Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αγγελοκρούμσα= πνέω τα λοίσθια.

Σκορδέλης, Βλ. (1873)

Αι επί των βράχων όπου θεωρούνται ως ίχνη ιππείων ποδών διαφόρων Αγίων ή ποδών ηρώων. Το εν ταις οπαίς ταύταις εν της βροχής αναγόμενων ύδωρ θεραπεύει, λέγουσι και εξαλείφει τα επί των χειρών κιλώματα (τας κότσας).

Σκορδέλης, Βλ. (1873)

Βρουκόλακας και βουρκόλακας = φάντασμα νεκρού, σκιά συκών τω στοιχειό.. Κατά δεισιδαιμονίαν πιστεύεται ότι ο νεκρός βρουκολακιάζει, εάν υπερπηδήση αυτόν γαλή, την δε νύκτα ή σκιά αυτού γαλή, την δε νύκτα ή σκιά αυτού πλανάται ανά την οικίαν ή τους τάφους.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1922)

Βρουκόλακας= βρυκόλαξ.

Στεφανίδης, Κ. (1925)

Γοργόνα, η : φαντασιώδες θαλάσσιον τέρας έχον μέχρι της οσφύος μορφήν γυναικός, το δε άλλο του σώματος μέρος μορφήν ιχθύος.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1934)

Δράκοντας και Δράκοι : ο εν τοίς παραμυθίοις αναφερόμενος γίγας, είδος Κύκλωπος και ανθρωποφάγος, ιδίως των μικρών παίδων άρπαξ. Δρακόντισσα και δράκαινα = η του Δράκοντος σύζυγος ομοία τω ανδρί προσηνεστέρα όμως τοις παισί.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1922)

Εν την σελήνη νομίζουσιν ότι διακρίνουσιν ωραίαν μορφήν προσώπου

Σκορδέλης, Βλ. (1873)

Ζη και βασιλεύει σαν τ’ Αλέξανδρου τ’ άλογο.

Σκορδέλης, Βλ. (1873)

Η νυκτερή ήτο ποντικός,μεταβληθείσα εν πουλί,επειδή έφαγε το ύζωμα(τον άρτον του προσκομιδης)

Σκορδέλης, Βλ. (1873)

Κορκόντζειλος, ο και λας : κατά μετασχηματισμόν εκ του κροκόδειλος και τις αλλαχού λεγομένου Καλλικάντζαρος = φάντασμα κατά την δεισιδαιμονίαν περιπλανώμενον την νύκτα εις τα έρημα ή ηρειπωμένα μέρη.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1934)

Κουρουκόντζαλους=καλλικάντζαρος

Στεφανίδης, Κ. (1918)

Λάμνια αντί Λάμια= είδος πτερωτού δράκοντος ως ζωγραφίζεται εν τη εικόνι του Αγίου Γεωργίου καταβάλλοντος δια της λόγχης αυτήν. Τέρας.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1922)

Πως ίνκι του πουλί η γκουργκούχτα

Μια φορά κ’έναν κιρό είχι μια μαστόρσα πρισσό χιγιανέτα κι χαμνή. Σ’αυτήν τη μαστόρσα δούλιβ’ένα μικρό κουρίτσ’μαθητρούδ’.Κατά λαχού του μαθητρούδ’ έχασ’ μια θηλειά μιτάξ’. Ίνκι του θάμμα πιά γι αυτό του μιτάξ’. Η μαστόρσα πέρασ’ του κουριτσ’ απ’ του σκυλιού τον gώλο. Του μάλλωσ’ πισρό, κι είπι του κουρίτσ’. Άφσε μι να παένου στου τσαρσί κι θα σ’ αγουράσου του μετάξ’ που έχασα. Πάϊσι, αγόρασ’ μι αθηλιά...

Στεφανίδης, Κ.

Μυθωδώς λέγεται ότι βρέφος σφίγξαν από τον λαιμού όλον απήγξεν αυτά.

