Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 6001-6020 από 142579

Ο ευσκάψας λάκκον προς εύρεσιν ευρετής (-θησαυρού) οφείλει να τον πληρώση μετά 40 ημέρας από της εκσκαφής του, άλλως αποθνήσκει. Είναι όμως ανάγκη να μένη ανοικτός κατά τον χρόνον τούτον, καθ’όν ουδείς πρέπει να τον πληρώση, ούτε αυτός ούτε άλλος τις. Όσον δε χρόνον μένει ανοικτός, φρονούσιν, ότι χαίνει και ο τάφος του ευρόντος τον θησαυρόν

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1923)
Αι περί στοιχείων και εξωτικών δοξασία του Καρπαθιακού λαού είναι ήττον συγκεχυμέναι πιστεύοντο ότι ενδιατρίβουντες σπήλαια φρέατα δένδρα σικοδομής χαράδρας και ποταμούς υπο πολλά μορφάς ζώων, όψεων τρικεφάλειν ή επτα κεφάλειν εμφανιζόμενα υποσυμβοηθητικών έποψεν εις του αλαφρόστιχους, περί ευλλού λόγον περί αυτών ωστουμένους, καθ’ου "άλλου βγαίν’ αράπη ή αγριωπός γίγας επίφοβον ή κακσωσιόν δαιμόντα...

Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)
Στοιχείωσις θησαυρών, τρόπος ευρέσεως και συλήσεως αυτού

Άμα κανείς πεθάνει κι’ έχει ‘’βγιό’’ = βίος = θησαυρός, κρυμμένο στη γή και δεν το πή, τότε κι’αυτός δε λειώνει κι’ο θησαυρός στοιχειώνει, το φυλάνε δαίμονες πολλοί. Συνήθως την υπόδειξη του θησαυρού κάνει στον ύπνο κάποιου κάποιος άγιος για να του χτίσουν ναό, μια, δυό, τρείς φορές στον ύπνο παρουσιάζεται και λέγει το τόπο που θα σκάψουν για να τον βρούν. Επειδή συνήθως και ο διάβολος πειράξει με...

Σαρέλλης, Εμμανουήλ (1959)
Λογάρι. Υπάρχουν άνθρωποι που ξαφνικά παρουσιάζονται πλούσιοι. Γι αυτούς λένε πως ηύρανε λογάρι.Δεν είναι άγνωστο πως κάτω από τη γή υπάρχουν κρυμμένοι θησαυροί και μάλιστα στην Κρήτη, όπου υπήρξαν τόσες χαμένες πολιτείες. Πιστεύουν πως ένας αράπης ονειρεύει τους ανθρώπους που και πως θα βρούν το λογάρι, αλλά δεν πρέπει να το μολοήσουν,γιατί αντί για χρυσάφι θα βρούν κάρβουνα. Η Αννα Συλιγαρδάκι διηγείται...

Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)
Διηγήσεις περί Θησαυρών

Πολλοί είδανε ‘ς σ’ όρωμαν άτουνα πως ‘ς σου Κοτσαπάδη το σπίτι ‘ σ σό Κασπασή, ήτονε κρυμμένο θησαυρός, έναν πακράτσι γεμάτο. Ελέεινανε πως ήτονε, τα τρισέγγονα ‘ του να βρίσκειναν άτο, εκείνα ενέμπεφτε

Βαμβακίδης, Ιορδάνης (1941)
Ανάμεσα Λάμοντος και Χάσκοντος είναι της Κρήτης το λογάρι. (Συμπεπληρωμένη η παράδοσης αυτή ευρίσκεται εν Πολίτου Παραδόσεις, τόμος 1, σελ. 231)

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Μαγαράς=Μυθώδες σπήλαιον με σιδηρένιαν θύραν εν τοις παραμωθίοις πλήρες θησαυροδ και σήμερον ακόμη πιστεύεται ότι υπάρχουσι μαγαράδες. Τοιούτως πιστεύεται ότι υπάρχει και εν Αίνω παρά τους πρόποδας του βουνού. Κλαυσή δια τον οποίον κατά το 1873 έγινε πλείστος λόγος διότι Αινιός τις έφερεν επίτηδες άνθρωπον της Κυβερνήσεως ίνα έξαξη τον αμύθητον θησαυρόν του Μαγαρά αλλ’ εψεύσθησαν οι υπολογισμοί του....

