Search

Now showing items 1-10 of 282

Το τσατάλι ήκαμε το διάολο κ’ ήσκασενε. Μια φορά ο διάολος είδεν ένα χωράφι σκαμμένο κ’ εκοίταζε να ΄βρη τσι παδουλιές αυτουνού που το σκαψε, μα δεν ηύρηκε καμμιά, γιατί το ‘χενε σκάψει με το τσατάλι. Από το κακό του ήσκασε. Ο σκάπτων την γην με το τσατάλι σκάπτει αντιστρόφως ή ο σκάπτων με την αξίνην. Ο πρώτος δηλ. ίσταται επί του χέρσου, εμπηγνύει δια της πιέσεως του δεξιού ποδός το τσατάλι εντός της γης και ρίπτει το χώμα έμπροσθέν του. Τοιουτοτρόπως σκάπτει χωρίς να αφίνη ουδέ το ελάχιστον ίχνος ποδός επί του εσκαμμένου. Ο διάβολος, κατά την παράδοσιν, μη δυνηθείς να εξηγήση το πράγμα, έσκασε. [παδούλιες= Πατημασιές, τα ίχνη των ποδιών του]

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Ουράνιον Τόξον : Της Παναγίας το ζουνάρι. Όταν βγή το ζουνάρι θα σταματήση η βροχή. Όταν έγινε η πλημμύρα του Νώε τότε είπαν οτι αυτό το σημέδι έδειξε ο Θεός, οτι δεν θα ξανακάνη βροχή κ' εβγήκε ο Νώες από την Κιβωτό. Το πράσινο είναι πουλύ στο ζουνάρι, θα βγή λάδι πουλύ. Το κίτρινο είναι στάρι, το κόκκινο είναι κρασί.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1961)

Η Αγία Παρασκευή είναι για τα μάτια και για όλα είναι.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1961)

Θα ρθή καιρός απού θανεβή ο άθρωπος απάνω στη ρουβιθιά.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1961)

Ο βασιλέας ο Όθωνας είχε έρθει 'ς το Άπανω Κάστρο που 'ναι 'ς τη Τραγαία. Έβρεχε και έκανε πλημμύρα και έρριξε το ντριμόνι η βασίλισσα κ' εσκόρπισε το νερό κ' επήγε 'ς τη Σκοτεινή (τπνμ) το νερό κ' επήγε 'ς τις Εμπολάδες και η πλημμύρα επήρε και τις βασίλισσας την κασέλα κ' είναι μαρμαρένια κ' είναι μέσ' 'ς το ποτάμι (περιοχή Μελάνων). Επήγε κάποιος άθρωπος για να τήνε σπάση με βαρειά να πάρη οτι είχε μέσα κ' επεταχτήκενε ένα πετραδάκι και του 'βγαλένε το μάτι ντου. Κ' είναι σπασμένο το κομματάκι.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Ο Μέγ. Αλέξαντρος εσκότωνε τους γέρους κ’ ύστερις τους άφησε. Τους άφησε γιατί σου λέει κ’ εμείς θα γεράσωμε.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1961)

Μια φορά ‘ρχόdανε ένας από το χωράφι κ’ εσκοτεινιάστηκε. Και πήγανε ‘ς το δρόμο οι διαόλοι να τον dαdάρουσι. Αυτός πήρε χαbάρι και bαίνει μέσα ‘ς το δισάκκι κ’ έπεσε πίμητα απάνω ‘ς το σωμάρι του γαδάρου. Επηγαίνανε οι σατανάδες και λέγανε: Τ’ απανωσόμαρό ‘ναι δω το κατωσόμαρό ‘ναι δω κι αδουρογκράχτης λείπει. κ’ εστρέφουdανε οι σατανάδες εκατό μέτρα πίσω για να τόνε βρούνε. Ώστε να γυρίσουνε οι σατανάδες επορπάρτειεν ο γάδαρος. Ήρχουdανε πάλι οι σατανάδες τα ίδια. Σιγά σιγά ήφταξε κοdά ‘ς το χωριό ο αδουρογκράχτης και φωνάζει, ώ Καλή, ώ Καλή πάρε δυό δαυλοί κ’ έβγα ‘ξω, και εφύγανε.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)

