• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Τόπος καταγραφής 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1-20 από 23

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Από την σπηλιά που βρίσκεται στα ΒΑ της Ακρόπολης, απάνου από τα Αναφιώτικα, ακούγεται το καλοκαίρι ένας περίεργος ήχος σαν φύσημα βαθύ. Είναι ένα πουλί κι όσους γύρω από το Κάστρο ρώτησα τι είναι μου είπαν ‘’είναι πουλί’’. Μόνο μια γριά η Σταματία Ντουχάνη, ετών 65, μου είπε τα εξής : ‘’Είναι κλαψοπούλι είναι γρουσούζικο από τα δώδεκα κι εδώ φανερώθηκε. Είναι καταστροφή χάθηκε ο βασιλέας μας ήρθαν... 

    Ιωαννίδου, Μαρία (1928)
  • Γούργουρας, ο ούτω καλούσιν οι αλιείς τον υποτιθέμενον φύλακα του ακατίου των, όστις κατά την άνοιξιν εν καιρώ νυκτός κτυπά κάτωθεν της τρόπιδος τακτικές εις την πρώραν, την μέσην και την πρύμναν και τανάπαλιν. Ο αυτός λέγεται και ντούκτουκας αμφότεροι ονοματα(πε) ποιημένα οι λέξεις. 

    Άγνωστος συλλογέας (1956)
  • Ο τραγικός Γκίωνης

    Δύο ωραίους θρύλους μας αποστέλλει από την γραφική Καλοσκοπή ο αναγνώστης μας κ.Γ.Πριόβολος.Ο ένας αναφπέρεται εις το περίεργον νυκτοπούλι,τον μονότονο τραγουδιστή των ήσκιων,τον Γκιώνη.Ποιος δεν ξέρει το μονότονο,αλλα και τόσο συμπαθητικό λάλημα του μέσα στους πυκνούς κλάδους των δένδρων ; -Γκιώνη! Γκιών! Γκιώνης,λοιπόν, μας λέγει ο θρύλος,δεν είνε το όνομα του πουλιού. Είνε ο ήχος του λαλήματός...
    

    Άγνωστος συλλογέας (1937)
  • Άγιος Στέργιος

    Ένας άλλος αναγνώστης μας επίσης, ο κ. Αλ. Ζώτος, σιδηροδρομικός, μας αποστέλλει ένα θρύλον που έχει ως αφορμήν την ειδικήν νηστείαν των Αρμενίων εις ωρισμένην περιοχήν της ηρωϊκής πατρίδος των. Μας υπογραμμίζει επίσης και περικοπάς αγίων γραφών δια ν αμας αποδείξη ότι ο θρύλος έχει πλήρη ιστορικήν βάσιν. Μας γράφει, οπωσδήποτε, ότι ένα άγιος διδάσκαλος της Αρμενίας, Σέργιος ονόματι, είχεν έναν ευφυά...
    

    Άγνωστος συλλογέας (1937)
  • Εάν είς ετοιμοθάνατος βλασφημήση ή εχθρός του τον εβλασφήμησε κατά την στιγμήν του θανάντου του, ο άθρωπος αυτός θα γίνη βρυκόλακας η γή δεν δύναται να διαλύση το σώμα του θα περιφέρεται εδώ και εκεί κατά την νύκτα στραγγαλίζων ανθρώπους και ζώα και ροφών το αίμα των. Δεν υπάρχει εις τον Άδην ειρήνη δι αυτόν ούτε δια τους συγγενείς του, διότι επιστρέφων εις τον οίκον του ‘’τρέφεται εκ των υπαρχόντων... 

    Bent, J. Th. (1933)
  • Εάν εις ένα σπίτι έγινε φόνος ή ετάφη άνθρωπος πιστεύουν ότι κατά το μεσονύκτιον σκιαί θα έλθουν και θα τρομάξουν τους ενοίκους. Εις τη περίστασιν αυτήν καλούν τον ιερέα “να διαβάση μίαν ευχήν” και να εκδιωχθή το δαιμόνιον. Εάν το μέσον τούτο δεν φέρη αποτέλεσμα η οικία ερημούται, ακριβώς δε έξω του Κάστρου της Κιμώλου υπάρχουν πολλά σπίτια τα οποία, καθώς μου είπον, εγκατελείφθησαν δι' αυτήν την... 

