Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών

Αποτελέσματα 1-13 από 13

Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος

Αλούσης της Κωνσταντινουπόλεως άγγελος Κυρίου επιφανείς τω βασιλεί Κωνσταντίνω επέδωκεν αυτώ σπάθην ξύλινην διατάττων συνάμα αυτώ, ίνα δια ταύτης αποκρούση την έφοδον. Απορριψάντος δ’ εκείνου μετ’ αγανακτήσεως και μετά περιφρονήσεως την προσφοράν και ειπόντος ότι χρυσήν σπάθην έχων ουδέν κατώρθωσα, ουδέν δε θα κατορθώσω και δια της ξυλίνης, ο άγγελος μεταβάς παρά τω Μωάμεθ επέδωκε την ξυλίνην σπάθην,...

Οικονομίδης, Δημήτριος
Οι Ιχθύς της Ζωοδόχου Πηγής

Εικοτολογούσιν ότι καθ’ ην στιγμήν ο πορθητής Μωάμεθ ο Βος εισήλασε νικητής εντός της Κωνσταντινουπόλεως, ο ατυχής της πύλης του Αδριανού ήρως αμερίμνως και αναλγήτως ηυθύμει παρά το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Αγγελθείσης δ’ αυτώ της αλώσεως της Πόλεως, εδυσπίστει προς το γεγονός ειπών: «εάν τούτο η αληθές, οι εν τω τηγάνω ιχθύς αμέσως να αναζήσωσι». Ω του θαύματος οι ημίεφθοι ιχθύς αναστάντες έπεσαν...

Οικονομίδης, Δημήτριος
Η μάλ-τεπές

Εν τη οροσειρά τη περικλειούση την εύφορον κοιλάδα των κοιλέων-θεσίων, καλουμένην ούτω, διότι ο Ελλήσποντος κοίλον κόλπον απεργάζεται, υπάρχει οξεία τις και κωνοειδής κορυφή καλουμένη μάλ-τεπές (=κορυφή θησαυρού). Η κορυφή αύτη την νύκτα του Πάσχα, ότε το πρώτον ψάλλεται το Χριστός ανέστη, (η καλός η λόγος), ανοίγει και ο τολμών να εισέλθη διέρχεται επί εν έτος εντός μεγάρων μαρμαροτεύκτων εν αφάτω...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Η μάλ Τιπές

Εν τη οροσειρά τη περικλειούση την εύφορον κοιλάδα των Κοιλίων- θέουν καλουμένην ούτω, διότι ο Ελλήσποντος κοίλον κόλπον απεργάζεται – υπάρχει οξειά της και κωνοειδής κορυφή καλουμένη μάλ τίπες (=κορυφή θησαυρού) κατοικουμένη υπό νυμφών (ραγίδεν). Η κορυφή αυτή την νύχτα του Πάσχα, ότι το πρώτον ψάλλεται το Χριστός Ανέστη (η καλός η λόγος) ανοίγει και ο τολμών να εισέλθη διέρχεται εως έτος εντός μεγάρων...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Ο περί Μήδων μύθος

Ην βασιλεύς τις έχων ώτα τράγου και αχώρ κατά την κεφαλήν, υσχύνετο δε να υπάγη προς τον κουρέα ίνα ξυρισθή. Το πάθημά του διηγηθή εις φρέαρ, παρά το φρέαρ εφύτρωσε κάλαμός τις, ήτις σειομένη παρά του ανέμου απήχει ταύτα εν είδει επωδού: Ήdαgη ένας βασιλές είχε τράγινου αφτί κι κασσίδα ςτην κουρφή, ντρέποdαgη να bα ξουρστή. Πήγε του πη μές του πγάδ’, φύτρωσ’ ένα καλαμάκ’, του φυσούσι τ’ αγεράκ’ κέλεγι...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Όταν θέλησε ο Αδάμ να οργώσει, η γή αναστέναξε απο τον πόνο. Και ο Θεός της είπε : <Υπόμεινε, γιατί έχεις να θρέψεις πλήθος κόσμου>

Μανασσείδης, Συμεών Α.
Όταν θέλησε ο Αδάμ να οργώσει, η γή αναστέναξε από τον πόνο. Και ο Θεός της είπε : “Υπόμεινε γιατί έχεις να θρέψεις πλήθος κόσμου”.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1937)
Η αγία Σοφία

