Recent entries

Now showing items 2741-2760 of 142579

Πόσο αγαπάει η γάτα τα ψάργια και το σκυλί τα σταφύλια

Η γάτα είχε ένα αμπέλι δικό της και το φύλαγε. Μια ημέρα επέρασε απο 'κει ένα σκυλί και είχε στο στόμα του ένα μεγάλο ψάρι. Η γάτα 'σάν το είδε, το ζήλεψε και είπε του σκυλιού ναν της το δώση. Το σκυλί, για ναν το δώση της εγύρεψε τ'αμπέλι, κ'εκείνη απ'τη λιχουδιά της του το 'δωσε και για τούτο επήρε το καθένα, ότι του άρεσε.

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1926)
Η γυναίκα τ' Μαρτ'

Ο Μάρτ'ς έχ' άσκημη γυναίκα κι όταν τνε κοιτά απο πίσω δε βλέπ' τ'ν ασκήμια τ'ς και γελά. Κάν'τότε λαικάδες, ωραίες μέρες. Όταν όμως τνέ βλέπ'απο μπροστά κλαίει και χτυπιέται και κάν' άσκημοι καιροί. Πότε κλαίει και πότε γελά ο Μάρτ'ς. (Βλ. Παροιμία παράδοση απ'τη Μεσσηνία: Ν. Πολίτου, <Παραδόσεις> τομ Α, σελ. 619)

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Γιατί τα σκυλιά μυρίζονται το ένα το άλλο

Τα σκυλιά σαν έβλεπαν ότι εψοφούσαν 'σα σκυλιά, χωρίς γιατρό, αποφασίσανε να στείλουν ένα σκυλί να πάη στην Ευρώπη για να σπουδάξη γιατρός και φαρμακοποιός και για τα έξοδα έβαλε το καθένα ότι εμπόρηγε και αφού εμάζωξαν τα λεπτά, εδιάλεξαν το εξυπνότερο σκυλί και το έστειλαν στη σπουδή. Εκείνο όμως, άμα 'πήγ' εκεί, έμπλεξε με άλλα σκυλιά Ευρωπαικά και έφαγε τα λεπτά και δεν εξαναγύρισε. Απο τότες...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1926)
Γιατί τα σκυλιά κυνηγάνε της γάταις κ'η γάταις τα ποντίκια

Μια φορά τα σκυλιά είχανε μια δίκη και επειδή αυτά είναι ρέμπελα και δεν καταστέκονται στο σπίτι, έδωσαν τα χαρτιά τους στης γάταις που είναι νοικοκυράδαις και κάθουνται στο σπίτι ναν τους τα φυλάξουνε. Η γάταις, για ασφάλεια τα 'βαλαν απάνου στην αστράχα(το μεταξύ του τοίχου και της σκεπής κενόν διάστημα των χωρικών οικιών). Εκεί όμως επήγαν τα ποντίκια και τα φάγανε. Για τούτο, όταν τα σκυλιά βλέπουν...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1926)
Ο λαγός με το σκύλο ήτανε φίλοι. Τον παρακάλσεν ο λαγός το σκύλο να του δώση τα τσαρούχια ντου να βάλη, να πάη μια βόλτα. Μόλις τα έβαλε κάνει μια βόλτα και κατόπι κάνει τον ανήφορο. Τόνε βλέπει ο σκύλος πως έφυγε, του κολλά απο πίσω, για να του πάρη τα τσαρούχια κι απο τότε τονε κυνηγά. Το λαγό τον μεγάλο τόνε λένε τσαρουχά.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Γιατί δεν τρών τα βόιδα

Ξέρουνε τα ζωντόβολα θαμάσια πράματα. Μούγκριζε το βόδι ενού κι έκλαιγε :σκοτώθηκε το παιδί του στον πόλεμο. Τα βόιδια έναι τα πιο καλά. Αφρουγκάσου να ιδής. Σ’ένα χωριό σπέρνανε σήμερα, την ταχονή ήτανε κιόλας ρφυτρωμένα. Του παπά μονάχα δε φύτρωνε. Πέρνασε η ναι αυγή, πέρνασε η γι-άλλη, τίποτα. Περνάγανε οι γι-άλλο ζευγολάτες, τηράγανε, το γέννημα αφύτρογο. –Ρε τι κάνεις, λένε στον ψυχογιά του παπά,...

Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ. (1944)
Η τέχνη μας, λένε πως ανακαλύφθηκε απο τους 12 Αποστόλους. Γι αυτό η ανέμη πρέπει να 'χη 12 αχτίνες. Ούτε περισσότερες, ούτε λιγώτερες. Και τεχνίτης να'σαι δε δουλεύεις. Επρωτοβρήκανε την ψαροσύνη. Λοιπόν για τα δίχτυα τους, εχρειαζόντανε καψίλια και αναγκαστήκανε να φτιάξουν απο τραγόμαλλα τριχιές. Γι αυτό κι η Ανέμες έχουνε σχήματα θρησκευτικά. Σταυρός που εσταυρώθη ο Χριστός. Τις ανέμες τις φκάνουν...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
Γιατί η βρίζα δεν γίνεται λειτουργιά!

