Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 4201-4220 από 142579

Αμπόδεμα

Κατά την ιεροτελεστία του γάμου, οι συγγενείς προσέχανε μήπως καμμιά μάγισα κλέψει από το γαμπρό ή από τη νύφη κάποιο πράμα τους και το κρύψει στη γης, καρφώνοντάς το με τρία καρφιά και προφέροντας τα ονόματά τους κι άλλα λόγια. Αν οι συγγενείς αμελούσανε το καθήκον αυτό και η μάγισα πετύχαινε να πάρει τ’ αντικείμενο από τη στιγμή αυτή το ζευγάρι αμποδενόταν, δηλαδή δεν είταν σε θέση να εκπληρώσει...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Μερικά μόνιμα σημεία εμφανίσεων

Από την παράδοση, τις φαντασιώσεις και τις διηγήσεις, είχεν επικρατήσει η δοξασία, ότι στα παρακάτω σημεία μένανε μονίμως ξωτικά. Σ’ όλο το μήκος της ρεματιάς της Υπαπαντής (Ορμίν), μάγισσες και αράπηδες, σ’ ορμίν τη φουρουντζάβας τη Σοφούλας τη Τσαναχτζή, αράπης, ση Κουθουρίδη τ’ οσπίτ’, αράπης, ση Χαμπίνας τ’ οσπίτ’, αράπης, ση Σοφίας τη Φανίας, μάγισσα, σε Καπαλούσας, μάγισσα στ’ αποχωρητήρια της...

Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)
Μια άλλη βολά ο ίδιος ηύρε έναν κάττη και τον εκυνηούσε κ(αι) εμπερδεύετο στα πόια του και σε λίο ο κάττης ε ίνετο σκύλλος και κατάλαβε πως ήτο όξω απ’ ε’ώ κ’ έκαμε το σταυρό του κ’ έφυαν ούλα ά’ό μπρός του. [ίδιος= Ένας που ‘τανε κράκτης (=καντηλανάφτης) χρόνια σεράντα στην εκκλησά των Νικειών, στα Εισόδια της Παναγιάς].

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Στίτα Αλί μάϊλι

Μια γριά Δραγοβιστινή θέλοντας να κάνει μάγια ή ξόρκια, ανεβασμένη στο βουνό ζύμωνε πάνω σε ίσια πέτρα. Ως σήμερα η πέτρα αυτή υπάρχει και πάνω της είναι αποτυπωμένοι οι κόμποι απ’ τα δάχτυλά της. [Στίτα Αλί μάϊλι= Λέξη Κουτσοβλαχική. Σημαίνει η πίττα που επιστρέφει η πίττα της επανόδου. Τα μάγια της γριάς αφορούσαν κάποιο εχθρό της οικογενείας της για τον οποίο η γριά παρασκεύαζε πέτρινη πίττα, ώστε...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Μια φορά στο χωριό μας ήρθε μια που εύρισκε τους θησαυρούς. Όταν έφυγε τότε μάθαμε πως ήταν μάγισσα. Έκατσε σ’ ενός το σπίτι και το βράδυ έβγαινε έξω και κάτι έλεγε. Όταν την ρώτησε αυτός που την είχε, τι κάνει, είπε ότι ψάχνει για το θησαυρό. Ένα βράδυ έβαλε κάτι κορδέλες, στα χέρια της, κόκκινες, άσπρες και βγήκε έξω. Τότε ακούστηκαν φωνές και τραγούδια. Πήγαμε μόλις ξημέρωσε και σ’ ένα χωράφι που...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1975)
Στ' Γρίβα φοράδα

Στο Τερτίπ’ πάνω είναι Γρίβα φοράδα. Ήταν κάποιος καπετάνιος Γρίβας απ’ τα Γρεβινά. Είχαν τσακωθή με τους Τούρκους. Ήταν μόνος αυτός κι οι Τούρκοι ήταν πολλοί. Μια τρίχα απ’ τη δική του φοράδα, ήταν μαγνητική και μόλις κινδύνευε, έκαιγε λίγο από την τρίχα αυτή και παρουσιαζόταν η φοράδα, ανέβαιν’ απάνου κι έμπαιννε στους Τούρκους κι εσκότωνε. Ήταν τόσο ακαριαίο το άλογο, που τους έχανε όλους. Έτρεχε...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Πως έμαθαν οι άνθρωποι να φκειάσουν μύλο για να αλέθουν

