Browsing by Place recorded

Οι δύο Στρίγκλες

Βλ. μαθητική συλλογή μύθων εκ Παλούμπα Γορτυνίας.

Άγνωστος συλλογέας

Βλ. μαθητική συλλογή μύθων εκ' Παλούμπα

Άγνωστος συλλογέας

Βλέπει αγγέλους - τον άγγελο του, αγγελοκρούεται (= ψυχορραγώ)

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1907)

Στην Κάτω Βρύση

Βρύση κοντά στο χωριό. Λένε πως έβγαζε πρώτα πάρα πολύ νερό κι έτσι τα παλαϊικά χρόνια αλέθανε εκεί μύλοι κι ήσαν και ταμπάκικα. Εκεί λένε πως μια Οβρέϊσα έχασε το μέστι της (μέστι= παντόφλα) και δεν τη βρήκε. Θύμωσε λοιπόν κι έρριξε μέσα στο νερό διάργυρο κι εχάθη το νερό και βγήκε αυτό μια ώρα πιο μακριά, στον Άη Γιάννη.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Στην απάνω βρύση

Για τη βρύση αυτή ειδικώτερα, αλλά και γενικά για όλες τις βρύσες, υπάρχει η παράδοση πως την άφωνη ώρα (άφωνη ώρα ή παριώρα= τα μεσάνυχτα)σταματάνε. Λένε δηλ. πως κοιμάται το νερό. Όποιος τύχει σ’άφωνη ώρα στη βρύση, αυτή δε βγάζει νερό. Έτσι μια γυναίκα κεί που κοιμώταν ξύπνησε μεσάνυχτα κι επειδή έτυχε τότε νάναι φεγγάρι, ενόμισε πως είχε φωτίσει κι επήγε στην απάνω βρύση να πάρη νερό. Έκανε ν’ανοίξη,...

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Έξω από το εκκλησάκι του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου, είναι μια ρίζα από κοκορίτσα και υπάρχει η παράδοσις πως όποιος επιχειρήση να βγάλη τη ρίζα τιμωριέται. Πραγμάτικα ένας πήγε να τη βάλη εχτύπησε με τ' αξινάρι καθώς τη βαρούσε, το μάτι του κια παρά τρίχα να του βγή.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Στην Παναγιά

Εδώ βγαίνει πάρα πολύ νερό. Υπάρχουν μερικές κολώνες και κιονόκρανα, που τα φυλάνε στη εκκλησιά του χωριού. Κατά την παράδοση το νερό της Παναγιάς έβγαινε πρώτα στην Αράχοβα. Εκεί έπλενε μια Τούρκα κι επνίγη κι’ επνίγη η τσούπα της. Τότε φώναξε της Παναγίας να της γυρίση πίσω την τσούπα της και σαν είδε πως η τσούπα της δεν εγύριζε, επέταξε το λεβέτι της που είχε 40 αρβάλια χρυσά και είπε. Εδώ ποτάμι...

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Αραπούλα

Εδώ έβγαινε κάποιος Αράπης κι’ έβοσκε λεφτά. Τον ακούνε ακόμα που βόσκει τα τάλλαρα.Το βράδυ σκιάζονται να περάσουν από ‘κει. Τόσο τον φοβούνται, ώστε κι ακόμα τα μικρά παιδιά όταν κλαίνε τα σκιάζουνε με την αραποπούλα για να τα μορώσουν.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Στου παπά τ' αλώνι

Εδώ ήταν αλώνι κι αλώνιζε ένας παπάς μέρα Κυριακή κι ο Θεός ωργίστηκε και τον εβύθισε. Γι’ αυτό και το μέρος είναι βυθισμένο.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Στον άγιο-Θανάση ή στην παλιοεγγλένοβα

Εδώ ήταν η Εγγλένοβα. Τώρα μένει μονάχα η εκκλησία του αγ. Αθανασίου και μερικά άσματα. Η Εγγλένοβα ήταν παλαιά ονομαστή. Υπάρχει και δημ. τραγούδι, του οποίου εις στίχος λέγει: «ήσουν και στην Εγγλένοβα άγιος ζουγραφισμένος».