    Bent, J. Th. (1933)
  • Εις ναόν αυτόν της Παναγίας εγενόμεθα μάρτυρες ενός τραγικού επεισοδίου. Ένας δυστυχής νέος ναύτης είχεν επιστρέψει ακριβώς την προηγούμενην ημέραν από ένα ταξείδι παράφρων. Οι σύντροφοι του διηγούνται την ακόλουθον ιστορίαν επί του περιστατικού. Ενώ παρέκαμπτον τον “Κάβο Μαλέα” συνήντησαν φοβεράν τρικυμίαν και ένα φως, το οποίον αποκαλούν “τελώνειᔨεφάνη εις το άκρον του ιστού του πλοίου. Ο δυστυχής... 

    Bent, J. Th. (1933)
  • Εντός της δασώδους περιοχής είς τους πρόποδας της Μαδαρής, μεταξύ των χωρίων με το όνομα ‘’αερικοί λάκκοι’’, η οποία έχει μήκος δέκα μίλια. Τούτο συνεπέραναν εκ του ότι κάποτε, λέγουν, έβαλαν μιαν αίγα εκ της εισόδου του και αυτή εβγήκε εις έν χωρίον απέχον δέκα μίλια περίπου εκ της αρχής του σπηλαίου τούτου. Ο λόγος δια τον οποίον είναι τόσον γνωστόν το σπήλαιον είναι ο εξής : Πιστεύεται ότι εντός... 

    Γεωργίου, Ανδρέας (1957)
  • Επί του λόφου άνω της κωμοπόλεως πλησίον μερικών ανεμομύλων υπάρχουν αρκετά σπήλαια όπου κατοικούν Νεράϊδες. Αι Νεράϊδες της Κιμώλου, λέγει η ξεναγός μας, «εκτελούν τα καθήκοντα της μητρότητος, όπως και ημείς, έχουν δε μεγάλην επιθυμίαν να αποκτήσουν αρσενικά παιδιά» και επεξήγησε τα λεγόμενά της δια της ακολούθου ιστορίας: «Μιαν ημέραν μία Νεράϊδα του σπηλαίου αναμένουσα τοκετόν έστειλε να καλέση... 

    Bent, J. Th. (1933)
  • Η πίστις των είς την ύπαρξιν των βρυκολάκων εδώ είς την Κίμωλον είναι πολύ σταθερά. 

    Bent, J. Th. (1933)
  • Η χήρα

    Κάποιος επαρχιώτης επιστρέφων εξ Αθηνών εις το χωριό του συνήντησε μόλις έμπαινε εις το χωριό του μια χήρα. -Καλή μέρα, κυρά Μαργαρίτα. -Καλή μέρα, καλώς ήρθες, τι νέα απο την Αθήνα; -Εδημοσιεύτηκε Βασιλ. Διάταγμα, απάντησε ο επαρχιώτης, σύμφωνα με το οποίο, όποια γυναίκα έχει μικρό στόμα, παίρνει δύο άνδρες. -Μ. μ.μ είπε η χήρα, συμμαζεύουσα τα χείλη της όσο μπορούσε. -Και όποια έχει μεγάλο, εξηκολούθησεν...
    

    Άγνωστος συλλογέας (1935)
  • Τα 22 αδέρφια (Χριστουγεννιάτικο)

    Κάτω από τους Λάκκους , το ηρωικό αυτό χωριό, που έχει δεν έχει σήμερα κατοίκους δυο χιλιάδες και λιγτερους , στην περιφέρια των Κυδωνιών, λένε πως ήταν, μια φορά κι’ έναν καιρό, θα είνε 300 χρόνια από τότε, ένα στοιχειωμένο δένδρο, τεράστιο, ψηλό , που νόμιζε κανείς πως τα κλωνάρια του φθάνανε στον ουρανό. Στη ρίζα του δένδρου αυτού, ρίζα θεριακωμένη ήταν, μισοχωμένη μέσα εις το χώμα, μια πλάκα μαρμαρένια...
    

    Άγνωστος συλλογέας (1937)
  • Μια φορά η Αγία Παρασκευή εφανερώθη στη γιαγιά της Στ. Ντουχάνη Μπίλιω, τότε οι γυναίκες ήταν αγαθές, βλέπεις! -, η οποία ένεθε παρουσιάσθηκε μια Αρβανίτισσα με τη ρόκα της «Καλώς τη γειτόνισσα, έλα μαζί να νέσουμε, της είπε. Εκείνη όμως την εκύτταξε καλά και της είπε: Κακομοίρα, κακομοίρα.. όμως σε λυπάμαι και της λέγει: Το βράδυ φύλαξέ με και την ημέρα δούλεψέ με! Από τότε που να δουλέψη Πέμπτη... 