Μαζεύτηκαν όλα τα σπορολαικά- το σιτάρι, το καλαμπόκι, το κριθάρι, η βρίζα καθώς και τα φασόλια, ρεβίθια, φακές, κουκιά και τα μπιζέλια και πήγαν στον Ιησούν Χριστόν να τον χαιρετίσουν και να πάρουν την ευλογία του. Πρώτα πήγε το σιτάρι. Φίλησε το χέι του Χριστού και ύστερα γονάτισε και πήρε την ευχήν του. Ο Χριστός το ηυλόγησε και είπε: Και στην πέτρα να φυτρώνης για να χορταίνη ο κόσμος ψωμί! Κατόπιν...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
Η γριά έβγαλε τ'αρνιά και τα κατσίκια κι είπι ''Πρίτς Μαρτάκο μου, τάβγαλα τ'αρνοκάτσ'κα μ'>. Λέει ου Μ. Στο Φλεβάρ'. -Δώσε με 2 μέρες να την κάμω τη γριά να μπή απ'κατ'απο το γάστρο. Της πήρε τις 2 μέρες απ'το Φλεβάρη και την έκαψε. Γι αυτό έχει 28 μέρες ο Φλεβάρης.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Η γυναίκα και ο διάβολος μοιάζουν

Μια φορά ο Χριστός με τους μαθητάς του επήγαιναν έναν δρόμο κ'εκεί είδανε μπροστά έναν διάβολο που μάλωνε με μια γυναίκα. Ο Χριστός τότες είπε του Πέτρου να πάη να ιδή τι τρέχει και να τους συμβιβάση. Ο Πέτρος επήγε και αφού είδε πως δεν πέρνανε απο συμβιβασμό, αλλά τον έστρωσαν και στης βρίσαις, ετράβηξε την μαχαιράν του και τους έκοψε και των δυονών τα κεφάλια. Αφού εγύρισε και είπε του Χριστού...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1926)
Ο θεός επί της γής

Μια φορά ο θεός αποφάσισε να καταιβή στη γή για να ιδή τι γίνεται εδώ κάτου. Και κατά πρώτον επήγε στην Αγγλία και είδε ότι ενώ αλλοιώτικα τους Εγγλέζους, τους ηύρε αλλοιώτικους. Τους ηύρε να μη δουλεύουνε με τα χέργια τους και να περπατούνε με τα πόδια τους αλλά με μηχαναίς και να πηγαίνουν στης δουλειαίς τους με καρότσας και σιδεροδρόμους και δεν είδε πουθενά σαμαράδες. Ύστερα επήγε στη Γερμανία...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1926)
Απο την Έδεσσα και κάτω ο πετεινός λαλεί και ημέρα και νύχτα. Υπάρχει η παράδοσις πως εκεί κάτω στον λόγγο επήγε ο μητροπολίτης μια φορά να κάμη τα εγκαίνια σε κάποια εκκλησία. Τότε εκάνανε τα εγκαίνια σε κάποια εκκλησία. Τότε εκάνανε τα εγκαίνια τα μεσάνυχτα. Ελάλησε ο πετεινός πριν απο τις δώδεκα. Ο μητροπολίτης μόλις άκουσε τον πετεινό εφώναξε του διάκου να ετοιμαστή να πάνε στην Εκκλησιά. Πάνε...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Το θάνατο τον έχουμ' απο την Ευα. Όταν κολασε ο Θεός τον κόσμο ρώτησε την Εύα: -Τι θέλεις; τρία παιδιά κι αθάνατα, ή σαν τη γουρούνα ε τα γουρουνόπουλα κι όσα πάνε κι όσα μείνουν; Εκείνη η αποκορωμένη, όχι να του πή : Τρία παιδιά κι αθάνατα'', μονο του λέει : <Σαν τη γουρούνα κι όσα πάνω κι όσα μείνουνε. Γι αυτό, όσα παιδιά κι αν κάνη μια μάννα, δεν ξέρει αν θα τα χαρή, που αλλοιώς θάμαστε αθάνατοι...

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Ο ζευκάς κι η λεφανταριά

Μιαμ μέρα ο θεός εκατέβη στον κόσμο. Έγινεν γεροντάκι κι εγύριζεν να δή τι κάμνουν οι αθθρώποι. Πρώτα επήε στο ζευκά και τον είδε ζευκαρίζει. Πάνω στο άλετρον του δεν είχε σκοινί και για να γυρίση τα βώδκια του στην άλλην άκρια του χωραφκιού, έμπρεπε να τα ξεζεβλώση. Ο θεός τον ελυπήθηκεν και του έδειξεν να μπλέξη ένα σκοινί με βρούλλα κι έτσι δένοντας τα βώδκια από τα κούτουλα να μπορή να τα γυρίζη...