Ο Λιεράδος (τπνμ). Λέγεται Λιεράδος η τοποθεσία, γιατί εκεί τρεις λυγερές εχαλάσανε ένα άνθρωπο και τον εθάψανε.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Ο Παλαιολόγος που ήταν βασιλές της Κωνσταντινουπόλεως και όταν καταπολεμούσαν την Κωνσταντινούπολι είχε οχυρά μεγάλα, ήταν ακαταπολέμητη. Τέτοια οχυρά είχε. Όπου στο κάστρο υπήρχε μια θύρα μυστική όπου πήγε ένας εφιάλτης απ’ τους δικούς μας και πρόδωσε αυτή τη θύρα και μπήκαν απ’ αυτή. Επήγε κάποιος και το είπε του βασιλιά που ήταν με τον Πατριάρχη ότι έσπασαν τα τείχη. Ο Βασιλιάς θάμαξε. Και λέει: αυτό είναι πράμα που δε θα μπορέσω να το πιστέψω. Θα το πιστέψω αν τα ψάρια αυτά που είναι μισοτηγανισμένα εδώ πεταχτούνε και ζωντανέψουνε τότε θα πιστέψω. Και πεταχτήκανε τα ψάρια. Αυτά τα ψάρια είναι πέντε. Προ ολίγα χρόνια επί των ημερών μου πέθανε ένα και το σηκώσανε με μεγάλη παράκλησι. Τώρα είναι εκεί και είναι μισοψημένα. Όσοι πηγαίνουνε πηγαίνουνε και τα βλέπουνε.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1961)

Μια φορά επέθανε ένας Απεραθίτης στο βουνό και δεν ήταν εκεί αθρώποι να τόνε ληνυχτίσουνε, να τόνε φυλάουνε. Εβρικολάκιασενε κ’ήφυε κ’επήενε στη Σμύρνη βρικολακιασμένος. Επαντρεύτηκενε κ’ήχτισενε σπίθια κ’ήτανε καένας Απεραθίτης εκεί ταχυδρόμος και τον εγνώρισενε κ’εστράφηκενε και το ‘πε στον παπά. Ο παπάς είπενε για ρώτησε τη γυναίκα dου όλη την εβδομάδα είναι στο χωριό; Όχι λέει, κάθε Παρασκευή φεύγει κ’έρχεται το Σάββατο το πρωί. Και πάει ο παπάς την Παρασκευή το βράδυ που έρχεται και μπαίνει μέσ’στο μνήμα, γιατί οι βρικόλακες συνήθως δίνουν το παρόν στο μνήμα κάθε Παρασκευή. Ήρχουdανε κ’έδωνε το παρώ κ’ήπαιρνε από μια σηκωταριά από τα’αποθαμένοι και τη πήγαινε σπίτι dου κ’ετρώγανε. Επήγαν οι δικοί dου Παρασκευή βράδυ κ’εβάλανε τη πεντάλφα απάνω από το μνήμα σαν σφαγίδα και τον εδιάβασαν κι αμέσως εβουλήσανε στα σπίθια που είχε χτίσει στη Σμύρνη.

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

«
1
2
3
4
. . .
29
»

Search

Filters

Η Αγία Παρασκευή είναι για τα μάτια και για όλα είναι.

Θα ρθή καιρός απού θανεβή ο άθρωπος απάνω στη ρουβιθιά.

Ο Μέγ. Αλέξαντρος εσκότωνε τους γέρους κ’ ύστερις τους άφησε. Τους άφησε γιατί σου λέει κ’ εμείς θα γεράσωμε.

Ο Λιεράδος (τπνμ). Λέγεται Λιεράδος η τοποθεσία, γιατί εκεί τρεις λυγερές εχαλάσανε ένα άνθρωπο και τον εθάψανε.