Μανασσείδης, Συμεών Α.
Άμα πρόκειται να ‘βρή καένας φλουριά, πρέπει να κόψη το δαχτύλι dου λίγο , να στάξη τρείς πιτυλιές(= σταγόνες) αίμα απάνω και τότε δεν bαθαίνει τίοτα κι’ ούτε τα χάνει πιά. Ευτό το ‘λέανε όλοι οι παλαιοί

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Είναι πολλά σπίτια παλαιά που έχουν το δικό τους τον αράπη. Κάποια φορά η Βλαγκούλιαινα, σαν είχε μικρά τα παιδιά της, κοιμόταν στο κρεββάτι με τον άντρα της και είχε των παιδώνε της βρωμένο χάμω. Καμμιά φορά ξυπνάει, τηράει και γλέπη έναν Αράπη, να είναι καθισμένος στον καναπέ, πάνω από το κεφάλι τω παιδιώνε της. Είχε τόνα πόδι πάνω στ’ άλλο και τράβαγε και τη τσιμπούκα του. Καθώς σηκώθηκε εκείνη...

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Και εδώ υπάρχει και κι’ είς τόσα άλλα μέρη υπάρχουσα παράδοσις του Αράπη που βόσκει τα χρήματα. Ένας αράπης κι’ εδώ βόσκει τα τάλλαρα και βροντάνε.Εδώ λένε βόσκανε κάτι βόδια μια φορά και το βράδυ εκοιμηθήκαν σ’αυτό το μέρος. Το πρωί που ξύπνησαν είχαν γίνει από μαύρα παρδαλά. Και για τους ανθρώπους υπάρχει παράδοσις ότι όταν κοιμηθούν σε μέρη που το βράδυ ο αράπης βόσκει τα χρήματα, ξυπνάνε το πρωί...

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Άμα ήθεα καταάβει καένας πως υπάρχουνε βίος (θησαυρός) σ’ ένα μέρος ήθεα πάει να κόψη λίγο το δάχτυλο dου και να το ματώση, ‘ιά να μη τόνε πειράξου οι θεοκατάρατοι

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Οι στέρνες τ' Αναβλόχου

Ο Ανάβλοχος είναι ένα βουνό στο Δ. μέρος της Λατσίδας. Μέσα στον Ανάβλοχο, λένε,βρίσκονται στέρνες παλαιές,γεμάτες χρυσάφια, διαμάντια κι ασήμια. Βρίσκονται όμως και στέρνες απού ‘ναι γεμάτες θεριά. Για κεωνά δε σκάφτουνε να βρούνε τσι στέρνες με τα χρυσάφια,γιατί φοβούνται μην ανοίξουνε τσι στέρνες με τα θεριά και ρημάξουνε τον κόσμο.

Λιουδάκη, Μαρία (1937)
Τόπακας = ‘’Είδος στοιχειού ούτινος η μόνη ασχολία είναι να φυλάττη τους κεκρυμμένους θησαυρούς’’

Χρηστίδης, Αριστόβουλος Α.
Στη Φραγγόσκαλα, (θέση στην άκρη του Αχελώου, αριστερά καθώς ρέει, κοντά στο χωριό Σκοτισιάδα, 2 ώρες απ’ το Αγρίνιο όξω, ένα καζάνι χρήματα ήταν χωμένο σε μια πέτρα μέσα.Κάποιος πήγε κι έβγαλε το καζάνι και πήρε τα χρήματα. Φαίνεται ακόμα η γούρνα πάνω στην πέτρα που είχε το καζάνι μέσα. Όποιος περνάι από κεί τη βλέπει.

Λουκόπουλος, Δημήτριος
Μια φορά ήτονε έναν αντρόυνο κι είχενε πολλούς παράδες κι εποφασίσανε να πά τα χώσουνε όξω στην οξοχή από κάτω από ‘ναν πρίνο. Ακούει η γειτόνισσα τα’ αντρόυνο και λέει : ‘’Να ‘ρθής, μωρέ, να πα χώσουμε- τα λεφτά μας στον τάδε πρίνο’’ Σηκώνεται η γειτόνισσα και πάει και βγαίνει στην κορφή τον πρίνο και του ‘νίμινε να΄ρθούνε. Μετά κάμποσην ώρα θωρεί τα’ αντρόυνο κι ήρχουντονέ κι εβαστούσανε τα λεφτά...

