Recent entries

Now showing items 2661-2680 of 142579

Πως πρωτόφκειασαν κρασί οι άνθρωποι

Μια φορά οι άνθρωποι δεν είχαν κρασί. Είχαν αμπέλια αλλά τα χαν για να τρώνε σταφύλια. Το κρασί το βραν κατα τύχη κάμποσα παιδιά. Αυτά για να παίξουν μάζεψαν πολλά σταφύλια και με τα χέρια τους τα έστειψαν μέσε σε ένα αγγειό. Το αφήκαν ύστερα το αγγειό και έφυγαν. Ύστερα απο κάμποσες ημέρες πήγαν πάλι 'ς το μέρος που είχαν το αγγειό. Πήραν να πιούν απο κείνο που είχαν στείψει. Το να ιδούν ήτανε νόστιμο....

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1919)
Μια φορά τα σκυλιά τα είχε πιάσει αρρώστια. Εμαζεύτηκαν κ'έκαμαν συμβούλιο να βγάλουν ένα γιατρό. Τα χαρτιά που έκαμαν για να κάμουν το γιατρό δεν μπορούσαν να φυλάξουν και τα έδωκαν στο γάτο να τα φυλάξη. Εκεί που τα έβαλε στο ράφι, επήγε ο ποντικός και τα έσκισε και τα έφαγε. Απο τότε η γάτα κυνηγάει τον ποντικό και τα σκυλιά τις γάτες.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Αγγούσα = φούσκωμα. Αντίμαχος = Σατανάς κατ' ευρημισμόν

Τσικόπουλος, Ι. (1912)
Ξωντικός (Σέλυνον, Κίσαμος)=εξωτικός

Λουπασάκης, Στυλιανός Εμμ. (1924)
Δια τι κλαίει και γελάει ο Μάρτης

Οι άλλοι μήνες εξώδεψαν ότι είχαν μαζεμένα κι άμα έρθη ο Μάρτης σώνουνται ούλα και τότε του λένε πως αυτός τα σωσε ούλα και τον κρεμάνα. Όταν τον κρεμάνε κλαίει κι όταν τον ξεκρεμάνε γελάει. (Άλλα αίτια της αστασίας του Μαρτίου βλ. Εν Πολίτου Παραδ. αρ. 990 κε.)

Άγνωστος συλλογέας (1916)
Όταν η Εύα ξεγέλασε τον Αδάμ κ'έφαγε το απαγορευμένο σύκο απ'τη συκιά, του κάθησε εδώ στο λαιμό, στο ''καρκάκι''(λάρυγγα), κι απο τότε οι άνθρωποι έχουν το σύκο στο ''καρκάκι''

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)
Ο Σταυρόβουνος

Αυτοί οι κλεφτες που πήγαν να τριγήσουν ένα μελίσσι. Περί αυτού αναφέρεται διεξοδικώς από σελ. 17 -22 του αυτού χειρογράφου επειδή δεν ήξευραν πώς να το τριγήσουν έδωσαν φωτιάν κάτω από το δένδρον και εκάησαν οι μέλισσες και έμειναν ελεύθεροι, ανενόχλητοι από το μελίσσι να πάρουν τες πίττες του με το μέλι. Εκεί που έκοβαν τες πίττες που εκρέμοντο κάτω από τους κλάδους και σας υπενθυμίζω ότι είχαν...

Ραουνάς, Στυλιανός (1961)
Ο Χριστός , ο ζευγολάτης και η γυναίκα

Όταν ο Χριστός εγύριζε με τους μαθητάς του, απάντησε ‘ς το δρόμο ένα ζευγολάτη και ώργωνε, και αντί να γυρίζη πίσω το αλέτρι, το έπαιρνε ‘ς το νώμο του και το γύριζε από την ίδια μεργιά. Γι αυτό δε γινότανε η δουλειά του πολλή και γλήγορη. Του λέει ο Χριστός <γιατί να ντο γυρίζης το αλέτρι από την ίδια μεργιά, που αρχινάς και δεν γυρνάς πίσω από τη μεργιά που φτάνεις;> Ο ζευγολάτης το μαθε και ώργωνε...