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Εδώ λένε πως βγαίνουν Νεράϊδες. Αυτές στο Βρετεμπούγα τις φαντάζονται σα μερικές γυναίκες καλοντυμένες, όπως ντυνόντουσαν παλαιά, με μεταξωτά φορέματα, που χορεύουν στον αέρα γύρω – γύρω πιασμένες. Μπορεί κανείς να τις δη το καλοκαίρι μεσημέρι που χορεύουν. Μονάχα άμα τρώνε δε μπορεί κανείς να τις ιδή. Κι αν τύχη κανείς χωρίς να ξέρη και περάσει την ώρα αυτή από το τραπέζι τους, αμέσως κάτι θα πάθη....

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Εδώ λένε πως βγαίνουν σμερδάκια αυτά κατά τη διήγηση χωρικού :<Το φαντάζουν παιδάκι μικρό βρυκολακιασμένο/ Ένα μέρος φοβίζει τον κόσμο, ένα μέρος προσβάλνει τα πράματα και ψοφάνε.>

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Μπουγά τη βρύση

Εδώ λένε πως ένας αράπης που τόνε λέγαν Μπουγά, έβοσκε το βράδυ τα χρήματα. Α κόμα φοβούνται να περάσουν από δώ. Το βράδυ δυό-δυό περνάνε.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Παπαδιάκου

Εδώ λένε πως παλαιά ήταν νερό κι έμενε ένας με τα δυο παιδιά του. Κάποτε που έλειπε ο πατέρας ήρθε εκεί κοντά μια καρακάξα κι έκανε σαν κατσίκα. Ξέρετε η καρακάξα είναι άτιμο πουλί, πολλές φορές κάνει σαν κατσίκα και κοροϊδεύει. Τόνα παιδί τότε, το μεγαλύτερο εφώναξε τ’ αλλουνού. Άει εκεί διώξε την κατσίκα. Εκείνο δεν πήγαινε κι έλεγε τ’ αλλουνού πως δεν πάει γιατ’ είναι καρακάξα. Τ’ άλλο του ξανάπε...

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Εδώ παρουσιάζεται ένα μικρό παιδί ίσαμε 5 χρονώ. Είναι γδυτό κι όταν πάει μέσα στα πρόβατα, αυτά ψοφούνε. Το παιδί αυτό λέγεται τσούλος(ο).

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Στο βούρλο

Είναι βουνό και κοντά είναι ρέμα βαθύ. Είναι το σκιαχτερώτερο μέρος, καθώς μούπαν οι χωρικοί. Λένε πως βάσταγε, μα κι'ακόμα σήμερα τα βλέπει κανείς και γι'αυτό δεν κοντάει να περάση κανείς βράδυ απο εκεί.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Στου αράπη τη βρύση

Είναι κοντά μια ρεματιά και λένε πως βγαίνει ένας αράπης και βόσκει τα χρήματα

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Είναι μερικές μαύρες συκιές κοντά σε μια χούνη. Εδώ βγαίνουν σμιρδάκια, τα οποία ενταύθα παριστάνονται σα μικρά παιδιά έως 2-3 χρονών. Αυτά βγαίνουν γυμνά και φωνάζουν παράξενα.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Στης γριάς το κάτουρο

Είναι μια μεγάλη πέτρα κι’ έχει χρώμα κιτρινωπό. Η πέτρα λένε πως έγινε έτσι, γιατί επάνω σ’ αυτή κατουρήθηκε από το φόβο της η γριά σαν είδε τη βαρυχειμωνιά που απόλυσε ο Μάρτης.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Στης γκαμήλας το σαμάρι

Είναι πέτρα που μοιάζει με μεγάλο σαμάρι. Υπάρχει η παράδοσις πως κάποιας γκαμήλας έπεσε εκεί το σαμάρι κι ελίθωσε. Η γκαμήλα προχώρησε ακόμα πέρα κατά του Ράδου κι ελίθωσε κι αυτή.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)