Μια φορά οι άνθρωποι δεν ήξεραν πώς να φκειάσουν μύλο για να αλέθουν. Αρμάθιαζαν κάτι πέτρες και αυτές πάλι ξαρμαθιάζονταν. Τι να κάμουν και αυτοί. Πήγαν και τρυπώσανε σε μέρος που περνούσαν δαιμόνοι για ν’ ακούσουν τι θα ειπούνε. Σε λίγη ώρα πέρασαν και λέγανε «ορέ οι χαμένοι να μη μπορούν να στερεώσουν το μύλο, σφήνα και λιθάρι σφήνα και λιθάρι να πως γίνεται ο μύλος. Την άλλη μέρα οι άνθρωποι στέριωσαν...

Λουκόπουλος, Δημήτριος
Οι Μαΐστρες

Στην Καστορία και στα περίχωρα παραδέχονται πολύ τις μάγισσες (μαΐστρες) που με διάφορα ξόρκια κι άλλα δικά τους βότανα κλπ. κάμνουν τα μάγια. Είναι λίγες αυτές και όχι πολύ γνωστές γιατί δεν εκδηλώνονται. Επίσης είναι και άτομα που λύνουν τα μάγια ή που διώχνουν τα κακά πνεύματα. Ένας τέτοιος είναι στην Καστοριά γέρος Εβραίος που παρατσούκλικα τον φωνάζουν Μπίτη. Αυτός πήγε και με ωρισμένα ξόρκια...

Μπακάλης, Ιωάννης (1937)
Μάγια

Οι μάγισσες, στο Κωθώνι έχουν τη δύναμη να κάνουν κακό στους ανθρώπους. Με σημάδια που πέρνουν απ’ το γαμπρό ή απ’ όποιον θέλουν να βλάψουν μαζεύοντάς τα, αμποδένουν τον πρώτο, αρρωσταίνουν – σκοτώνουν τον δεύτερο. Για να απαλλαγεί ο μαγεμένος από την κακή επίδρασή τους, οι ξεμαγίστρες παίρνουν ένα μεγάλο χοντρό σκοινί, κάνουν κύκλο, και μέσα του κλείνουν τους πειρασμούς τους οποίους αρχίζουν να δέρουν...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Καταχνάς ο= ο διάβολος, ή εξωτικόν και πονηρόν πνεύμα.

Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος
Αστραπόβολος

Ο Αστραπόβολος είναι πέτρα που έκαψε η αστραπή και τη μετέβαλε σε σιδερόπετρα. Η παράδοση αναφέρει ότι οι μάγισσες γυναίκες όταν θέλουν να διώξουν τα μάγια, τα ξόρκια, τις αρρώστειες, δίνουν τον αστραπόβολο να τον κρατήσει ο άρρωστος ή τον βάζουν πάνω στ’ άρρωστο μέρος. [αστραπόβολος= Οι χωρικοί πιστεύουν ότι η πέτρα αυτή είναι η ίδια αστραπή.

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Τα μάγια

Του αγά η γυναίκα έστειλε τον Αράπη από τη Ντροπολιτσά στου Βελή, στου Χατζή παρέδω και τον έστειλε να πάη τα σκουτιά του, ν’ αλλάξη το Σάββατο, Κυριακή ξημερώνοντα. Έφυγε ο Αράπης. Ξέρω πως έψαχνε τ΄άλλα σκουτιά, βρίσκει κει το σώβρακο τώρα; Τίνει τα μάγια, γυρίζει την ανέμη, κυττάει, κόντευε να σώση. «Γύρισ’ ανέμη, γύρισε βράκα, γύρισ’ αράπη από τη στράτα». Ο Αράπης κόντευε να σώση στο Βελή, απόξω...

Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ. (1944)
Το Σάββατο και το χειμώνα ακόμη, πάντα βγαίνει ήλιος, τουλάχιστον για καμμιά ώρα. Και τούτο, για να θυμίζεται ‘ς τους Χριστιανούς πως γι’ αυτοίς το Σάββατο είναι μέρα χαράς.

