Browsing by Place recorded

Now showing items 1-5 of 5

Εμαγέρευαν Τετάρτη ή Παρασκευή και βρήκανε χέρι ανθρωπινό μέσα, γι’ αυτό έκοψαν το αντέτι, αλλιώς μαγερεύουν στα σπίτια τους. (Τότε ήτανε κόσμος που δεν ήξεραν ν’ αρτεύωνται. Οι παπούδες μας μας το μολόγααν. Το κόψανε το φαγητό. Επαίρναμε το ψωμί από το σπίτι μας και κει παίρναμε το φαγητό. Το βακούφι είχε απ’ ούλα και κρασί και κρέατα.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Ήταν ένας τσοπάνος πάνω στο βουνό κι' έπαιζε τη φλογέρα. Κι' εκεί που έπαιζε, του έπεσε η φλογέρα κάτου κι ακούστηκε ένας βρόντος. Επήε κι είπε στο χωριό “κάτι υπάρχει εδώ πέρα”. Κι αρχίσανε κι εσκάψανε κι εβρήκανε ολόκληρη εκκλησία χωμένη μέσα. Επιγραφή επάνω στις κολόνες : “Μη θαυμάζετε πως μας έφεραν αλλά πως μας έστησαν!” Πολύ μεγάλες κολόνες. (Και σπηλιά χάος που δεν προχώρησαν). Πανηγύρι μακρυά...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Κτηνοτρόφοι πρωτόχτισαν το χωριό από την Εκκλησία του Αγ. Αθανασίου. Έφεραν την εικόνα από την Αλεξάνδρεια. Πήγαν δυό και την πήρανε, οι Καρής και Γαλάνης και άλλοι. Και την ήφεραν μαζί στον ώμο. Πήγανε επίτηδες και την έφεραν. Η εκκλησία έχει χρονολογία κτισίματος 1777. Γύρω οι κτηνοτρόφοι εχώρισαν, έκαμαν και άλλα σπίτια κι έτσι εμεγάλωσε το χωριο. (Χωριό = Κέδρο Καρδίτσης)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Όταν έφτιαναν τα χαρτιά, χάλασ’ η πέννα (που την έλεγαν πρέσσα (τουρκ). Χαλαμπρέσσα. Άλλοι λένε πως ήταν ένας Τούρκος που υπόγραψε για να χαλάση τα χωριά κι επειδή έσπασε η πέννα του (χαλα- μπρέσσα) πήρε πίσω την υπογραφή του. (κακός οιωνός) κι έτσι σώθηκαν τα χωριά.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Όταν κατέβασε κι βούλωσι το ποτάμι, ο Ονόχωνος του Κέδρου, παρουσιάστηκε ένας Αράπης κι η Μαλέτσω. Μαζεύτηκε νερό πολύ, βούλωσ’ η γέφυρα από τα ξύλα, θα ‘πεφτε και ‘κείνη την ώρα ακούστηκαν φωνές. Βάστ’ Αράπη! Βάστα Μαλέτσω ! (ο ένας τον άλλο). Αυτούς τους έσφαξαν, λέει, τότε που θεμέλωσαν το γεφύρι (με καμάρες, άλλοτε πέτρινο). ‘Ειχαν σφάξει έναν Αράπη και μια γυναίκα, που την έλεγαν Μαλέτσω. Λοιπόν...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)