Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 5661-5680 από 142579
Σγκόου
Η παράδοση αναφέρει ότι κάποιος ληστής Νικολός κυνηγημένος απο Αρβανίτες έπεσε απο βράχο της Τζιούρτζιας και σκοτώθηκε. Λένε πως ακούνε τους γόους του. Όου, όου, όου.... Έκτοτες ο βράχος νοματίστηκε στ'γκόου=σγκόου. (Σγκόου= Το Ελληνικό ''γόος'' παραφθαρμένο.
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Στοιχειό όφις νομιζόμενος ως στήριγμα της οικίας.
Λουλάκις, Γ.
Στα Καφυρέικα κάποιον είχανε σκοτώσει και τώρα ακούονται χτυπιές σαν επάνω σε λαμαρίνες, σίδερα, που τα βαρούνε οι Καλλικατζαραίοι.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1957
)
Τόσκεσι
Πυργιώτικη τοποθεσία πάνω σε σπανό βουνό. Εδώ στα παλιά χρόνια ληστές σκοτώσανε ένα καμπίσιο ληστή απ'το χωριό Τόσκεσι. Λένε πως απο καιρό σε καιρό, ακούγονται στο βουνό μακρόσυρτοι αναστεναγμοί του Τοσκεσίτη ληστή.
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Κάθε σπίτι έχει για στοιχειό του ένα φείδι. Αυτό το φείδι δεν το σκωτόνουνε, γιατί χάνει την τύχη του το σπίτι.
Χαλιόρης, Νικόλαος Γ.
(
1931
)
Γαβριήλ Βρύση
Ο καλόγερος του μοναστηριού Ντουσίκου Γαβριήλ, έχτισε τη βρύση αυτή, που έκτοτες πήρε τ'όνομα του. Η παράδοση αναφέρει ότι κάποιος κακορίζικος Ντουσκιώτης αφού πλύθηκε στη βρύση και ήπιε νερό, θέλησε με κοτρώνι να σπάσει τον κάναλο της βρύσης. Δεν πρόφτασε όμως να το κάνει, γιατί ένας αγριεμμένος καλόγηρος πετάχτηκε και με το μπαστούνι του, τον χτύπησε στο κεφάλι.
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Στοιχειωμένα Δένδρα
Οπως κατά τους αρχαίους ελληνικούς μύθους, αι αμαδριάδες εγεννώντο άμα ταις δρυσί και άμα ταις ρδυσίν εφθείροντο, έτσι και σήμερα τα παλαιά δένδρα στην φαντασίαν του λαού έχουν ψυχήν που την λέγουν σήμερα στοιχειό. Το στοιχειό του δένδρου ή η ψυχή του, όπως πιστεύουν, τιμωρεί εκείνον που θα θελήση να του κάμη κακόν. (Σχολ. Αριστοφάνης 10005) Στοιχειά έχουν και τα σπίτια και τα τρίστρατα εις τα οποία...
Άγνωστος συλλογέας
Παράδοσις, αναφέρεται στη σελ. 46 [στο τραγούδι] που το είχε συμπλκρώσει στο μαγαζί ο Δημ. Μακρής Μπουμπάς. Ήταν ένας πρωτομάστορας κι είχε τρείς κοπέλες. Έφκιανε γέφυρα, μα δεν εμπόριε ναν τα στεριώση. Η δύναμη του νερού του τα χάλαγε. Είδε λοιπόν στον ύπνο του πώς : - Α δε στοιχιώσης άνθρωπο γεφύρι δε στεριώνεις κι έτσι, τι να κάμη, αναγιάστηκε κι έβαλε τσι κοπέλες του. Τη μια στο Δούναβη, την άλλη...
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1957
)
Το φείδι του σπιτιού
Κάθε σπίτι έχει το φείτι του, το στοιχειό του σπιτιού. Αυτό φαίνεται προ πάντων στα βαρέλια του κρασιού. Πολλές φορές το 'χουν βρή στη ρίζα, στον τοίχο του κατωγιού, στην κάδη του κρασιού, κάτω απο τη σκάλα. Αυτό το φείδι είναι φίλος του σπιτιού. Δεν το πειράζουν διόλου. Κακό είναι να σκοτώση κανένας τέτοιο φείδι.
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1948
)
Σύρμου
Η Σύρμω, μια Πυργιώτισα αντρογυναίκα, ανεβασμένη σε ελάτι μάζευε οξό για να ταίσει τα γελάδια της. Κάποια όμως κακή ώρα, παραπάτησε και πέφτοντας απ'το ελάτι σκοτώθηκε. Λένε πως πλάι απ'το ελάτι αυτό που ξεψύχησε η Σύρμω βγαίνουν κάτι φωνές που μοιάζουν τη φωνή του μπούφου.
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Σε κάθε σπίτι άμα παρησιαστή φίδι και το ιδή όποιος απ'το σπίτι δεν το σκοτώνει, γιατί είναι το στοιχειό του σπιτιού. Το 'χουν σε κακό άν το σκοτώσουν. Θα καταστραφή το σπίτ'.
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1959
)
Στα σπίτια που παρουσιάζονταν Σαρακηνοί οι γυναίκες έβγαζαν, ιδιαίτερη μερίδα φαγητού και την έτρωγαν οι Σαρακηνοί.