Μαρκέτου, Λούλα
Παραπάνω από τον Άη Γιάννη στα Χαλάσματα, ήτανε αλώνι κι αλωνίζανε την ημέρα της Βλαχέραινας. Εκεί ακούσαμε ότι εβυθίσανε, γιατί ήτανε μέρα σκόλης. Οι αγωγιάτες εκείνη την ημέρα τη φυλάνε. (τη φ’λάνε την ημέρα). Αγωγιάτης= αυτός που πάει τ’ άλογα στ’ αλώνι.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Στη Μεσέβρια πήγε ένας δικός μας (την ημέρα τ’ Άη Συμιού) και τον εγύρεψε: - Να με κόψς ένα λουρί. Κι αυτός του έκοψε. Κι ήταν η γυναίκα τ’ έγηνα και έγινε το παιδί τ’ ύστερα κομμένος ο στόμας τ’ και βύζανε κι έτρεχε το γάλα και πέθανε. Δε μπορούσε να βυζάξ’.

Μέγας, Γ. (1937)
Πεφταργιά= θεά φοβερά εμφανιζομένη εις τας πολύ εργαζομένας κατά την νύκτα της Πέμπτης η Καλαμόδοντω παρ’ άλλοις. (Ζωγραφάκης)

Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919)
Η Πεφκούλα

Κατά την νύκτα της Πέμπτης αι γυναίκες δεν εργάζονται δια τον φόβον του φαντάσματος της Πεφκούλας. Λέγεται ότι τη νύχτα τινά Πέμπτη ένηθον αι γυναίκας, αιφνηδέ ελθούσα γυνή άγνωστος ένηθε και αυτή, αι γυναίκες ενόησαν ότι δεν ήτο καλή γυνή προβάσης της νυκτός η οικοδέσποινα εξήλθεν επίτηδες της οικίας, και με προσεστήτην έκπληξην επιστρέψασε εφώναξεν ότι εκάησαν τα τέκνα της Πεφκούλας. Τότε αυτή κατά...

Παπαχατζής, Ευάγγελος
Οι πρωτινές την Παρασκευγή τήνε γιορτιάζανε Πέφτη βράδυ, Παρασκευγή ξημέρωμα δε δουλεύγανε, οι πρωτινές την Παρασκευγή την ετάσσανε «Άγια μου Παρασκευγή να γενή το παιδί μου καλά (ή ο άντρας μου) τσαι να μη δουλεύγουν η σχωρεμένη η μάννα μου την εγιόρτιαζε, μα γιατί δεν ήξερον. Η θεία μου η Μαρία πάντες τσουλιοπόναγε στο Γιώργη τηνε τάξανε άλλοι, να γεννήση με το καλό τσαι να μη δουλεύγη τσαι πλια...

Φάβης, Β. (1902)
Μία μάγισσα προ ετών από τις Καλοκαιρινές έδωσε το προζύμι της εις μία γειτόνισσά της να το ζημώση. Η γυναίκα άνοιξε το προζύμι και είδε μέσα τρίχες και σαν αίμα. Εφοβήθη να ζυμώση μ’ αυτό και το πέταξε χάμω, το έφαγε ο σκύλλος και εψόφησε. Η γυναίκα αυτή η μάγισσα επήγε κατόπιν εις την Κρήτη και απέθανε εκεί. Όταν άνοιξαν τον τάφο της ηύραν το σώμα άλειωτο, το έβγαλαν και το έκαψαν.

Κασιμάτης, Ιωάννης Π. (1958)
Στον άγιο Βλάση. Δεν υπάρχει εδώ εκκλησία, ίσως ήταν άλλοτε. Ο Άγιος Βλάσης θεωρείται ο προστάτης των ποιμένων και κτηνοτρόφων. Επίσης λένε στη Δημητσάνα πως τ’ Άη – Βλάση στις 11 Φλεβάρη ζευγαρώνουνται (δηλ. βρίσκουν το ταίρι τους) ούλα τα πετούμενα κι ο λύκος. Αυτή την ημέρα δεν επιτρέπεται να εργάζωνται οι γυναίκες. Μια γυναίκα στο Παλιοχώρι (κοντά στη Δημητσάνα) εργαζόταν αυτή τη μέρα κι επειδή...

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Καταχνάς ο= ο διάβολος, ή εξωτικόν και πονηρόν πνεύμα. ﻿

Πεφταργιά= θεά φοβερά εμφανιζομένη εις τας πολύ εργαζομένας κατά την νύκτα της Πέμπτης η Καλαμόδοντω παρ’ άλλοις. (Ζωγραφάκης) ﻿

Καταχνάς ο= ο διάβολος, ή εξωτικόν και πονηρόν πνεύμα.

Πεφταργιά= θεά φοβερά εμφανιζομένη εις τας πολύ εργαζομένας κατά την νύκτα της Πέμπτης η Καλαμόδοντω παρ’ άλλοις. (Ζωγραφάκης)