• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Τόπος καταγραφής 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1-8 από 8

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Προφήτης Ηλίας

    Αυτός ήταν ψαράς. Λοιπόν η ψαρωσύνη ήτανε πολύ βαρειά δουλειά. Πήρε ένα κουπί και πήγε σ' ένα βουνό και το κάρφωσε. Εκεί που τόνε βρήκανε χτίσανε την εκκλησία (Τον Προφήτη Ηλία σ' ένα ύψωμα του Νησίου)
    

    Ιωαννίδου, Μ. (1928)
  • Σκαλικοί-καλκαντζαραίοι-καλλικάντζαροι-καρκάντζαροι

    Έχουν γαιδουρίσια πατήματα δεν τους βλέπουν, τους ακούν σαν ένας δυνατός αέρας. Βγαίνουν από του Χριστού ως που να βαφτίσουν το Σταυρό. Είναι γνωστή στο νησί η Κωλοσούκαινα που την παίρναν και την χορεύαν οι καλκατζαραίοι γιατ΄ι ήταν πολύ αθώα. Τώρα πια δεν τους βλέπουν οι άνθρωποι άλλοτε όμως που ήταν αθώοι τους έβλεπαν. Τους φαντάζονται και με κατσικίσια πόδια.. Εις ερωτησιν μου τι είναι οι καλλικαντζαραίοι...
    

    Ιωαννίδου, Μ. (1928)
  • Παναγιά η Αρμάτα

    Είναι ένα εκκλησάκι στη συνοικία Φανάρι (στο παλίο λιμάνι των Σπετσών). Εκεί φύονται ταα λεγόμενα “καραμπούσια” τα οποία βγάζουν ένα άνθος κόκκινο. Όταν οι Τούρκοι υπό τον Χαρσεφ πασά πήγαιναννα βγούν στο λιμάνι τους φάνηκαν τα κ. σαν φεσάκια Σπετσιώτικα κι έφυγαν απ' εκείνο το μέρος. Γι' αυτό έκτισαν έπειτα αυτήν την εκκλσηία
    

    Ιωαννίδου, Μ. (1928)
  • Ο κούκος ήταν τσοπάνης και έχασε τα πρόβατα του και απο τον αναστεναγμό του έγινε πουλί και κλαίει τη νύχτα. 

    Ιωαννίδου, Μ. (1928)
  • Οι (α) νεράϊδες

    «Οι ανεράϊδες παίρναν τον άντρα μου στις μία δύο τα μεσάνυχτα, τον κάνανε πίπου (=ολόγδυτο) και τον χορεύανε ως τις τέσσερις που λαλούσε ο μαύρος πετεινός. Τότενες βλέπανε τις νεράϊδες γιατί ήταν αγαθός οι άνθρωποι. Τώρα πονηρευτήκαμε.»
    

    Ιωαννίδου, Μ. (1928)
  • Σκλήρες= οι 3 μοίρες 

    Ιωαννίδου, Μ. (1928)
  • Της Αναλήψεως, όταν αναλήβεται ο Χριστός όσοι έχουν καλή ψυχή μια λάμψη στον ουρανό, σχίζουν τα ουράνια και όποιος προοφτάση να ζητήση κάτι ή πλούσιος ή καλή ψυχή του γίνεται. Άλλοτε πούταν καλοί οι άνθρωποι βλέπαν τη λάμψη. Καθόντουσαν όλοι νύχτα με λαμπάδες και λιβάνια και περιμέναν. Πολλοί έβλεπαν, τώρα πια που αμάρτηνε ο κόσμος δεν βλέπουν. 

    Ιωαννίδου, Μ. (1928)
  • Παναγιά η Αρμάτα

    Τότενες πούρθαν οι Τούρκοι το καραμπούσια (τα σφερδούκλια) γίνηκαν άνθρωποι με φεσάκια. Σαν τα είδαν οι Τούρκοιείπαν : πω, πω χιλιάδες, και πισωστρέψαν. Πήγαν κατα την Ύδρα τα καραβάκια τα Τούρκικα αλλά βούλιαξαν όλα. Ξεκληρίθηκαν, αλλουνού κόπηκαν τα χέρια, αλλουνού το κεφάλι. Ο καπνός τους τύφλωσε. Η Παναγία έκανε θαύμα.
    

    Ιωαννίδου, Μ. (1928)

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.