Άγνωστος συλλογέας (1916)
Μια εποχή που θέλαν τα ζά να βάλουν βασιλέα εμαεύτηκαν σ'ένα μέρος. Εζητήξαν την καμήλα (ν)α δούν που ήτο γιατί έλειπε : Ποιός (ν)α πάη ποιός (ν)α μη πάη εσκέφτησαν (ν)α στείλουν το σκύλλο πόχει πόδια και κόφτει (πηγαίνει γρήορα)στο δρόμο. Τον λέει ο σκύλλος -Πώς θα πάω δεν την εγρωνίζω -Έχει καμπούρα του λένε και μ'αυτό θα την εγρωνίσης. Πάει αυτός στο δρόμο και βρίσκει τον κάττη κ(αι)εκλαθετο όπως...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Πως τα γίδια έγιναν κουρούνες

Εν Μεγάροις θέλοντες να παραστήσωσιν, ότι το επάγγελμα του αιπόλου είναι άχαρι, εις πολλούς κόπους υποβάλλον το ποιμένα, λέγουσι την φράσιν: <τα γίδια είναι του όρνιου η κοτσιλία.>. Γραία δε τις μοί εξήγησε τι εννοεί η φράσις αύτη δια της εξής διηγήσεως. <Ο Χρίστος μία βολά εγκεζάραε στη γή τα’αι πήγαινε ένα δρόμο. Κατάστρατα απάντητσ’ε ένα στρατουλάτη τα’αι κοντά ‘ς αυτόνε ένα νάλλονε. <Να ρθώ τα’εγώ...

Αθανασόπουλος, Θ. Ι. (1916)
Στα κουρσάρικα νερά της Κύθνου

Ένα βράδυ περιμένοντας με τους ψαράδες να γείρη το φεγγάρι, έμαθα κάτι που με εξέπληξε. Πως ο Άϊ Λιάς ήτανε θαλασσινός και μάλιστα ψαράς. Αφού ψήθηκε στην άρμη και στον ήλιο και χαροπάλαιψε πενήντα χρόνια με το στοιχειό που τούπνιξε παιδιά και εγγόνια, βαριέστηεσε, πήρε ένα κουπί και άρχισε να ανεβαίνη στη στεργιά. Όπου συναπαντούσε ανθρώπους τους ρώταγε: "Τι είνε αυτό;" και άμα του λέγανε κουπί ανέβαινε...

Άγνωστος συλλογέας (1927)
Παραδόσεις(η πλάσις του κόσμου)

Ο θεός άμα έχτσε τον κόσμο, έπλασε και ανθρώπους. Πρώτα έπλασε τον καλόγερο, δεύτερα τον παπά, τρίτον τον χριστιανό και τελευταία τον τούρκο, και ύστερα απο τους άντρες έπλασε έντεκα γυναίκες. Ο Τούρκος επαρουσιάστη πρώτος πρώτα εις τον θεό και εγύρεψε απο της πλασμέναις γυναίκες. Ο θεός του έδωσε εφτά. Έπειτα επαρουσιάστη ο Χριστιανός, του δίνει κ'εκεινού τρείς, έρχεται κατόπιν ο παπάς, του δίνει...

Λάσκαρης, Νικόλαος
Όφις και κολισαύρα

βλ. μαθητική συλλογή μύθων εκ Δρυμίσκου Ρεθύμνης.

Ευαγγελίδης, Ι. Π. (1939)
Όντεν έκαμε ο Θεός τον κόσμο έδωσε πενήντα χρόνια ζωή του ανθρώπου,άλλα πενήντα του γαιδάρου. Ο γάδαρος αρνήθηκε τα πενήντα χρόνια κ'ήθελε να ζήση μόνο εικοσπέντε, να μη κοπιάζη. Λέει ο άθρωπος. Μου δίνεις τα εικοσπέντε εμένα; Και του τα 'δώσανε. Το ίδιο είχε δώσει και στην αρκούδα πενήντα και πήρε ο άθρωπος τα εικοσπέντε. Λοιπόν ο άθρωπος ζή τα πενήντα χρόνια απου του 'δωσε ο Θεός. Απο τα πενήντα...

Αικατερινίδης, Γεώργιος Ν. (1968)
Διατί ο σκύλος εχθρεύεται τον κάτη

Οι γαιδάροι είχον δώσει αναφορά και εζήτουν να μην τσω καβαλκεύουν κητούς κακομεταχειρίζονται. Και το συμβούλιον ενέκρινε την αίτησιν τους και υπέγραψε την απελευθέρωσιν των. Αφού υπέγραψαν και εσφράγισαν την απόφασιν, εφώναξαν τον σκύλο, όστις ήτο ταχυδρόμος και του παρέδωσαν την απόφασιν, εφώναξαν τον σκύλον, όστις ήτο ταχυδρόμος και του παρέδωσαν την απόφασίν να την πάνε στο γαιδουροχώρι, να την...