Βρόντης, Αναστάσιος (1939)
Ο Χριστός κι ο κόρακας

Είχε πέσει του Χριστού ο σατυρός μέσ'στο νερό κι έδωκε ένα κοτζίδι κριάσι του κόρακα να του τον βγάλη, ο κόρακας έφαγε το κριάσι και δε μπήκε να τον βγάλη κι ο Χριστός του τρίπησε το λαιμό και τον έβγαλε το κατζίδι και τόδωκε στον ακτό. Ο ακτός μπήκε στο νερό κι έβγαλε το σταυρό. Ο Χριστός φχαριστήθηκε πολύ κι έγραψε σταυρό στις φτερούγες του ακτού και λέγεται απο το σταυρό που έχει σταυρακτάς. Ο...

Μουσελίμης, Σπ. (1938)
Ο Φλεβάρης

Οι μηνάδες από την πρώτη του χρόνου που αρχινούσεν από το Σεπτέβριο ετρυγήσαν τ’αhελι dώνε(αδέρφια ήταν αυτοί βέβαια)κ’εμάζεψαν το κρασί και το βάλανε σ’ένα βαρέλι. Αρχίσανε από τον πρώτο κ’εβάλανε μια κάνουλα του Σεπτέβρη αίφνης απάνω, του Νοέμβρη και όλων των μηνάδων κατά σειρά. Οι κάνουλες bαίνανε στο ίδιο βαρέλι κατά σειρά. Ήρθε η σειρά του Φλεβάρη. Αυτός ήτανε πονηρός. Λέει : να βάλεε τη gάνουλά...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Κουτσοφλέβαρος

Για τον Κουτσοφλέβαρο λέμε πως ήβαλε τη γριά αποκάτω απο το καζάνι. Ήτανε πολύ κρύο κι η γριά εμπήκε απο κάτω απο το καζάνι.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)
Στ'β'ρο τς Μάρω = Στο βιρό της Μάρως. Καταρράκτης που καταλήγει σε βιρό (δεξαμενή). Λέγουν ότι εδώ γκρεμίστηκε μια γυναίκα που την έλεγαν Μαρία.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)
Γιατί πίνουν εις υγελιαν οι άνθρωποι άμα πίνουν κρασί

Ένας βασιλιάς μια φορά πολέμησε με κάποιον άλλον βασιλιά και τον νίκησε. Τον πήρε σκλάβο και του έκοψε το κεφάλι. Το κάρακλο του κεφαλιού το χρύσωσε απο μέσα και απο όξω και έφκειασε έτσι μια κούπα μεγάλη για να πίνη κρασί. Ύστερα κάλεσε όλους τους αξιωματικούς και τους μεγάλους σε τραπέζι. Άμα φάγανε έπιαν κρασί. Πρώτας έπιε ο βασιλιάς με την κούπα και είπε πριν πιή σε υγειάν της Νίκης μας πίνω το...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1919)
Το χελιδονάκι έπιε απο το αίμα του Χριστού στο σταυρό γι αυτό είναι κόκκινο και δεν το τρώνε. (εννοεί όσα έχουν κόκκινη κοιλιά;)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

DSpace at KEEL: Recent submissions

Κουτσοφλέβαρος Για τον Κουτσοφλέβαρο λέμε πως ήβαλε τη γριά αποκάτω απο το καζάνι. Ήτανε πολύ κρύο κι η γριά εμπήκε απο κάτω απο το καζάνι. ﻿

Στ'β'ρο τς Μάρω = Στο βιρό της Μάρως. Καταρράκτης που καταλήγει σε βιρό (δεξαμενή). Λέγουν ότι εδώ γκρεμίστηκε μια γυναίκα που την έλεγαν Μαρία. ﻿

Το χελιδονάκι έπιε απο το αίμα του Χριστού στο σταυρό γι αυτό είναι κόκκινο και δεν το τρώνε. (εννοεί όσα έχουν κόκκινη κοιλιά;) ﻿

Κουτσοφλέβαρος

Για τον Κουτσοφλέβαρο λέμε πως ήβαλε τη γριά αποκάτω απο το καζάνι. Ήτανε πολύ κρύο κι η γριά εμπήκε απο κάτω απο το καζάνι.

Στ'β'ρο τς Μάρω = Στο βιρό της Μάρως. Καταρράκτης που καταλήγει σε βιρό (δεξαμενή). Λέγουν ότι εδώ γκρεμίστηκε μια γυναίκα που την έλεγαν Μαρία.

Το χελιδονάκι έπιε απο το αίμα του Χριστού στο σταυρό γι αυτό είναι κόκκινο και δεν το τρώνε. (εννοεί όσα έχουν κόκκινη κοιλιά;)