Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-18 από 18

Παραδόσις για θησαυρό

Ένας με τη γυναίκα του ετραβούσε τη νύχτα και ηύρε στο δρόμο χρήματα γεμάτο το δρόμο. Έπιασε στα χέρια. Εγύρισε να ιδή πίσω αν εμάζευε κ’ η γυναίκα του από το χρυσάφι κ’ είδε ότι ήταν χαλίκια.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Αροδάφνη

Η Παναγία μετά τη σταύρωσι του Χριστού επέρασε από ένα ποτάμι που ήσαν αροδάφνες. Η αροδάφνη είπε της Παναγίας: «Άχι και να ‘χα το χρώμα σου.» Η Παναγία τότε της λέγει: «Έχε το χρώμα μου και την πίκρα της καρδιάς μου». Από τότε η αροδάφνη έχει το χρώμα της Παναγίας και είναι πικρός ο χυμός της.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Αγία Καλή

Η Παναγία όταν εσταύρωσαν το Χριστό έβρεχε ψωμί μέσα στο κρασί για παρηγοριά. Επέρασε η Αγιά Καλή και αντίς να την παρηγορήση της είπε. Για δες μάννα να τρώη ψωμί με κρασί και να έχουν σταυρώσει τον υιόν της. Ύστερα της λέει η Παναγιά. «Άμε κ’ εσύ Αγία Καλή να μη σε προσκυνούνε ούτε κερί στη χάρη σου ποτέ να μη σ’ ανάβουν».

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Η φώκια. Ήτανε πρώτα άνθρωπος,γυναίκα,και της καταράστηκε η μάννα της να πάη στο πέλαγος.Την ελέγανε Ειρήνη και της καταράται ''Ειρήνη φώκια να γενής το πέλαγος να πιάσης και όταν βλέπης άνθρωπο σα σκύλλα να λυσάξης και τα σγουρά σου τα μαλλιά οι πέτρες να τα φάνε.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Αστακός και χταπόδι

Ο Αστακός αρματωνότανε σαράντα χρόνια να χτυπήση τ' αχταπόδι, αλλά μόλις το είδε το αχταπόδι επάζωσε από τον φόβο του ο αστακός. Έφυγε το κρέας του κι'απόμεινε μόνο το καβούκι του (=σκελετός)

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Άγιος Γεώργιος

Ο παππούς της γιαγιάς μου λεγόταν Τσαχάς, ήτανε παπάς. Αυτός έφυγε από το χωριό Μαντριά να πάη στο Άη Γιώργη, που βρίσκεται στην τοποθεσία Βάσολας να λειτουργήση. Εξέχασε να πάρη το αντίδερο (= πρόσφορο). Όταν ήρθε η ώρα που το χρειάστηκε, λέει του παιδιού που ΄χε μαζί του, να τρέξη να πάη στα Μαντριά να το φέρη. Λέει του : «Στέκομαι στην πόρτα να σε ιδώ, να σε βλέπω ώστε να γκάψης (= να περάσης)...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Καλομοίρες

Ο παππούς του αντρός μου, ο Ηλίας Κασώτης, επήγε μεσάνυκτα με τη νύφη και την κόρη του να μολάρη το νερό από τη γιστέρνα να ποτίση. Εκεί στη γιστέρνα (=στέρνα) παρουσιαστήκανε πολλές γυναίκες με τ’ άσπρα ντυμένες κ’ εχορεύανε στο νερό κ’ ελουζόντανε κ’ επετιούντανε όξω. Οι γυναίκες που ήσαν μαζί του εκοντέψανε να πεθάνουν από το φόβο τους. Ο παππούς δεν έβλεπε τίποτε ούτε άκουε. Οι δυο γυναίκες ήσαν...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Πως ευρέθηκε το μάτι

Ο σοφός Σολομών όταν έχτιζε την Σιών είχε ένα πρωτομάστορα. Μια μέρα που ετρώγανε κι οι άλλοι μαστόροι ήτανε εκεί ο εξαποΐτης (=ο σατανάς). Οι μαστόροι ετρώγανε ελιές και ψωμί. Ήταν εκεί και οι εξαποΐτες , που φαινότανε σαν άνθρωποι κ’ εζητούσανε κι αυτοί ελιές και ψωμί. Την είπεν ο Σολομώς τω μαστόρω να μην των δώσουν φαητό αυτωνώ,διότι δεν τρώνε. Ο αρχιμάστορας έδωσε μιανού σατανά ελιές και ψωμί....