Σκορδέλης, Βλ. (1873)

Μωρία η= εφιάλτης

Σκορδέλης, Βλ. (1873)

Νεράϊδα= η νύμφη των πηγών και των δασών ως παρά τοις αρχαίοις αι Δρυάδες, Ναϊάδες, Αμαδρυάδες και Νηρηίδες ή δεισιδαιμονία εκ των αρχαίων.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1922)

ντζιερεμές= διάβολος

Στεφανίδης, Κ. (1918)

Ο ήλιος οσάκις κρύπτεται όπισθεν νέφους πηγαίνει να πίη νερό, λέγουσι

Σκορδέλης, Βλ. (1873)

Πανούκλα= πανώλης= νόσος, λοιμός, λέγεται και θανατικό μεγάλο ή μικρό αναλόγως της φθοράς, εν επήνεγκεν επίσκη ψασα εις την χώραν. Παροιμ. Απ' όξου κόντιλα κι από μέσα πανούκλα επί κράνος όψεως πράγματος έχοντος κακήν την αυγίαν.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1922)

Στρίγλα, η= Γυναικείον φάντασμα ή δαιμόνιον, όπερ πνίγει τα βρέφη, Μορμώ τις η Έμπουσα ή Ερινύς.

Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. (1922)

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αγγελοκρούμσα= πνέω τα λοίσθια. ﻿

Βρουκόλακας= βρυκόλαξ. ﻿

Γοργόνα, η : φαντασιώδες θαλάσσιον τέρας έχον μέχρι της οσφύος μορφήν γυναικός, το δε άλλο του σώματος μέρος μορφήν ιχθύος. ﻿

Εν την σελήνη νομίζουσιν ότι διακρίνουσιν ωραίαν μορφήν προσώπου ﻿

Ζη και βασιλεύει σαν τ’ Αλέξανδρου τ’ άλογο. ﻿

Η νυκτερή ήτο ποντικός,μεταβληθείσα εν πουλί,επειδή έφαγε το ύζωμα(τον άρτον του προσκομιδης) ﻿

Κουρουκόντζαλους=καλλικάντζαρος ﻿

Λάμνια αντί Λάμια= είδος πτερωτού δράκοντος ως ζωγραφίζεται εν τη εικόνι του Αγίου Γεωργίου καταβάλλοντος δια της λόγχης αυτήν. Τέρας. ﻿

Μυθωδώς λέγεται ότι βρέφος σφίγξαν από τον λαιμού όλον απήγξεν αυτά. ﻿

Μωρία η= εφιάλτης ﻿

Νεράϊδα= η νύμφη των πηγών και των δασών ως παρά τοις αρχαίοις αι Δρυάδες, Ναϊάδες, Αμαδρυάδες και Νηρηίδες ή δεισιδαιμονία εκ των αρχαίων. ﻿

ντζιερεμές= διάβολος ﻿

Ο ήλιος οσάκις κρύπτεται όπισθεν νέφους πηγαίνει να πίη νερό, λέγουσι ﻿

Στρίγλα, η= Γυναικείον φάντασμα ή δαιμόνιον, όπερ πνίγει τα βρέφη, Μορμώ τις η Έμπουσα ή Ερινύς. ﻿

Αγγελοκρούμσα= πνέω τα λοίσθια.

Βρουκόλακας= βρυκόλαξ.

Γοργόνα, η : φαντασιώδες θαλάσσιον τέρας έχον μέχρι της οσφύος μορφήν γυναικός, το δε άλλο του σώματος μέρος μορφήν ιχθύος.

Εν την σελήνη νομίζουσιν ότι διακρίνουσιν ωραίαν μορφήν προσώπου

Ζη και βασιλεύει σαν τ’ Αλέξανδρου τ’ άλογο.

Η νυκτερή ήτο ποντικός,μεταβληθείσα εν πουλί,επειδή έφαγε το ύζωμα(τον άρτον του προσκομιδης)

Κουρουκόντζαλους=καλλικάντζαρος

Λάμνια αντί Λάμια= είδος πτερωτού δράκοντος ως ζωγραφίζεται εν τη εικόνι του Αγίου Γεωργίου καταβάλλοντος δια της λόγχης αυτήν. Τέρας.

Μυθωδώς λέγεται ότι βρέφος σφίγξαν από τον λαιμού όλον απήγξεν αυτά.

Μωρία η= εφιάλτης

Νεράϊδα= η νύμφη των πηγών και των δασών ως παρά τοις αρχαίοις αι Δρυάδες, Ναϊάδες, Αμαδρυάδες και Νηρηίδες ή δεισιδαιμονία εκ των αρχαίων.

ντζιερεμές= διάβολος

Ο ήλιος οσάκις κρύπτεται όπισθεν νέφους πηγαίνει να πίη νερό, λέγουσι

Στρίγλα, η= Γυναικείον φάντασμα ή δαιμόνιον, όπερ πνίγει τα βρέφη, Μορμώ τις η Έμπουσα ή Ερινύς.