Λιουδάκη, Μαρία (1938)
Ηκοιμούνταν στο γώμα(δώμα) της Ερνούαινας κ ‘ ι ‘ ήκουσαν παιχνίgια που (από) τημ Μέσα-Λαγκά, κ’ ιαί ζάν (σαν) ηφτάσασιν παρακάτω, εί(δ)ασιν έναν Αράπη γκ’ ηκράτει (δ)ι κέλλι κ ‘ ι ‘ εφτά (γ)υναίκες ηκρατούσαν αξίνες.Κ’ ειά που χτυπήσαν κάτω τις αξίνες , ήνναψε φωτιά σ’οχτώ σπίgια ύστερις πήαν ως τομ ποταμό κι’ ηχαθήκασι

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Το χωριό (το Πετροβούνι) παλαιότερα ήτανη το κεφαλοχώρι της περιφέρειας. Όταν πολλοί από τους κατοίκους φύβγανε από δώ για το Σακαρέτσι κρύψανε στην Αγία Αικατερίνη μια χρυσή γουρούνα με εφτά χρυσά γουρουνάκια. Ο κόσμος από τότε ως τώρα τα βλέπει στον ύπνο τ’ και πηγαίνουν για να τα βρούν και τα πάρουν. Για να τα βρούν όμως πρέπει να τα ‘δούν τρείς βραδυές συνέχεια στον ύπνο τους και να πάνε με το...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)
Ένας στα Γιάννινα είδε όνειρο πως στη Φραγγόσκαλα είναι μια πέτρα στρογγυλή. Απάνω στέκεται και βελάζει ένα τραγί παρδαλό. Εκείνε την πέτρα να τη σπάση και θα βρή θησαυρό. Ήρθε κείνος την έσπασε την πέτρα και βρήκε θησαυρό. (Φραγκόσκαλα είναι μια κοιλάδα κοντά στο Αγρίνιο. Από κει περνάει ο Αχελώος κι εκεί είναι σταθμός των ορεινών όταν κατεβαίνουν κι ανεβαίνουν κ’ χάνια)

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Ο Αράπης που βόσκει τα φλουριά

Στον Άη Απακού (προφήτης Αβακούμ) της Βελανόβας κάθε χρόνο σαν λέγουν, τον Με(γ)άλο Λό(γ)ο της Λαμπρής βγαίνει ένας Αράπης και βόσκειτα φλουριά του. Μια μέρα επάντηξε τον Αράπην αυτόν ένας Βιλανοβιάτης κι’ εβάσταν στα χέρια του ένα φτυάρι. Ο Αράπης με το φτυάρι στο χέρι ερωτά τον χωρικόν : - Πόσες θέλεις να σου δώσω ; Ο Βιλανοβιάτης ενόμισεν πως θα του έδινεν ξυλιές και είπεν φοβισμένος <Μια μονάχα...

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Σ’ένα τραπεζάκι απάνω επήγε κάποιος κ’ ευρήκε τον αράπη κ’ έλιαζε τον χρυσό. Παρουσιάζεται εκεί ένας και του δίνει ένα μαστραπά που ‘λαμπε, να φέρη νερό από την Εμπολή(πηγή). Του είπε να μη πιή μέσα. Αυτός όμως ήπιε και τον έχασε από το χέρι του. Αν ήκοβε το δαχτύλι dου απάνω στο θησαυρό ήθελα χαθή αλλά τα μαλαματικά ήθελα τα παρατήσει ο Αράπης

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Ανάμεσα Λάμοντος και Χάσκοντος είναι της Κρήτης το λογάρι. (Συμπεπληρωμένη η παράδοσης αυτή ευρίσκεται εν Πολίτου Παραδόσεις, τόμος 1, σελ. 231) ﻿

Άμα ήθεα καταάβει καένας πως υπάρχουνε βίος (θησαυρός) σ’ ένα μέρος ήθεα πάει να κόψη λίγο το δάχτυλο dου και να το ματώση, ‘ιά να μη τόνε πειράξου οι θεοκατάρατοι ﻿

Τόπακας = ‘’Είδος στοιχειού ούτινος η μόνη ασχολία είναι να φυλάττη τους κεκρυμμένους θησαυρούς’’ ﻿

Ανάμεσα Λάμοντος και Χάσκοντος είναι της Κρήτης το λογάρι. (Συμπεπληρωμένη η παράδοσης αυτή ευρίσκεται εν Πολίτου Παραδόσεις, τόμος 1, σελ. 231)

Άμα ήθεα καταάβει καένας πως υπάρχουνε βίος (θησαυρός) σ’ ένα μέρος ήθεα πάει να κόψη λίγο το δάχτυλο dου και να το ματώση, ‘ιά να μη τόνε πειράξου οι θεοκατάρατοι

Τόπακας = ‘’Είδος στοιχειού ούτινος η μόνη ασχολία είναι να φυλάττη τους κεκρυμμένους θησαυρούς’’