Browsing by Place recorded

Άλλη εκδοχή είναι πως εσταυρώσανε το Νησί όταν εδιώξανε την Πανούκλα, να μην ξαναγυρίση. Είχε παρουσιαστή η Χολέρα. Είδανε το βράδυ μια φωτιά να φεύγη κι εφώναζε: “Με διώχνει ο Λάμπης!” (Πρβλ. Πολίτου παραδόσεις αριθ. 910 σελ. 555). Το Νησί ήτανε κατοικημένο και το έρμαξε ασθένεια και γι' αυτό το σταυρώσανε, να μην ξανάρθη η αρρώστεια. Ήτανε άγριος κόσμος εδώ και γι' αυτό εκάμανε κι ένα σωρό εκκλ...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)

άλυτος = ο μη λυόμενος, διαλυμένος εις τα εξ ών συνετέθη, είτε ένεκα αφορισμού είτε ένεκα κακουργήματος τινος, ο διέπραξε άρα “άλυτος, που να μη λυώση”.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Άραντος : όνομα μυθικού φυτού αναφερομένου εν παλαιώ τινι εξορκισμώ : “ο άραντος κι αμάραντος κι άλλο ίνα βότανο κλπ [Βλ. Παροιμίας].

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Αγγελοκρούζω= δια της όψεως μου υπερβολικώς εκφοβίζω τινά. Αγγελοκρουσμός =πανικός, φόβος, ον εμπνέει τι απαίσιον την όψιν.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Αγερίζομαι = εκτίθεμαι εις τον κακοποιόν δαίμονα του αέρος και ως εκ τούτου ασθενώ. Αγέρισμα = προσβολή υπό του αγερικού. Αγερικό= ο κακοποιός δαίμων του αέρος

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Αδικοθάνατος = άδικος θάνατος. Αδικοθανατίζω = αδίκως αποθνήσκω.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

αμοίραντος= ο μη έχων αγαθήν μοίραν, “κόρη αμοίραντη”= η μήπω εδρούσα την μοίραν της ,μήπω υπανδρωθώσα.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Ανάραϊδα= Πλάσματα της δεισιδαίμονος φαντασίας του λαού κατοικούντα τας ερήμους παραλίας κοιμώμενα εις τας ξυλοκερατιές/κουτσουπιές και διαφέρονται των άλλων δαιμόνων κατά του πλούσιου αυτών ιματισμού, την άψογον ωραιότητα και την αγαθή προς τους ανθρώπους διάθεσιν. Ευφάνταστοι διηγούνται ότι είδον αυτάς καθημένας εις τους παλαιούς εξώστας/πόντζους τω ερήμων ή μεμονωμένων οικιών, εχούσας την κόμην...

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Αναραϊδικό= λέγεται ούτω και ευφημισμόν δυσμορφός τις και κακότροπος γυνή.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Ανήλιαστος= μη εκτεθείς εις την επίδρασιν της θερμότητος του ηλίου.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Αντρειωμένος= Πλάσματα της φαντασίας του λαού έχοντα υπερβολική σωματικήν δύναμιν ώστε να μετακινώσιν όρη και τα τοιαύτα και αγαπώντα να υπερασπίζουν τους αδυνάτους κατά των κανταπιεζόντων αυτούς ισχυρών/ αρχαίοι Γίγαντες και ήρωες.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Απάνω από τη Γράβα τση Παπαντής είναι τα Ελληνόσπιτα. Εκεί είναι 2 σπηλιές που τις είχανε χτίσει οι ντόπιοι και μπαίνανε μέσα τα γυναικόπαιδα και κρυβόντανε για τους Αλτζερίνους. Από τη θάλασσα δεν ανεβαίνεις. Από το νησί, να περάσης από την Καστανίδα. Είχανε κάτι φουρκάτες και του δίνανε μια του κάθε Αλτζερίνου και ‘πεφτε πίσω.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)

αρροίζικος= ο μη έχων καλήν τύχην, ατυχής

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Βρυκόλακας = ο συν τω σώματι εμφανιζόμενος μετά θάνατου κακός άνθρωπος, όστις ανιστάμενος τας νύκτας απο του τάκρου περιέρχονται τα γνωστά αυτώ μέρη. Αλλόμοιον δ'είς εκίνον ούτις ήθελαν ίδει αυτού διότι όντος μεγάλην δυστυχίαν θέλει υποστή. -Βρυκολακιάζω = εμφανίζομαι μετά θάνατον εις βρικόλακας, Βρικολάκιασμα = εμφάνισης νεκρώ ανθρώπον εις βρυκόλακα.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Δράκοντας : μυθώδες τέρ, μέγας όφις '' εγλύτωσες από δρακόν του δόντι''. Δράκω,κύριον όνομα γυναικός :'' η τσάτσα Δράκω''

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Δρακοντιά (προσφερ. Δρακοντιά) φυτόν : το δρακόντιον.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Δρακοντιά : είδος δηλητιριώδους φυτού φυομένου αφθόνης παρατάς ελαίας και ες τα καλλιεργημένα μέρη των κήπων. Έχει φύλλον αρκετά μέγα απολέγον εις οξύ, πησίον δε του μίσζου διχαζόμενον εις δύο λοβούς

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Άγιος Σπυρίδων

Ένας περνούσε με την βάρκα του 3 παιδιά και μια γυναίκα. Περνώντας εβλαστήμησε τον άγιο Σπυρίδωνα. Αυτός αναλήφθηκε μέσ' από τη βάρκα, ενώ τα παιδιά εμπήκανε στο λιμανάκι καλά, περικαλά.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)

