• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Τόπος καταγραφής 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1-20 από 25

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Παράδοσις ασθενειών

    Άμα ερχότανε η πανούκλα ερχότανε μ' ένα καΐκι, κ' είχε διαταή να πάρη εκατό, αλλά εχανόντανε πολλοί. Λέγασι πως ήτανε μια γυναίκα, μια γριά.
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Βουρβούλακας

    Άμα πόθαμεν άνθρωπος, μπορούσε να γίνη βουρβούλακας. Το σώμα δεν έλειωνε, ήταν κατακόκκινος με μεγάλα νύχια. Ελέγανε πως αυτός ήταν βουρβούλακας κ' εσηκωνόντανε την νύχτα απο τον τάφο κ' επήγανε στα σπίτια κ' επάτειε τον άρρωστο και τον επουμπούλιζε (τον ερρουφούσε). Τότες εξεχώνανε τον νεκρό, τον εκατακόβγανε με τα φτυάρια και του ρίχνανε απο πάνω ξίδι και τον εχώνανε πάλι εκεί.
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Ο βάτος

    Από του βάτου τα βαβάτσινα (= μούρα) έφαγε ο Χριστός και τον ευλόγησε να φυτρώνη παντού και από την κορυφή και τη ρίζα.
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Δεν πρέπει να κοιμηθή κανείς σε σταυροδρόμι γιατί μπορεί να περάση απ’ εκεί στοιχείο, Καλομοίρα, να του κάμη κακό. 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Ένας άλλος στην προσπέρα βλέπει τη νύχτα μιαν άσπρη κατσίκα κ'επέρνα και τρέχει και πιάνει τη βάνει τη κάτω να τη σφάξη και χάνει απο μπρός του και την κατσίκα και το μαχαίρι το. Σε πολύν καιρόν έτυχε να πάη στη Μύκονο αυτός ο άνθρωπος κ'επήε σ'ενός παπά του σπίτι. Η παπαδιά τον εφιλοξένησε, του έδωσε να φάγη και έβαλε πάνω στο τραπέζι για μαχαίρι το μαχαίρι του πού 'χε χάσει. Αυτός δεν μπορούσε να... 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Ένας ξένος, σαν περιηγητής ήτο, ήθελε να πάη στο Φανάρι (Φάρον) στον πάπα. Ερώτησε αυτός ένα Καριώτη να τον οδηγήση να πάη. Λέει του έχει μονοπάτι αλλά δε θα το βρης, αλλά χάλα χώρον (=απ’ εδώ κι απ’ εκεί) θα πας. Όταν ήκουσε τη λέξι αυτή ο ξένος έβγαλε ένα τευτέρι και την έγραψε. Είπε για εμείνασι άνθρωποι εδώ στην Ικαρία από παλιά, πειδής ηύρισκε αρχαίες λέξεις. 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Εις την τοποθεσίαν του Αγίου Πολύκαρπου (ανατολικά από το χωριό Χριστός) που χωρίζεται από τον Χάρακα Ποταμό ως τον Χαρκιά ποταμό που είναι ανατολικά δεν δαγκώνουν οι σκορπιοί και τα φίδια. Είναι πολύ ελάχιστοι σκορπίοι και φίδια. Λένε πως αυτό οφείλεται στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονος που βρίσκεται εδώ στην τοποθεσία Μύρσονας κάτω από το Φύτρον Όρος. 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Παράδοσις για την Αγία Λεσβία

