Browsing by Place recorded

Now showing items 1-10 of 10

Ανεράϊδα= αλλού Νεράδα.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)
Γήσκος του σπιτιού = ο καλός ή κακός δαίμων της οικίας. π.χ μ'επήτησεν ή δεν μ'επήκυσεν ο γήσκος του σπιτιού.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1920)
Γοργόνα ή φάρσα= ο ευ τοίς παραμυθίου πτερωτός ίππος κι ο αρχαίος Πήγασος

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)
Περι του ουρανού κ' της θαλάσσης

Εις την αρχήν της κτίσεως του κόσμου ο ουρανός ήτο πολύ χαμηλός προς τη Γήν όθεν έφθανον αι όρνιθες και του ετσιμπούσαν δια του ράμφους των. Μη υποφέρων δε ταύτην την βάσανον ανέφερε επι τέλους την λύπην του εις την θάλασσαν ούσαν άβαθης τότε. Αυτή δε της είπε οτι είναι ικανή και πρόθυμος να παράσχη αυτή ύψος αν και ούτος είναι ικανός να παράσχη το αναγκαίον δια τα τέκνα της (τους ιχθύς) βάθος. Όθεν...

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)
Λαβαίνω= προσβάλλομαι υπό ακαθάρτων πνευμάτων”.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)
Λέγουσι και αδιστάκτως πιστεύουσιν ότι είς το μέρος ένθα είναι κεκρυμμένος θησαυρός καθ’ ήν ώρα εκφωνείται το Χριστός Ανέστη (ο καλός λόγος) φαίνεται άνωθεν λαμπάς καίουσα. Όταν δε ίδωσι τινα άπου σκάζοντα εκ της εκκλησίας κατ’αυτήν την επίσημον ‘ωραν υποπιστεύονται ότι απήλθε προς ανόρυξιν θησαυρού. Καθ’ ήν δε ώραν σκάπτουσιν ίνα εκβάλωσι τον θησαυρόν ανάγκη να μη ομιλήση κανείς διότι του γενομένου...

Μανασσείδης, Συμεών Α.
Όταν ο Αδάμ εμιάσα τον απηγορευμένον καρπόν και ήτον έτοιμος να καταπίη αυτού τω εφώνησεν ο Θεός. ''Αδάμ που εί;>Και εστάθη ο καρπός εις τον λαιμόν του και δια τούτο ο λαιμός των ανθρώπων φέρει το πρήσμα τούτο δηλ. Το εξέχον του φάρυγγος.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)
Σβάραχνος= “Εφιάλτης”.

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)
Της τρίχας το γεφύρι= «ο ποταμός Τίγρης»

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)
Χαρόντισσα= ''η υποτιθεμένη γυνή του Χάρου.(Βλ. Ε,Φ,Σ,Η' 425, αρ. 8, σελ. 3)

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1880)