Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 6941-6960 από 142579

Άστρα

Στην Κρήτη τα άστρα νομίζονται ψυχές των αποθαμένων. Κάθε άνθρωπος έχει και το άστρο του. Γι' αυτό λένε για τα αγαπημένα αντρόϋνα “εταίριαξαν τ' άστρα ντως”.

Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)
Ο Κάης είναι μέσα στο φεγγάρι και γυρίζει γιατί τον έχει ο Θεός μέσα 'κεί βάλει να γυρίζη που το τιμώρησε που σκότωσε τον αερφόν του, άμα είναι καλός καιρός θωρείς τα μάτια το στόμα του όλο το πρόσωπον του.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Ουρανός κ' η γή

Μια φορά ο ουρανός κ' η γή ήσαν πολύ χαμηλά.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)
Η μοναχή της Εκατονταπυλιανής

Ένα από τα ωραιότερα μνημεία της χριστιανικής μας τέχνης αληθινό καύχημα της Ελληνικής Ορθοδοξίας, είνε και η Εκατονταπυλιανή της Πάρου. Γύρω από την αρχαιοτάτη αυτή εκκλησία πλέκονται διάφορες ιστορίες και θρύλοι. Σημαντικώτερος είνε ο ακόλουθος : Στον καιρό του βασιλέως Λέοντος, πειραταί Άραβες, με ορμητήριο την Κρήτη, έκαναν καταστρεπτικές επιδρομές στα Ελληνικά παράλια και προ πάντων στα νησιά...

Άγνωστος συλλογέας (1929)
Πρόσοδοι εκ θαυματουργών εικόνων

Περί της προσόδου των εικόνων τούτων γνωρίζω τα εξής εξ αφηγήσεως κατόχου τοιάυτης. Κατά την επανάστασιν του 1821 δύο αδελφοί κατέφυγον εκ Πατρών εις Ζάκυνθον, φέροντες μεθ' εαυτών προς άλλους και την εικόνα του σπιτιού. Μετά την απελευθέρωσιν της πατρίδος επανήλθον εις Πάτρας και επειδή είχον μικράν ακίνητον περιουσίαν, της διένειμον. Και ο μέν εις έλαβε το ακίνητον (σπίτι), ο δέ έτερος ημιέσθη εις...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)
Εικόνες θαυματουργοί κλπ.

Η σεπτή Εικόνα της Θεοτόκου Μυρτιδιώτισσας είναι μελανή εις το πρόσωπο και δεν διακρίνονται σήμερον χαρακτηριστικά “Μαυρομούρα”¨. Ηκούσαμεν μερικές γυναίκες να ισχυρίζονται οτι είδαν την ώρα της λειτουργίας το πρόσωπο της αγίας ταύτης εικόνος με ανοιχτό χρώμα και να διακρίνωνται όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου της και να προσβλέπη με ιλαρή μορφή. Η πτώση αγίας εικόνος από το εικονοστάσιο, θεωρείται...

Κασιμάτης, Ιωάννης Π. (1958)
Η Παναγία η Γκρεμιώτισσα

Τα ελληνικά νησιά έχουν την Παναγία των. Και έχει η Παναγία των νησιών τον θρύλον και την ιστορία που δημιουργεί μιαν ατμόσφαιραν θρησκευτικού μυστικισμού. Η ψυχή του λαού ώσαν να είνε στενά συνδεδεμένη με τον μυστυκισμόν αυτόν και ο θρύλος της Μεγαλόχαρης του είνε το φώς κάτω από το οποίον φωτίζεται η ζωή του. Η Γκρεμιώτισσα είνε η Παναγία της Νιός. Ένα μικρό νησί η Νιό στο βάθος των ακραίων Κυκλάδων...

Ηλιάδης, Βασ. (1937)
Άη Γιάννης ο αλετούργητος

Ο πρωτομάστορης είχε στείλει το gάλφα του να πάρη ένα σταφύλι, για να ζουλήξουνε, να λειτουργήσουνε dην εκκλησιά, αλλά η ρόγα να μην είναι κομμέν' απ' το σταφύλ'. Το λοιπόν πήρε το σταφύλ'. Έρχοντας στο δρόμο τον αντάμωσεν μια γυναίκα έγγυα. Του ζήτηξε μια ρόγα και της έδωσε. Άμα πήε στο μάστορη του είπεν : - Έτσι κι έτσι. Μια γυναίκα με αντάμωσε και μου ζήτηξς μια ρόγα, και τη λυπήθηκα και την έδωσα....

