Είναι πολλά σπίτια παλαιά που έχουν το δικό τους τον αράπη. Κάποια φορά η Βλαγκούλιαινα, σαν είχε μικρά τα παιδιά της, κοιμόταν στο κρεββάτι με τον άντρα της και είχε των παιδώνε της βρωμένο χάμω. Καμμιά φορά ξυπνάει, τηράει και γλέπη έναν Αράπη, να είναι καθισμένος στον καναπέ, πάνω από το κεφάλι τω παιδιώνε της. Είχε τόνα πόδι πάνω στ’ άλλο και τράβαγε και τη τσιμπούκα του. Καθώς σηκώθηκε εκείνη τρομαγμένη, της έκανε νόημα ο Αράπης με το χέρι του. ‘’Έννοια σου, της λέει,εσύ τάχεις κι’ εγώ τα φυλάω’’. Γι αυτό πήγαν καλά ούλα τα παιδιά της Βλαγκούλιαινας και κανένα δε της πέθανε.
Τόπος Καταγραφής
Μεσσηνία, Πύλος, ΚορώνηΧρόνος καταγραφής
1938Πηγή
Αρ. 1159 Ε, σελ. 56, Γ. Ταρσούλη, Κορώνη Πυλίας, 1938Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
1159 Ε, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT