Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 4621-4640 από 142579

Μαϊσσοτόπ (το)= μέρος, ένθα πιστεύεται ότι διαμένουσι Νύμφαι, Μαϊσσούμαι= χάνω τον νούν μου, γίνομαι νυμφόληπτος, Αναράδινοι (οι) και Αναράνιδαις (αι)= νύμφαι. Νεράϊδες. Αιταί λέγονται (ίσως κάτ’ ευφημισμόν) και κατ’ εμάς καλοί), Αραράϊδεανος= Αναράδινοι.

Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)
Ανερούσα= (θηλ.) νεράϊδα θαλάσσης

Φιλιππίδης, Φίλιππος Α. (1916)
Ο συναντήσας νεράϊδα γίνεται άλαλος.

Άγνωστος συλλογέας (1892)
Νεράϊδες

Μια φορά χόρευαν οι Νεράϊδες κειαπάν στο Νεραϊδάλωνο. Τ’ς άκκουσε άνθρωπος που πέρασε. Κι έλεγαν: Σκόρδο μονογούλικο σπαράγγια μονόκλωνα (κι άλλον ένα βοτάνι) Να του ξεραν οι άμοιρες θα γλύτουναν τους άντρες τους. [Νεραϊδόλωνο= Μια απ’ τις κορφάδες του Βαρδουσιού].

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)
Αρχόντισσις= Νεράϊδες»

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1893)
Καλοτσουράδα, η= Νηρηΐς

Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885)
Αγερικό ή ξαγερικό = Η εξ υπερφυσικής ενεργείας προσβολή ως η αποβολή χρήσεως μέλους τινός του σώματος ημιπληγιά και τα τοιαύτα». Αρχόντισσες = αι Νεράιδες. Ο ουρήν εκ την ρίζαν δένδρου προφέρει μυστικήν της φράσιν «Σηκώτε κυράς κι αρχόντισσες σηκώτε τα ποδάρια σας να μη σας κατουρήσω» Λέγει δε αυτήν φοβούμενος μη πάθη ημιπληγίαν και πη τρόπον τινα συγγνώμην δια την κακοήθειάν του.»

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1893)
Ανεμογαζού, η= Νηρηίς (σημαίνει και ανεμοστρόβιλος αυτ.) ιδ. Και Καλοτσουράδα.

Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885)
Μαγ’σσα= Όν της φαντασίας των προληπτικών και δεισιδαιμόνων πνίγουν τα νήπια.

Βαλαβάνης, Ι. (1874)
Νεράϊδες

Σ’ έναμ μέρους στα Κλισμάθκια μια γυναίκα κώλωννε ρούχα τσ’ είχεν αφησμένουν του πιδίν κης σι μιαν άκρη. Άξαφνα ακού’ φωνή. Τρέχει τσι βλέπει του πιδίν κης άρρουστου τα’ έν ημπόρεμ μήτε να κλιάψη. Ηπήεν του στουμ μάγουν να τσι κης είπεν να πάη να τ’ αφήτση στου ίδιουμ μέρους τσι να φονάξη «Έ καλουμοίρες, φέρτε του πιδίμ μου, σήρτε του πιδί σας» τσι να τουν πε τσ’ έναμ πιάτου μέλι. Ηπάεν η γυναίκα...

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)
Ξωτκιές (οι) φανταστικαί νύμφαι της νυκτός ωραίαι, αίτινες αρέσκονται να παίζουν και να λούωνται εις τα ρυάκια και εις τα πηγάς. «Ξωτκιά» λέγεται και η πολύ ωραία γυνή και ιδίως η εύσωμος νύμφη. «Σου είναι μια ξωτ’κιά» είναι μια πολύ ευειδής.

Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1929)
Η λαϊκή παράδοσις και εις την Ιθάκην παραδέχεται ότι οι Νεράϊδες πολλές φορές αλλάζουν τα παιδιά, τη νύχτα που κοιμώνται. Πέρνουν τα γερά, έξυπνα και υγιή παιδιά και αφήνουν αντί γι’ αυτά τα δικά τους παιδιά, που είναι κοντά, ηλίθια και μοιάζουν σαν να ζουν εις άλλον κόσμον και τα μη εννοούν τα γύρω τους. Αυτά τα παιδιά, επειδή τ’ αλλάζουν οι νεράϊδες λέγονται: αλλαχτά. Πιστεύεται δηλ. ότι τα «βλαμμένα»...

Μουσούρης, Σπύρος Ν.
Νεράϊδες

Οι Αγεραγίδες πότε παρισιάζζουντας σα γριές μαύρες με μακρυές μύττες κατσουνωτές, πότε σαν κορίτσια κι ασπροφόρες. Εις τοβ βότσον τ’ Ασπιώτη πούχει κάτι σα σπηλλιές βγάννουν αγεραγίδες γριές και τας είδασι οι γειτόνοι πολλές φορές. Εδεκεί παί στο Παμπόρι βγαίννουν ασπροφόρες νέες. Ήμουμ μικρός κ εκαθούμεστεμ με τ’ άλλα παιδάκια στον Άγιογ Γεώργημ μεσημέριν και μας λε ένας απ’ όλλους. «Βρε παιδγκιά,...

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)
Νεραϊβούνι= βουνός των Νηρηΐδων εν ταις κορυφαίς βουνών οικούσεν οι Νεράϊδες κατά τας παρ’ ημών παραδόσεις.

Παπανδρέου, Γεώργιος (1918)
«Τι κ’βεντιάζις σάγ κι ο θα σ’ κάρ’νι τ’ φαονή σ’ οι Νεράϊδες.» Η φράσις αυτή, καταγράφεται και εις παροιμία, λέγεται ως άνθρωπον όστις κουβεντιάζει πολύ σιγά, μόλις ακουόμενος. Προπ,θι δι΄ εν του ότι οστίνις μεταβαίνουν εις δάσος ή άλλων τόσων όπου πιστεύεται ότι συχνάζουν νεράιδες, ομιλούν χαμηλοφώνος, εις φόβου μήπως ακούοντος από αυτάς, οπότε και θα χάνουν την λαλιά των. Ταύτα κατά προφορικήν...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)
Νεράϊδες

Μιαφ φοράν ήταν ένας παππάς τσι πήαινεν να λειτρουγήη ‘ς έναν ξουκλήσσι. Στον δρόμον που πήαιννεν του πάγκησεν μια Μελιγάνη τσι βάσταν τσ’ έναν παδάϊ τσι του ‘πε. «Μου το καΐζζεις απάνου στου μουλάρι;» Ου παπάς κης το κατσεν απάνου τσι σαν το κατσεν του μουλάριο η πείκασει τσι τεσσέριζζεν. Ου παπάς τότες τον κατάλαβεν τσ’ ήκαμνεν τον σταυρόν του τσ’ ήκαμεν τσ’ ένα σταυρόν εις τα κούτελλα του παιδιού....

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)
Καλομοίρα= η Νεράϊδα

Δουκάκης, Δημήτριος Χρ. (1915)
Οι Ξηραμένες Νεράϊδες

Οι Ξηραμένες κι οι Νεράϊδες ένα πράμα είναι. Το γιόμα κάθονται και τρώνε. Αν τύχη και πέσης απάνω στην τάβλα τους, σακατεύεσαι. Τις Νεράϊδες τις βλέπουν τα παρδαλά τα σκυλιά, τα τεσσερομάτικα. Είναι σαν Ίσκιος οι Νεράϊδες. Τα σκυλιά τις βλέπουνε και τις κυνηγούνε εις πέρα, αλλά και πάλι γυρίζουνε πίσω. Και πάλι τα Δαιμονικά γνωρίζουνε από κοντά τους. Νια φορά ένα παιδί βάραγε τη φλογέρα πάνω στο Νεραϊδάλωνο....

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)
Καλότυχις= Θεότητες και κακοποιοί και αγαθοποιοί. Κατοικούσιν εις τα άβατα μέρη, εις σπήλαια άντρα. Ψήνουν καφέ, τραγουδούν, παίζουν όργανα. Η οσμή του ψηνομένου καφέ φθάνει μέχρι των ανθρώπων οίτινες ούτως ανακαλύπτουσι την παρουσίαν των.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Μια φορά έναν κοπέλι πήγαινε στο σκολειό από το ένα χωριό στο άλλο. Το μεσημέρι που γάερνε στο σπίτι ντωνε, πέρασεν από ‘ναν ποταμό και θωρεί κάτι γυναίκες κι επλύνανε. Αυτό, κοπέλι, έπιασε πέτρες και τσι χαράκισε, κι εκείνες, παιδί μου, ήσανε νεράγδες και πιάνουν τσι κοπανίδες και τσακώνουν το, που τ’ αφήκανε πεθαμένο χάμαι. Το χάνουν οι γονείς του, ανιμένουν να ρθη και δεν έρχεται. Βραδιάζει. Παίρνουνε...

Λιουδάκη, Μαρία (1938)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Ανερούσα= (θηλ.) νεράϊδα θαλάσσης ﻿

Ο συναντήσας νεράϊδα γίνεται άλαλος. ﻿

Αρχόντισσις= Νεράϊδες» ﻿

Καλοτσουράδα, η= Νηρηΐς ﻿

Ανεμογαζού, η= Νηρηίς (σημαίνει και ανεμοστρόβιλος αυτ.) ιδ. Και Καλοτσουράδα. ﻿

Μαγ’σσα= Όν της φαντασίας των προληπτικών και δεισιδαιμόνων πνίγουν τα νήπια. ﻿

Νεραϊβούνι= βουνός των Νηρηΐδων εν ταις κορυφαίς βουνών οικούσεν οι Νεράϊδες κατά τας παρ’ ημών παραδόσεις. ﻿

Καλομοίρα= η Νεράϊδα ﻿

Ανερούσα= (θηλ.) νεράϊδα θαλάσσης

Ο συναντήσας νεράϊδα γίνεται άλαλος.

Αρχόντισσις= Νεράϊδες»

Καλοτσουράδα, η= Νηρηΐς

Ανεμογαζού, η= Νηρηίς (σημαίνει και ανεμοστρόβιλος αυτ.) ιδ. Και Καλοτσουράδα.

Μαγ’σσα= Όν της φαντασίας των προληπτικών και δεισιδαιμόνων πνίγουν τα νήπια.

Νεραϊβούνι= βουνός των Νηρηΐδων εν ταις κορυφαίς βουνών οικούσεν οι Νεράϊδες κατά τας παρ’ ημών παραδόσεις.

Καλομοίρα= η Νεράϊδα