Αλεξίου, Γ. (1892)
Παλιά μας έλεαν οι παλιοί μας πως κι ο Μάρτης πήρε μια μέρα απ'το Φλεάρη για να τιμωρήση μια άλλη γρ(ι)ά που 'τανε κακιά. Κείν'η γρ(ι)ά είχε πάεισ το ρομάνι (=δάσος)για να μαέψη χόρτα κ'εκεί βρήκε ένα παλληκάρι πολύ όμορφο, ήτο ο Μάρτης και λέει της: Έ (γιαγιά)μάμμη είντα κάμνεις. Τι α κάμω αγόρι μου πόχω μ'αυτόν το Μάρτη ξεπαγιάσει, τον παλιομάρτη ποτέ (ν)α μην έρχεται. Τότε ο Μάρτης θύμωσε και πήρε...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Γιατί τα σκυλιά μυρίζονται το ένα τάλλο

Mια φορά και ένα καιρό, τα σκυλιά μιανής μεγάλης πολιτείας μάλωσαν με τα σκυλιά της μικρής πολιτείας, και αρχίσανε ύστερα μεγάλο πολέμο αναμεταξύ τους τα σκυλιά της μικρής πολιτείας είδανε πως δεν μπορούσανε να τα βγάλουνε πέρα με αυτό τον πόλεμο, και αποφασίσανε να γυρέψουνε τη βοήθεια από κάτι άλλα γειτονικά τους σκτλιά. Μαζώχτηκαν οι γερόσκυλοι και έκαναν συμβούλιο, να βρούν με τι τρόπο θα στέλνανε...

Σεφερλής, Παναγ. Δ. (1916)
Για την Τετάρτη

Μια γυναίκα έκοβε βαμπάκι Τρίτη βράδι, ξημερώνοντα η Τετάρτη και πάει μια άλλη και της φωνάζει, άς πούμε <Κυρά Γιώργαινα''κι αυτή της απηλοήθη και της λέει ''όρσε''-''όρνια και σκυλιά να σε φάνε'', κεινής λέοντας, λέει αυτή. Βγαίνει η γυναίκα όξω, κοιτάει ποια είναι, της φάνηκε η φωνή μιας συνυφάδας της, αλλά ήταν αέρας αυτή ήταν η Τετάρτη. Τότες η γυναίκα γύρισε μες στο σπίτι της κι'αποκοιμήθη. Είχε...

Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ. (1941)
Ήταν μια γριά που είχε τριακόσια γίδια. Αυτή επερίμενε να βγή ο Μάρτης να σωθή αυτή και το κοπάδι της από το χειμώνα και το κρύο. Τότες ο Μάρτης είχε 28 ημέρες και ο Φεβρουάριος είχε 31 ημέρες. Την τελευταία μέρα είχαν περάσει οι 28 μέρες του Μάρτη κ’εμπήκε ο Απρίλης. Έβρισε [η γρια] το Μάρτη κ’εν τω μεταξύ είχε ανεβάσει το κοπάδι της στο βουνό που λέγεται σήμερο Μπουμπούνα. (Το βουνό αυτό βρίσκεται...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος που ‘χει τις πέντε γνώμες μια τη ‘λιάζει και την άλλη χειμωνιάζει. Ήτο μια γριά κ’έχε προάτες και κατσίκια, άμα μια βολά πήε στη μάντρα της, όλο εμίλα κ’έλεε για το (Γ)ενάρη όλο κακά: άντι (ν)α βγη να λί’ες μέρες έχει ακόμη και ‘ά’ βγη κ’έτσι (θ)α γλυτώσω κ’εγώ και τα κατσίκια μου κι οι προάτες μου, ήτο (Γ)ενάρης τότε στα τέλη του. Ήκουσεν τα ο (Γ)ενάρης και θύμωσε θύμωσε πολύ...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

DSpace at KEEL: Recent submissions

Αγγούσα = φούσκωμα. Αντίμαχος = Σατανάς κατ' ευρημισμόν ﻿

Ξωντικός (Σέλυνον, Κίσαμος)=εξωτικός ﻿

Όφις και κολισαύρα βλ. μαθητική συλλογή μύθων εκ Δρυμίσκου Ρεθύμνης. ﻿

Αγγούσα = φούσκωμα. Αντίμαχος = Σατανάς κατ' ευρημισμόν

Ξωντικός (Σέλυνον, Κίσαμος)=εξωτικός

Όφις και κολισαύρα

βλ. μαθητική συλλογή μύθων εκ Δρυμίσκου Ρεθύμνης.