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Στην αμμουδιά, στη θέσι Μεσαχτή, στο Γιαλισκάρι, έπαρχε παλαιά στοιχειό. Το βλέπανε πολλοί. Ο παππούς μου μια φορά του εστείλανε ανήμερα του Χριστού, βράδυ, στα βουτήματα του ηλίου, να πάη να πάρη ένα κομμάτι τσιρά (=δαδί) για να πάνε στο Παρουφάνι (=πυροφάνι στην ακροθαλασιά δια το ψάρεμα). Όταν έψαχε να βρή το δαδί, δεν το ‘βρισκε. Έτσι εβλαστήμα. Εν τω μεταξύ έπιασε νύχτα. Τότε του παρουσιάστηκε...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Στης γρές στας αίγες το σκαλί είναι τοποθεσία σ' ένα βουνό στ' Απερίχου, τοποθεσία μεταξύ Αγ. Κηρύκου και Μαγγανίτη. Ήτανε μια γριά - “Αφερουμ, Μάρτι μου”. Χίλια εμπράδια (αίγες χωρίς κέρατα) χάραξα δό τα δυόκέρια(δυό χιλιάδες αίγες με κέρατα). Ο Μάρτις εδανείστηκε δυό μέρες από τον Φλεβάρη κ' έκαμε ένα δυνατό κρύο και εμαρμάρωσε τη γριά με το κοπάδι της. Κ' είναι εκεί ακόμη η γριά μαρμαρωμένη.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Στις 23 του Μάρτη εφίλησε πρώτη φορά ο Ιούδας το Χριστό για να τον προδώση. Κείνη την ημέρα ό,τι κλώνο κόψης και κουτσομυτίσης το δέντρο, ξεραίνεται το δέντρο. Επίσης όποιο κλωνί φυτέψης στη γη πιάνει.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Στο Λιβάδι (κάτω από το χωριό Χρυσόστομος) που έχει πολλά νερά κ’ είναι περιθαλάσσιο εβγαίνανε παλαιά Καλομοίρες. Ήσαν γυναίκες κ’ επλένανε εκεί κ’ εχορεύγανε. Λένε ότι αλλάζανε τα μωρά παιδιά οι Καλομοίρες. Ο Μουσετάκης Γεώργιος ήταν καλά στην υγεία του, μέχρι να γυρίση η μάννα του από τον κήπο το βρήκε παραμορφωμένο. Ήταν αδύνατο και είχε αφρούς στο στόμα. Επιστέψανε όλοι ότι της είχαν πάρει το...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Φεγγάρι

Στο μαύρο του φεγγαριού είναι μια γριά και κρατά μια μεγάλη κοφίνα κ' όποια παιδιά κάνουν αταξίες και δεν ακούτε τις μάννες των τ' αρπάζει η γριά και τα βάζει μέσα στην κοφίνα. Όταν γεμίση η κοφίνα από παιδιά τα ρίχνει εκεί στη φωτιά και βάζει άλλα παιδιά στην κοφίνα.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Άγιος Γεώργιος

Στο χωριό Μαντριά λένε ότι ένας παπάς είδε ζωντανό τον Άγιο Γεώργιο. Και του είπε ο Άγιος να μην το πής πως με είδες αν δεν περάσουν τρία χρόνια. Πάνω στα τρία ο παπάς απέθανε και την ώρα που θα πέθαινε όπου τελείωναν πια και τα τρία χρόνια το είπε

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Δελφίνι (το)

Το δελφίνι άμα το περάση άλλο ψάρι σκάει.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Το καματερό(η αράχνη) ήτανε γυναίκα και της καταράστηκε η μάννα της να γένη μαμούνι,πάντα να 'φάνη χωρίς να πλερώνεται.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Πρόβατον και αίγα

Τον καιρό που κυνηγούσαν οι Εβραίοι το Χριστό, επέρασε από ένα κοπάδι αίγες και εζήτηξε να κρυφτή. Οι αίγες εκόφκαν τα ράδια (=ουρές) τως άνω πάνω για να μη χώσουν τον Χριστό. Όταν είδε έτσι έφυγε κ’ επήε πιο κάτω στα πρόβατα. Τα πρόβατα μαζευτήκανε και έκρυψαν το Χριστό. Τότε ο Χριστός ευχήθηκε στα πρόβατα να είναι πάντα τα ‘ράδια τως προς τα κάτω και πονηριές να μην έχουν. Τις αίγες της καταρίστηκε...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Χριστόψαρο το λέμε Χριστόψαρο, διότι έχει στη μέση του δύο ματρες μπαλάδες (στίγματα) που του γενήκανε,διότι απ'εκεί το είχε πιάσει : Χριστός.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Δελφίνι (το) Το δελφίνι άμα το περάση άλλο ψάρι σκάει. ﻿

Το καματερό(η αράχνη) ήτανε γυναίκα και της καταράστηκε η μάννα της να γένη μαμούνι,πάντα να 'φάνη χωρίς να πλερώνεται. ﻿

Χριστόψαρο το λέμε Χριστόψαρο, διότι έχει στη μέση του δύο ματρες μπαλάδες (στίγματα) που του γενήκανε,διότι απ'εκεί το είχε πιάσει : Χριστός. ﻿

Δελφίνι (το)

Το δελφίνι άμα το περάση άλλο ψάρι σκάει.

Το καματερό(η αράχνη) ήτανε γυναίκα και της καταράστηκε η μάννα της να γένη μαμούνι,πάντα να 'φάνη χωρίς να πλερώνεται.

Χριστόψαρο το λέμε Χριστόψαρο, διότι έχει στη μέση του δύο ματρες μπαλάδες (στίγματα) που του γενήκανε,διότι απ'εκεί το είχε πιάσει : Χριστός.