξη ότι ο θρύλος έχει πλήρη ιστορικήν βάσιν. Μας γράφει, οπωσδήποτε, ότι ένα άγιος διδάσκαλος της Αρμενίας, Σέργιος ονόματι, είχεν έναν ευφυά...

Άγνωστος συλλογέας (1937)
Ό Άης Σουλάς

Σαν ήρτε ο Άης Σουλάς στη Ρόδο, επέρασεν και που την Σερωνή. Εκειά όξω που το χωρκιό είχασιν μεζεμένους πολλούς ψωρκιασμένους, κι ως είδεν ο Άης Σουλάς ελύπήθην τους, κι είπεν τους να λουστούν σε μια βούρνα που ΄τον εκειά κοντά. Ώς ελούστησαν, εγιάνασιν ούλλοι τους για μιάς κι εδοξάζασιν τοθ Θεό. Που τότες ούλλοι έχουν ψώρα πάσιν εκεί και με το νερό της βούρνας τ' Άη Σουλά γιαίνουν. Εχτίσαν και μοναστήριν...

Βρόντης, Αναστάσιος (1939)
Άγιος Σπυρίδων

Τον Άϊ Σφυρίωνα τον ξέρουμε ότι χαλάει τρία ζευγάρια ‘πο’ήματα. Αι Σφυρίωνας ήτο με δυό άλλους καλοήρους γιατί εσκήτευγε και σκήτευγαν και οι τρείς μαζί όσα με είκοσι χρόνια πά’ στο βουνό σ’ ένα μοναστήρι. Ύστερα από είκοσι χρόνια ήθελαν (ν)α πάν ‘α βρούν τον ξαοριάρη πιο μεάλος από κείνους που κάθετο σ’ έναν άλλο μοναστήρι ‘α του ‘πούν και (ν)α των πή είντα θα ‘ενούν. Πήραν το δρόμο και πήαιναν...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Άγιος Σπυρίδων

Ο Ρώσσος που ήρτε στον Άγιο Σπυρίδωνα στο Μαϊστράτο, δεν ήξερε ούτε την Παξή, όταν τον ωδήγκησε το ονειρό και πήγε στην Λαμποβίτ'σα. Εκεί ο ιερομόναχος θα πρέπει ν' άγιασε γιατί του βάλανε απάνου στον τάφο προζύμι κι εκείνο όλη νύχτα εφούσκωσε. Μα δεν το εσηκώσανε ώστε να 'δούνε. (Λαμποβίτ'σα = Μοναστήρι, εσηκώσανε = ανακομιδή)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
Όσιος Σεραφείμ

Το ’κοψαν το κεφάλι οι Τούρκοι μαζί με άλλων καπιτανέων τα κεφάλια και τα πήγανε στα Τρίκκαλα στο κονάκι του Πασά. Ένας επιτήδειος αποκλειστικής φίλος του αγίου (Όσιου Σεραφείμ), έκλεψε το κεφάλι και περνώντας από μια γέφυρα, που τη φύλαγαν οι Τούρκοι (είχε φυλάκιο) το πέταξαν στο ποτάμι. Σε λίγη απόστασι από τη γέφυρα το κεφάλι στάθηκε σε σερπί με λουριά ή καλάμια, που φκιάνουν, για να ψαρεύουν στο...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Άγιος Σπυρίδων

Ένας περνούσε με την βάρκα του 3 παιδιά και μια γυναίκα. Περνώντας εβλαστήμησε τον άγιο Σπυρίδωνα. Αυτός αναλήφθηκε μέσ' από τη βάρκα, ενώ τα παιδιά εμπήκανε στο λιμανάκι καλά, περικαλά.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
Άγιος Σπυρίδων

Λένε πως ο Άγιος Σπυρίδωνας όταν επήγαινε στην οικουμενική σύνοδο οι άλλοι επίσκοποι, επειδή ήταν άσχημος, δεν τον ήθελαν μαζί των. Όταν κατέβηκαν σ’ ένα ξενοδοχείο κ’ έμειναν τη νύχτα, οι άλλοι για να τον αφήσουν εκεί, εσηκώθησαν πολύ πρωΐ και έκοψαν το κεφάλι του αλόγου και των άλλων ζώων που ήσαν στο στάβλο. ‘Όταν εξεκίνησε ο Αγ. Σπυρίδων και δεν τους είδε, κατέβηκε στο στάβλο να πάρη το άλογο...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Άγιος Σπυρίδων