    Η Αγία Λεσβία είχε κοιμηθή στην Πάρο κ΄επήγανε οι πειρατές και την κλέψανε και την φέρανε στην τοποθεσία Στάβλος και Μάραθος στη Πέρα Μεριά Ικαρίας. Την κρύψανε μεσ’ σε μιαν καμάρα (= σπηλια). Όταν την εβάλανε εκεί μέσα οι πειρατές εφύγανε κ’ εχαθήκανε. Κάποιος χωριανός εκεί πέρα είχε μια σκύλα κ’ επήγε κ’ εγέννησε εκεί στην κάμαρα την νύχτα τον ενείρευγεν η αγία Λεσβία και του έλεγε. – «Έλα να πάρης...
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Η μητέρα του σιταριού του είπε. “Παιδί μου θα σε αλέσουνε, θα σε ζυμώσουνε, θα σε ψήσουνε, ύστερα θα σε φάνε, μην στεναχωρηθής”. Ρώτα το παιδί. “Αν με ξανακάψουμε στα κάρβουνα” Λέει η μητέρα “Τότε κάψε τους κ' εσύ”. (Δηλαδή άφησε τους να πεινάσουν, διότι όταν σε ξανακάψουν και σε κάμουν φρυγανια, τότε θα χρειάζονται περισσότερο ψωμί. 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Ιστορία για την Εκκλησία της Παναγίτσας (βρίσκεται πιο κάτω από τον Άγιο Δημήτρι στο δρόμο δίπλα)

    Ήταν ένας χωρικός κ' επήε κι άναψε τα καντήλια της Παναγίτσας. Εκεί είναι και η εικόνα της Αγίας Μαρίνας όπου κρατά από τα μαλλιά το σατανά και τον χτυπά μ' ένα σπυρί (=σφυρί). Αυτός, αφού άναψε τα καντήλια όλα, εγύρισε κ' είδε το Σατανά καιτου λέει - “Εσένα δε σ' άναψε ποτέ κανεις ούτε καντήλι, ούτε κερί, ας σ' ανάψω ένα κερί”. Το βράδυ παρουσιάζεται στον ύπνο του ο σατανάς και του λέει : Γι' αυτή...
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Εκκλησία Παναγίας του Μπουντέ

    Ήτανε παλαιά εκκλησία. Εκεί επήγε ένας κόμματος κ' εκάθισε αρκετό διάστημα κ' έβλεψε.
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Γεροντοκτονία

    Ήτανε παλιά έθιμο να χαλούν (σκοτώνουν) τους γέρους. Σε μια πολιτεία ο βασιλειάς είπε, να κοιτάζουνε όταν θα βγη το καινούργιο φεγγάρι. Όποιος το πρωτοδή θα πάρη δώρο. Ένας είχε κρύψει τον γέρο πατέρα του και δεν τον εχάλασε πάει στον πατέρα του και του λέει ότι αυτό και αυτό γίνεται, όποιος πρωτοδή το φεγγάρι έχει ένα δώρο μεγάλο. Άκουε, του λέει ο γέρος, «Αυτοί θα βλέπουν ανατολικά για να το ιδούν,...
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Άγιος Αντώνιος

    Κάποιος δικηγόρος όταν απέθανε τον πήγαν στην Παράδεισο. Αυτός εγύρισε εκεί όλα τα κελλιά των Αγίων και είδε να ‘χουν πολλά καντήλια στον Άγιο Νικόλαο. Είδε και τον Άγιο Αντώνη να του ‘χουν ένα μικρό καντηλάκι στο κελλί του. Λέει ο δικηγόρος του Αγ. Αντωνίου : «Εσύ τι κάνεις; Δεν είσαι Άγιος;» «Λέει είμαι». «Τότες πώς έχουν του Νικόλα τόσα καντήλια κ’ εσένα ένα και μικράκι;». «Δεν ξέρω», λέει. Του...
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Ο σοφός γέρων