Λιουδάκη, Μαρία
(
1938
)
Βρύση Ρογκόξου. Το στοιχειό της βρύσης είναι ένας δαίμονας με καμπούρα. Τοποθ. Κοντά στον Άγιο Νικόλαο Πραμάντων. (Γιορτάζει 20 Μαίου ο Άγιος)
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
(
1959
)
Αρμπινέσι
Ένας Αρβανίτης κακομούτσουνος και μυξιάρης, περαστικός στ' Αιβάν, στάθηκε σε βρύση και πλύθηκε. Αφού ήπιε νερό γύρισε και κατούρισε πάνω στον κάναλο της βρύσης. Δεν πρόφτασε όμως να κάνει ένα βήμα και τούρθε στο κεφάλι ένα κοτρώνι που τον έρριξε χάμω νεκρό. Οι τσοπάνηδες λένε πως τον σκότωσε το στοιχειό που φύλαγε τη βρύση. Λένε ακόμα πως τισ νύχτες, ακούνε περπατησιές, σφυρίγματα και έξελλες φωνές....
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Παραδόσεις περί Στοιχειών
Η γριά κυρούλα μας, (μάμμη), όταν μας εμάλωνε μικρά παιδιά που είμαστε, γιατί επερπατάγαμε τη νύχτα άφοβα, μας έλεγε ότι υπάρχουν στοιχειά και πρέπει να μαζωνόμαστε νωρίς στο σπίτι και για να μας βεβαιώση, μας εδιηγήθη ότι το μεγάλο παιδί της, το καλό, επότισε το χωράφι τη νύχτα και εκοιμήθηκε εκεί και τη νύχτα το βάρεσε το στοιχειό και ήρθε στο σπίτι με τρομερούς πόνους και σε τρείς ημέραις επέθανε,...
Κορύλλος, Χρήστος Π.
(
1926
)
Τα ξωτικά των Πατρών.
Υπάρχει και σήμερον παρά τω κοινώ λαώ η πρόληψης ότι το καταμεσήμερο ή τα μεσάνυχτα δε πρέπει κανείς να πάη σε βρύσι λαγκαδιού για να πγή ή να πάρη νερό, γιατί εκεί κοιμάται η Ανεράιδα της Βρύσης και του πέρνει τη μιλιά ή τον βαρεί άμα την ξυπνήση.
Κορύλλος, Χρήστος Π.
(
1926
)
Το γυφταπήδημα
Πίσω από τον Ωλονό (Ερύμανθον όρος, επί μιάς των κορυφών του οποίου είναι η Προστοβίτσα, πρωτεύουσα του τέως δήμου Τριταίας των Πατρών), σε μια βαθειά ρεματιά διασταυρώνονται δύο ποτάμια, το Νουσαίτικο, που έρχεται από τη Νουσά, χωριόν του τέως δήμου Λαμπείας της Ηλείας και το Δερβινιώτικο εκ του χωρίου Δερβινής του αυτού Δήμου. Τα δυό αυτά ποτάμια σμίγονε και σχηματίζουν τον Πηνειόν ποταμόν, το ποτάμι...
Κορύλλος, Χρήστος Π.
(
1926
)
Κοψολαίμης
Ένας Λεσιανίτης, θεριστής, πολυβασανισμένος, δούλευε στο θέρος. Κάποια στιγμή τούρθε κόλπο τρέλλας. Κι όπως θέριζε τα σιτάρια γυρίζει την κουσιά και κόβει το λαιμό του. Έκτοτες ακούγονται εκεί, λόγια μανιασμένα. Λένε, πως τα λόγια αυτά προέρχονται απο τον παλαβό τον Λεσιανίτη.
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Παράδοσις για το Διδυμότειχο
Πιστεύουν ότι βγαίνουν συοιχειά. Βγαίνει μια γυναίκα σα νεράιδα, που τη λένε τζιαdί και ο δρόμος εκεί λέγεται τζιαdί-σοκάκ. Ο κόσμος τη νύχτα φοβάται να περάση απο εκεί. Ο δρόμος αυτός είναι κοντά στην Αγία Πέτρα. Δίπλα στο δρόμο αυτόν υπάρχει άλλος που λέγεται Ντεβέ-Μπαρgάν. Έτσι τον είπαν γιατί ο δρόμος είναι πολύ ανηφορικός και όταν έρχονταν οι καμήλες με εμπορεύματα και ανέβαιναν εκεί φώναζν αγκομαχούσαν...
Πετρόπουλος, Δ.
;
Καρακάσης, Σταύρος
(
1960
)
Σκλαβωτά
Σε Βυτζιανίτικο βουνό, υπάρχει ένα μέρος κλειστό, όπου οι κλέφτες οχυρωμένοι, φυλάγανε τους σκλάβους. Η παράδοση λέει, πως οι κλέφτες κόψανε τ'αυτιά ενός σκλάβου και τα στείλανε στη γυναίκα του για να στείλει τα λύτρα. Η γυναίκα δεν είχε χρήματα και οι κλέφτες λιανίσανε τον σκλάβο. Οι τσοπάνηδες λένε ότι είδανε εκεί ένα σκέλο, να μπουσιλάει και να ουρλιάζει σαν τσακάλι. (Σκέλος=σκελετός).
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