Ένας Ρώσσος είχε ένα παιδί δαιμονισμένο κ’ είδε στον ύπνο του (ο πατέρας) πως ο μόνος που θα τον κάμη καλά (να του βγάλη τα δαιμόνια) είναι ο Σπύρος ο Κουβάς, Ιερομόναχος στους Παξούς. Επήρε τη φρεγάτα του και το γιό του κι ήρτανε στους Παξούς (χωρίς να ξέρουνε που πέφτουνε οι Παξοί). Ένα μεσημέρι ευρέθηκαν στο λιμάνι μέσα. Βγήκανε εδώ απέξω. Βρήκανε κάτι χαμάληδες ξαπλωμένους στον ήσκιο. Τους ξύπνησε...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)

Παπαντή

Έχει στην Τράφιά ένα μέρος όπου βρέθηκε η εικόνα. Ένας τσομπάνος (λόγγος απάτητος) είχε μια γίδα που δεν έπενε ώστε νερό. Την παρακολούθησε και τη βρήκε να πίνη νερό. Εκεί βρήκε το εικόνισμα (ένα μίκρο, πάλιο, με τα χρονιά επάλιωσε και το 'χουνε χτίσει μέσα στην αγία Τράπεζα, δε φαίνεται). Ο τσοπάνος έδειξε το κόνισμα και το πήρανε να χτίσουν κάπου προς τα κατώ. Μα το κόνισμα έφευγε και ξαναρχότανε...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)

Browsing by Place recorded

άλυτος = ο μη λυόμενος, διαλυμένος εις τα εξ ών συνετέθη, είτε ένεκα αφορισμού είτε ένεκα κακουργήματος τινος, ο διέπραξε άρα “άλυτος, που να μη λυώση”. ﻿

Άραντος : όνομα μυθικού φυτού αναφερομένου εν παλαιώ τινι εξορκισμώ : “ο άραντος κι αμάραντος κι άλλο ίνα βότανο κλπ [Βλ. Παροιμίας]. ﻿

Αγγελοκρούζω= δια της όψεως μου υπερβολικώς εκφοβίζω τινά. Αγγελοκρουσμός =πανικός, φόβος, ον εμπνέει τι απαίσιον την όψιν. ﻿

Αγερίζομαι = εκτίθεμαι εις τον κακοποιόν δαίμονα του αέρος και ως εκ τούτου ασθενώ. Αγέρισμα = προσβολή υπό του αγερικού. Αγερικό= ο κακοποιός δαίμων του αέρος ﻿

Αδικοθάνατος = άδικος θάνατος. Αδικοθανατίζω = αδίκως αποθνήσκω. ﻿

αμοίραντος= ο μη έχων αγαθήν μοίραν, “κόρη αμοίραντη”= η μήπω εδρούσα την μοίραν της ,μήπω υπανδρωθώσα. ﻿

Αναραϊδικό= λέγεται ούτω και ευφημισμόν δυσμορφός τις και κακότροπος γυνή. ﻿

Ανήλιαστος= μη εκτεθείς εις την επίδρασιν της θερμότητος του ηλίου. ﻿

αρροίζικος= ο μη έχων καλήν τύχην, ατυχής ﻿

Δράκοντας : μυθώδες τέρ, μέγας όφις '' εγλύτωσες από δρακόν του δόντι''. Δράκω,κύριον όνομα γυναικός :'' η τσάτσα Δράκω'' ﻿

Δρακοντιά (προσφερ. Δρακοντιά) φυτόν : το δρακόντιον. ﻿

άλυτος = ο μη λυόμενος, διαλυμένος εις τα εξ ών συνετέθη, είτε ένεκα αφορισμού είτε ένεκα κακουργήματος τινος, ο διέπραξε άρα “άλυτος, που να μη λυώση”.

Άραντος : όνομα μυθικού φυτού αναφερομένου εν παλαιώ τινι εξορκισμώ : “ο άραντος κι αμάραντος κι άλλο ίνα βότανο κλπ [Βλ. Παροιμίας].

Αγγελοκρούζω= δια της όψεως μου υπερβολικώς εκφοβίζω τινά. Αγγελοκρουσμός =πανικός, φόβος, ον εμπνέει τι απαίσιον την όψιν.

Αγερίζομαι = εκτίθεμαι εις τον κακοποιόν δαίμονα του αέρος και ως εκ τούτου ασθενώ. Αγέρισμα = προσβολή υπό του αγερικού. Αγερικό= ο κακοποιός δαίμων του αέρος

Αδικοθάνατος = άδικος θάνατος. Αδικοθανατίζω = αδίκως αποθνήσκω.

αμοίραντος= ο μη έχων αγαθήν μοίραν, “κόρη αμοίραντη”= η μήπω εδρούσα την μοίραν της ,μήπω υπανδρωθώσα.

Αναραϊδικό= λέγεται ούτω και ευφημισμόν δυσμορφός τις και κακότροπος γυνή.

Ανήλιαστος= μη εκτεθείς εις την επίδρασιν της θερμότητος του ηλίου.

αρροίζικος= ο μη έχων καλήν τύχην, ατυχής

Δράκοντας : μυθώδες τέρ, μέγας όφις '' εγλύτωσες από δρακόν του δόντι''. Δράκω,κύριον όνομα γυναικός :'' η τσάτσα Δράκω''

Δρακοντιά (προσφερ. Δρακοντιά) φυτόν : το δρακόντιον.