    Μια φορά έβγαλε ο βασιλέας διαταγή να κόψουν τους γέρους γιατί το ψωμί ήταν λίγο. Ο ένας έκρυψε τον πατέρα του. Όταν τελείωσαν εφώναξε ο βασιλιάς τους νέους και τους λέει «εκόψετε τους γέρους». Λένε αυτοί «ναι». Λέει ο βασιλιάς ύστερα «θέλω αύριο ναμου πήτε ποιος θα πρωτοδή τον ήλιο. Όποιος δε μου πη θα τον κόψω». Επήγαν όλοι να κοιτάξουν ποιος θα τον πρωτοδή. Αυτός που ΄χε κρύψει τον πατέρα επήε...
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Μια φορά εδώ έπεσε μια ψώρα στα κατσίκια και τα κατάστρεψεν τα κοπάδια αυτή η ασθένεια. Τότε εφύγασι από τα χωριά κ' ήρθασι εδώ στου Δρύ τον κάμπο κ' εκτίσανε τον Άγιο Χαράλαμπο μονημερίτικο και τον εζώσανε με τα κεριά απ' όξω κι από μέσα. Κ' έτσι έπαψε αυτή η ψώρα. Εκεί που σκάβγασι για ν' ανοίξουν τα θεμέλια ηύρασι κ' ένα πιθάρι ζωσμένο με βολίμι (μολύβι) μ' αυτοί νομίζανε πως ήταν χρυσάφι. Επιαστήκανε... 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Μια φορά όλοι οι γαιδάροι εθέλανε να κάμουνε διαμαρτυρία στο θεό πως κουράζονται πολύ κ'εδώσενε σ'ένα άλλο γάιδαρο τη διαμαρτυρία την γραμμένη πάνω σ'ένα λάχανο να την πάη στο θεό. Στο δρόμο ο γάδαρος έφαε το λάχανο κι απο τότες όλοι οι γαδάροι μυρίζονται στο δρόμο τις καβαλλίνες των άλλων γαιδάρων για να ιδούνε ποιός γάδαρος έφαγε το λάχανο με την αναφορά. Κ'έτσι έμειναν πάντοτε ως σήμερα κουρασμένοι,... 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Ο Γάρδιας εξεκίνησε από το μοναστήρι της Αγίας Θεοκτίστης (ευρίσκεται στην πέρα μεριά από κάτω από το χωριό Μάραθος) να πάη στην προησπέρα ν’ αγοράση σφαχτά για το πανηγύρι της εκκλησίας της Θεοκτίστης. Ήτανε νύχτα. Στο δρόμο ηραθύμησε (=εφοβήθη, του εφάνηκε ότι είδε φάντασμα). Επικαλέστηκε τα 3 σκυλιά που είχε γεννήσει η σκύλα του, το ένα το έλεγαν τσανγκού, το άλλο περιστέρα και το άλλο χελιδόνα.... 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Ο Ιούδας σαν επαράδωσε τον Χριστό επήε κ’ εκρεμάστηκε στη βρωμοξυλιά. Η βρωμοξυλιά εκούμπησε κάτω και ο Ιούδας δεν μπορούσε να πεθάνη. Εξανακρεμάστηκε και εχαμήλωσε η βρωμοξυλιά. Στην τρίτην φορά που εκρεμάστηκε δεν εχαμήλωσε τους κλώνους κ’ έτσι εκρεμάστηκε. 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Προφήτης Ηλίας

    Ο Προφήτης Ηλίας ήταν μέσ' τη θάλασσα κ' εβαρέθηκε τη θάλασσα κ' επήρε ένα κουπί κ' εβγήκε όξω. Άμα απάντεχε κανένα χωρικό του έδειχνε το κουπί και τον αρωτούσε : τι έιναι. Εάν έλεγε κουπί, δεν εσταματούσε. Επήγαινε πιό πέρα έφτασε ψηλά στο βουνό κι αρώτησε ένα χωρικό τί είναι και του είπε οτι είναι φτυάρι, που φτυαρίζουν το χώμα. Τότε λέει ο Προφήτης Ηλίας “Εδώ θα μείνω”. Από τότε χτίζουν τις Εκκλησιές...
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • Πιστεύομε πως κάθε βρύση έχει το στοιχειόν της, το λέγαμε στοιχειό του νερού. Τα στοιχειά αυτά κυκλοφορούσανε στις 12 η ώρα το μεσημέρι και τη νύχτα κυρίως τα μεσάνυχτα. Το στοιχειό αυτό του νερού παρουσιαζότανε σα γυναίκα. Τα στοιχειά τα λέγαμε και Καλομοίρες. 

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
  • «
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.