    Ιωαννίδου, Μαρία (1928)
  • Οι Νεράιδες 'ς το μύλο Στείρι του δήμου Διστομίων της Λεβαδείας

    Μια φορά ήθελε μια γριά να πάη από το Στείρι ΄ς το μύλο του μοναστηριού, καμμιά ώρα μακριά από το χωριό. Σηκώθη από τα μεσάνυχτα κι ακόμα ενωρίτερα, γιατί έφεγγε το φεγγάρι, σαν ημέρα και θαρρούσε πως είχε ξεμερώση. Φόρτωσε το λοιπόν το γάιδαρό της κι από τα δυο πλευρά, έβαλε κι απανωγόμι ένα σακκί με πεντέξι οκάδες στάρι για χόντρο, γιατ’ ήθελε να φτειάση τραχανά. Αφού εφόρτωσε καλά, ξεκίνησε για...
    

    Πολίτης, Ν. Γ. (1904)
  • Ο Θεός κρατάει τη γή στα χέρια του και την κοιτάζει κι αν παραβλεμματίσι η γή θ' αφάνιστει. Η απλοϊκή ταύτη παράδοση του Ελληνικού λαού... 

    Καζαντζάκης, Νίκος (1941)
  • Του Μανώλη ο γάμος

    Ο Μανώλης ήταν ένας γεωργός απ’ τ’ Άγραφα. Μια νύχτα γλέπ’ στον ύπνι του ένα παράξενο όνειρο. Είδε πως του παρουσιάστηκε τάχα ένας άνθρωπος στ’ άσπρα ντυμένος, με άσπρα μαλλιά και γένεια, πολύ ψηλός και του λέει :Τι κάθεσαι Μανώλη ; -Τι θέλ’ς να κάμω ; -Να , τι να κάμης. Θα σφάξης το βόιδι σου, θα πάρης το τομάρι του και θα πάς στην Πόλη και θα γίνης πλούσιος! Την αυγή που ξύπνησε ο Μανώλης, θυμήθηκε...
    

    Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
  • Παναγία η Χελιδονού

    Οι ντόπιοι εκεί διηγούνται οτι η εκκλησιά ονομάστηκε έτσι γιατί μιάν ημέρα κατά την λειτουργία ένα μικρό παιδί βωβό μίλησε αφού είδε να πετά απάνω ένα χελιδόνι. (Παναγία η Χελιδονού = Εκκλησία και τοποθεσία παρά την Κηφησιά δηλ. Την Νέα Κηφισιά).
    

    Ιωαννίδου, Μαρία (1928)
  • Πρό τινων ετών μία διάδοσις, ότι στο ορεινό χωριό της Ναυπακτίας-τη ΜΙΚΡΗ ΠΑΛΟΥΚΟΒΑ-νύν ΛΕΥΚΑ- παρουσιάζεται κατά τας σκοτεινάς νύκτας εις τα γιδοπρόβατα, ένα παράξενο ξωτικό, ένας τράγος με ανθρωπίνην μορφήν, ο οποίος προκαλέι τον πανικόν και τον θάνατον των ανωτέρω ζώων, ανεστάτωσε και κατετάραξε τον κόσμον των ποιμένων. 

    Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
  • Στα Ν. Α του χωριού Λόφου, εις απόστασιν ενός περίπου μιλίου ανάμεσα εις τους αμπελόφυτεμένους κάμπους, υπάρχει ένα κτήμα το οποίον φέρει το όνομα ‘’τσιέκκι-πελέκκι’’. Για το κτήμα αυτό υπάρχει η εξής παράδοσις : Κάθε νύκτα της Λαμπρής από την ώραν που αρχίζει ο ιερέας του χωριού να ψάλλη το ιερόν ευαγγέλιον έως ότου τελειώσει το κτήμα αυτό ανοίγει και μέσα υπάρχει μέγας θησαυρός. Αν κάποιος μπή... 

    Μακρίδη, Αιμιλία (1955)
  • Οι Καλικάντζαροι-Καρκατζούλια και Πάγανα

    Το είδος αυτό των δαιμόνων-τα ξωτικά, όπως τα λένε γενικώτερον-παρουσιάζονται κάθε χρόνο, μόνον την παρα,ονήν των Χριστουγέννων μέχρι των Φώτων, οπότε και εξαφανίζονται.
    

    Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
  • «
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.