Του Άϊ Σπυρή (= Άγιος Σπυρίδωνος) έχω ακουστά πως ένας μια φορά έκανε σπορειό στη ράχη του Ξερόκαμπου (= τοποθεσία προς τα δυτικά από το χωριό). Ήρχε ένας αέρας κ' επήρε τα βούδια μαζί με το σύνεργο (= άροτρον και ζυγός) και τα επήε μακριά στη ράχη στα Μεροβίδια = Μεροβίγλια

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)
Τ' Άϊ Σπυρίδωνα

Ήτανε παραμονή τ' Άι Σπυρίδωνα. Για τσ' αγίους πιστεύουνε πως είναι πιο κρίμα να μην τσοί τιμήση κανείς αποβραδύς. Γι' αυτό και λένε “Αποσπέρας ξάργησε με, το πρωί δουλεψέ με”. Μια γυναίκα δεν ήθελε να παραιτήση το φασίδι της ώσπου να σκοτεινιάση. Η γειτόνισσα που την άκουσε τσι φώναξε. “Σκόλασε, κερά, κι' αργά ναι και τ' Άϊ Σπυρίδωνα 'ναι”. Γροικάς το ή οχι; Εκείνη της απάκουσε τότε και τσ' είπε...

Κυρμιζάκη, Αγλαΐα
Άγιος Σπυρίδων

Κάποτε ένας έσπερνε τ' Άη Σπυριδώνου κ' επέσασε ένας και του λέει “Σήμερα σπέρνεις που 'ναι τ' “Άη Σπυριδώνου”. Λέει και αυτός “Κ' εγώ σφυρίζω” και τότε σκίζεται η γή και πάει κάτω αυτός με τα ζώα του. Κάθε χρόνο τ' Άη Σπυριδώνου στο μέρος που κατάπιε τα βόδιθα ηκούασι τη σφυριματιά.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Αγία Σοφία

Εγώ πήγα μια πρωϊνή στην Αγία Σοφία για να λειτουργήσω. Τη νύχτα όπου στεκόμουν στην Αγία Τράπεζα και δγιάβαζα προσηλωμένος στην εργασία μου, άκουσα βαδίσματα έξω από το ιερό, στην εκκλησία μέσα. Εκρατούσα ένα κεράκι αναμμένο στο χέρ’. Εβγήκα από την αριστερή πόρτα και παρατήρησα να ιδώ ποιός βάδιζε και δεν είδα κανέναν. Ελειτούργησα και πήγα στο σπίτι μου. Τη νύχτα εις τον ύπνο μου εκεί που κοιμώμουν,...

Μέγας, Γ. Α. (1938)
Άγιος Σπυρίδων

Αυτόν δεν εχτιμήσανε να τον πάρουνε στη Σύνοδο. Λοιπόν τη νύχτα απός φύγανε οι άλλοι αυτός έβαλε ένα υπηρέτη κ' έκοψε τα κεφάλια των αλόγων κ' έβαλε το κόκκινο κεφάλι στο άσπρο άλογο και το άσπρο κεφάλι στο κόκκινο άλογο. Το πρωΐ ο Άγιος Σπυρίδων εκάθισε στο ένα άλογο και ο υπηρέτης στο άλλο. Οι άλλοι που δν του είχαν εχτίμησι όατν είδαν εσαστήσανε. Επήγαν εκεί κοντά. Ο Άγιος Σπυρίδωνας έπιασαε ένα...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Ο Κατσονήσης

Ο Αγ. Σπυρίδωνας. Στις 11 Αυγούστου γίνεται γιορτή. Εδώ και χρόνια ήρθε ένα καράβι τριΐστιο με φουρτούνα (καραβόσκαρο μεγάλο) κι ετάχτηκανε να γλυτώσουνε. Εκεί στο πίσω μέρος του νησιού παρουσιάστηκε ένας καλόγηρος με μια λαδοφωτιά και τους είπε : “Αφήστε το καράβι κι ελάτε εδώ. Έχει ένα δρομάκο το νησάκι κι ο αγίος τους έφερε εκεί στο σπιτάκι. Εχάθηκε ο καλόγηρος. Εχτυπήσανε την πόρτα και παρουσιάστηκε...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Άγιος Τρύφωνας Ο Άγιος Τρύφωνας εκλάδευε αμπέλι. Επήγαινε να κλαδέψη στο αμπέλι του που ήταν γεωργός και έκοψε την μύτην του ﻿

Άγιος Τρύφωνας

Ο Άγιος Τρύφωνας εκλάδευε αμπέλι. Επήγαινε να κλαδέψη στο αμπέλι του που ήταν γεωργός και έκοψε την μύτην του