Ότε εάλω η Κωνσταντινούπολις, οι Χριστιανοί αυτής κάτοικοι ελειτουργούντο εν τω περιβλέπτω ναώ της Αγ. Σοφίας και ηκροώντο την του Αποστόλου ανάγνωσιν. Ότε δε εισήλασαν τα οθωμανικά στρατεύματα, ο παις ο αναγινώσκων την περικοπήν του αποστόλου, ο ιερεύς ο ιστάμενος παρά την ωραίαν Πύλην και πάντες οι πιστοί απελιθώθησαν και έκτοτε μένουσι απολιθωμένοι.

Οικονομίδης, Δημήτριος
Η Αγιά Σοφιά

Ότε εάλω η Κωνσταντινούπολις, οι Χριστιανοί αυτής κάτοικοι ελειτουργούντο εν τω περιβλέπτω ναώ της του Θεού Σοφίας και ηκροώντο την του Αποστόλου ανάγνωσιν. Ότε δε εισήλασαν τα οθωμανικά στρατεύματα, ο παις ο αναγινώσκων την περικοπήν του Αποστόλου, ο ιερεύς ο ιστάμενος παρά την ωραίαν Πύλην και πάντες οι πιστοί απελιθώθησαν και έκτοτε μένουσιν απολελιθωμένοι.

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Πιστεύεται πως την ώρα που λένε πρώτη βολά τον καλό λόγο, το Χριστός Ανέστη, καίει λαμπάδα πάνω από τον τόπο που είναι κρυμμένος θησαυρός. Και βλέποντας αν την ώρα τούτη κανείς λείπει, λένε : πάει να βγάλει θησαυρό

Μανασσείδης, Συμεών Α.
Σκάβοντας να βγάλουν κρυμμένο θησαυρό δε μιλούν, γιατί τότε ο θησαυρός γίνεται κάρβουνο (άνθρακες ο θησαυρός)

Μανασσείδης, Συμεών Α.
Την 'ωρα που μασούσε ο Αδάμ το μήλο ταπαγορεμένο και ήταν έτοιμος να το καταπιή τον φώναξε ο Θεός. <-Αδάμ που είσαι;) Τότες στάθηκε ο καρπός στο λαιμό του. Γι αυτό σήμερα ο λαιμός του ανθρώπου έχει το εξόγκωμα του φάρυγγα.

Μανασσείδης, Συμεών Α.
Την ώρα που μασούσε ο Αδάμ το μήλο ταπαγορεμένο και ήταν έτοιμος να το καταπιή τον φώναξε ο Θεός. <-Αδάμ που είσαι>; Τότες στάθηκε ο καρπός στο λαιμό του. Γιαυτό σήμερα ο λαιμός του ανθρώπου έχει το εξόγκωμα του φάρυγγα.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1937)

Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών

Όταν θέλησε ο Αδάμ να οργώσει, η γή αναστέναξε απο τον πόνο. Και ο Θεός της είπε : <Υπόμεινε, γιατί έχεις να θρέψεις πλήθος κόσμου> ﻿

Όταν θέλησε ο Αδάμ να οργώσει, η γή αναστέναξε από τον πόνο. Και ο Θεός της είπε : “Υπόμεινε γιατί έχεις να θρέψεις πλήθος κόσμου”. ﻿

Σκάβοντας να βγάλουν κρυμμένο θησαυρό δε μιλούν, γιατί τότε ο θησαυρός γίνεται κάρβουνο (άνθρακες ο θησαυρός) ﻿

Όταν θέλησε ο Αδάμ να οργώσει, η γή αναστέναξε απο τον πόνο. Και ο Θεός της είπε : <Υπόμεινε, γιατί έχεις να θρέψεις πλήθος κόσμου>

Όταν θέλησε ο Αδάμ να οργώσει, η γή αναστέναξε από τον πόνο. Και ο Θεός της είπε : “Υπόμεινε γιατί έχεις να θρέψεις πλήθος κόσμου”.

Σκάβοντας να βγάλουν κρυμμένο θησαυρό δε μιλούν, γιατί τότε ο θησαυρός γίνεται κάρβουνο (άνθρακες ο θησαυρός)