Μέγας, Γ. (1937)
Ο Γιάννος και η Μάρω

Ήτανε μια βολά κ' ένα καιρό, ένα πολυαγαπήμένο αντρόγενο, ο Γιάννος και η Μάρω. Από τημ πολλή τους την αγάπη επαρακκαλεθήκανε 'ς το Θεό να τους κάμη αστέρια. Κη αμέσως ο Θεός τους έκαμε άστρια πολύ λαμπερά, και το 'να βράδυ που νυχτώνει έναι 'ς την ανατολή (Ανατολικά), το άλλο 'ς τη δύσι (δυτικά). Αλλα το χειμώνα έναι ο Γιάννος 'ς την ανατολή ('ς τα βουνά) και η Μάρω δυτικά ('ς τους κάμπους). Το δε...

Λάσκαρης, Νικόλαος
Στον Ξερόκαμπο στον κάβο είναι το εκκλησάκι της Παναγίας της Καβουράδαινας. Εκεί στον παλιό καιρό οι ψαράδες ευρήκαν την εικόνα της Παναγίας στην ακρογιαλιά και θέλησαν να της χτίσουν ένα εκκλησιδάκι. Βάλλουν την εικόνα σ' ένα μέρος κι αρχίζουν να χτίζουν το εκκλησιδάκι. Την νύχτα έφευγε η εικόνα και την ευρίσκανε σ' ένα βράχο από κάτω μέσ' στην θάλασσα στα καβούρια. Έτσι αποφάσισαν κ' έκτισαν εκεί...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Ο ανέννοτας του Μιχαήλη = ούτε λέγεται ο υπό τας πόδας τω Ταξιάρχου Μιχαήλ ζωγραφιουμένος νεκρός του πλανίου τοις εν αγγελτής περικσείς. (Λουκά 113, 16).

Χαβιαράς, Δημοσθένης (1910)
Σελήνη

Μυθικά. Πιστεύεται οτι τα εντός της σελήνης διακρινόμενα όρη είναι ο Κάϊν όστις ερρίφθη εκεί υπό του Θεού δια να καίεται μετά την δολοφονίαν του αδελφού του Άβελ.

Γαϊτάνου, Κυριακή Ι. (1953)
Οι δυο αδελφοί οι Κουδουμαϊτες

Ήτονε μια φορά μια μάνα χήρα από τα Πιτσίδια κι είχενε δυο γυιούς, δυο παιδιά, δώδεκα και οχτώ χρονώ. Μιαν ημέρα η μάνα ντους εζύμωνε και λέει των παιδιώ τζης: «Αμέτε, παιδιά μου, να μου φέρετε δυο αγκαλιές ξύλα να ψήσω τα ψωμιά. Εδά, μάνα μου, ζύμωσε του λόγου σου κι εδά δα πάμε». Ζυμώνει η γυναίκα τα ψωμιά, βάνει τα στσι σανίδες και λέει τους: «Παιδιά μου, τα ψωμιά δα ξαφρίσουνε και δα τα χάσωμε...

Μέγας, Γ. Α. (1938)
Το φεγγάρι κι ο ήλιος μαλώσαν, ο ήλιος εζήλευκε το φεγγάρι γιατί έλαμπε καλλίτερα και πιάνει μια βολά άθθος (στάχτη) και ρίχνει του στο πρόσωπο κι έτσι το θάμπωσε κ' είναι έτσι θαμπό και λάμπει αό τότε ο ήλιος καλλίτερα.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Η παράδοσις για τη νησίδα Θηλειά, έχει παραλλαγή, οτι ο καπετάνιος, όταν χτύπησε το απιδί με το τσεκούρι του, ύστερα το πρωΐ είδε το άδικο του και έχτισε στα Σύβοτα της Λευκάδας τον Άη Σώστη, την πιό παλιά εκκλησία του νησιού, επειδή αυτός εσώθηκε. Το λάθος έγινε ανεβαίνοντας από την Ιθάκη προς τη Λευκάδα, ανάμεσα στο Μεγανήσι και Λευκάδα. Από κεί η Θήλεια φαίνεται να κλείνη το πέρασμα. Επάνω είναι...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Ήταν Έλλην' μαθέ, και πέρνουσαν τη θάλασσα με τα ποδάρα τς. Ο Χρίστος αμά είδε, είπε το θεό : - Δώσε με βάθος, να σε δώσω αψηλός. Ήταν μαθέ, χαμλά η Θεός και είπε η θάλασσα. - Δώμ'. Όλα η Χρίστος τα έκανε όλα. Εκείος ίδωκε το Θεό ψήλος και τη θάλασσα βάθος.

Μέγας, Γ. Α. (1938)
Κατά τα έτη 1300 – 1400 ευσεβής βοσκός έβλεπε συχνά στον ύπνο του μια θέση εις το Β. Δ. Μέρος των Κυθύρων, ερημική και σκεπασμένη από μυρτιές. Εξ αιτίας του ονειρου εσύχναζε εις το μέρος αυτό και έβοσκε τα γιδοπρόβατά του. Μιαν ημέρα ακούει φωνή, χωρίς να βλέπει εκεί κανένα πρόσωπο. “Εάν με ζητήσης εδώ θα βρής την εικόνα μου, διότι προ πολλού ήλθα δια να βοηθήσω τον τόπο αυτόν”. Ηρεύνησε τότε ο βοσκός...

Κασιμάτης, Ιωάννης Π. (1958)
Μυθικαί διηγήσεις (παραδόσεις)

Διατί το φεγγάρι έχει μαυράδια, διατί δεν φωτάει σαν τον ήλιο. Τα μαυράδια τα παρομοιάζουν με ανθρώπινες μορφές ανθρώπων. Είναι λέγει εκεί μέσα ο Κάϊν, που σκοτώνει τον αδελφόν του.

Καλησπέρης, Λουκάς Ι. (1952)
Η Παναγιά του Άρακα

Μεταξύ των χωριών Σαράντι και Λαγουδέρα εν μέσω καταφύτου περιοχής είναι κτισμένη μια εκκλησία, ρυθμού βασιλικής, η οποία εκτίσθη τα τέλη του 12ου αιώνος. Σχετικώς με το κτίσιμο της εκκλησίας αυτής υπάρχει και η εξής παράδοσης. Μιαν ημέραν ένας βοσκός, ενώ εκάθητο πάνω εις ένα βράχο και έπαιζε την φλογέρα του, έιδε ένα γεράκι να τριγυρνά επίμονα πάνω από μερικούς πυκνούς θάμνους. Στην αρχή ο βοσκός...

Πρωτόπαπας, Σ. Κ. (1955)
Η Μολυβοσκέπαστη

Η “Μολυβοσιέπαστη” ήταν μια εκκλησία, κατά την παράδοση, καμωμένη ολότελα από μολύβι, που βρισκόταν σ' ένα χωριό που τόλεγαν Τρουλλινός, στα ανατολικά του σημερινού Καλοπαναγιώτη. Αυτή μαζί μ' όλο το χωριό λέγεται, ότι καταστράφηκε απ' τους Τούρκους. Γύρω απ' την καταστροφή αυτή υπάρχει μια παράδοση, που θα την παραθέσουμε όπως μας την έχει διηγηθή ένας τυφλός γέροντας απ' τον Καλοπαναγιώτη, ο Λουκάς...

Πογιατζής, Σ. Σ. (1954)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Ουρανός κ' η γή Μια φορά ο ουρανός κ' η γή ήσαν πολύ χαμηλά. ﻿

Ο ανέννοτας του Μιχαήλη = ούτε λέγεται ο υπό τας πόδας τω Ταξιάρχου Μιχαήλ ζωγραφιουμένος νεκρός του πλανίου τοις εν αγγελτής περικσείς. (Λουκά 113, 16). ﻿

Ουρανός κ' η γή

Μια φορά ο ουρανός κ' η γή ήσαν πολύ χαμηλά.

Ο ανέννοτας του Μιχαήλη = ούτε λέγεται ο υπό τας πόδας τω Ταξιάρχου Μιχαήλ ζωγραφιουμένος νεκρός του πλανίου τοις εν αγγελτής περικσείς. (Λουκά 113, 16).