Browsing Παραδόσεις by Collector "Οικονομίδης, Απόστολος Β."

Now showing items 1-20 of 26

Αγγιλοπαραστήκουμε= βλέπω τον μέλλοντα να λάβη την ψυχήν μου άγγελον. Ευχρηστεί δε μόνον εκ το γενικόν πρόσωπον του παθ. Αορ. της οριστικής: αγγιλουπαραστήθκε.

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1890)
Αγερικό ή ξαγερικό = Η εξ υπερφυσικής ενεργείας προσβολή ως η αποβολή χρήσεως μέλους τινός του σώματος ημιπληγιά και τα τοιαύτα». Αρχόντισσες = αι Νεράιδες. Ο ουρήν εκ την ρίζαν δένδρου προφέρει μυστικήν της φράσιν «Σηκώτε κυράς κι αρχόντισσες σηκώτε τα ποδάρια σας να μη σας κατουρήσω» Λέγει δε αυτήν φοβούμενος μη πάθη ημιπληγίαν και πη τρόπον τινα συγγνώμην δια την κακοήθειάν του.»

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1893)
Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος

Αλούσης της Πόλεως Άγγελος Κυρίου επιφανείς τω βασιλεί Κωνσταντίνω επέδωκεν αυτώ σπάθην ξυλίνην διατάττων συνάμα αυτώ, ίνα δια ταύτης αποκρούση την έφοδον. Απορριψάντος δ’ εκείνου μετ’ αγανακτήσεως και μετά περιφρονήσεως την προσφοράν και ειπόντος “ χρυσήν σπάθην έχων ουδέν κατώρθωσα, ουδέν δε θα κατορθώσω και δια της ξυλίνης”, ο άγγελος μετέβη παρά τω Μωάμεθ και επέδωκε την ξυλίνην σπάθην, ην εκείνος...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Αρχόντισσις= Νεράϊδες»

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1893)
Βρουκόλακας = ψυχή θανόντος επιστρέφουσα και ενοχλόσα τους ζώντας

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1921)
Γκιών (το) πτηνόν ντηπλάλον, βουβαλίς περί ου μυθολογούσι τα εξής : Ήν νεάνις περικαλλεστάτη ίχουσα εραστήν καλαώμενον Αντώνιον (Αντών) όστις ήν διάσημος κυνηγός βρέζων πολλά λαγωνικά, άπερ λυσσήσαντα κατεσπάραζαν αυτόν εν τω δάσει. Τον βραγκόν σ’αυτόν θάνατον μαθούσα η νεάνες έκλαιεν απαρηγύρητα, έως ότον απελιθώθη (μαρμάργιανε) και εκ του μαρμάρου αυτής εξήλθεν ύστερον αυτό το πτηνόν, το οποίον...

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1890)
Γλλού (η) : κακοποιόν τι πνεύμα παραβλωπικόν, ώς παριστάνουσιν οι ιδόντες!! αυτό, το οποίον φονεύει τα αβάπτιστα νήπια.

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1890)
Γλλού= Λάμια τις η μορμολύκειον ή φάντασμα όπερ επιφαινόμενον επιφέρει πρόωρον θάνατον εις τ’ αβάπτιστα βρέφη. Οι αρχ. είχον την Γελλώ Λεσβίαν παρθένου θανούσαν κατά τον τοκετόν. Όθεν κ η παροιμία «Γελλούς παιδοφιλωτέρα» επί την αώρις τελευτησάντων ήτοι επί των φιλοτέκνων μεν τροφή δε διαφθειρουσών αυτά. (Ζηνοβ. 3.3.)

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Άγιος Δονάτος

Εγώ θα σας πώ την ιστορία του Φαναρίου που την άκουσα από τη γιαγιά μου Κωσταντώ Παπά, που έζησε 110 χρόνια κι απέθαεν πρόπερσυ στα 1956. Εκει στην τρύπα του στοιχείου αντίκρυ στη Σκάλα της Τζαβέλαινας υπήρχε το θεριό. Ο Βασιλιάς ο Πύρρον έστελνε ένα καθημερινώς να τον φάη το θεριό για ν’ απολύση το νερό τρείς ώρες την ημέρα για να πίνη ο κόσμος εδώ στα γύρω χωριά. Αυτό γενόντανε, έπεφτε ι ΄κλήρος...

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1958)
Άγιος Δονάτος

Εδώ στον τόπο μας, στον ποταμό, είναι δυο τοποθεσίες, μια είναι αμμουδιά (Σπλάντζα) παραλία στο Ιόνιο. Εκεί θέλουν να πούν πως υπήρχε βάρκα, πλήρωναν οι ψυχές και περνούσαν στην απέραντη όχθη. Άλλοι λέν πως κοντά στη σκάλα της Τζαβέλαινας είναι μια σπηλιά. Από κεί βγαίνει πάρα πολύ νερό και ότι ο Άγιος Δονάτος σκότωσε το θηρίο που κρατούσε το νερό. Το νερό το ‘χε φαρμακωμένο το θηριό, κι όταν σκότωσε...

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1958)
Τ' λ' βου του π' γα'σ' (Του λωβού το πηγάδι)

Είναι τούτο φρέαρ τι αρχαίον εις θέσιν καλουμένην Σκαλί περί ου υπάρχει η εξής παράδοσις : Ηγεμονίδης τις του Βυζαντίου πάσχων εκ λωβής και ελθών και νυψάμενος εις το εν λόγω φρέαρ, θεωρούμενον ως άγιασμα του Αγίου Ευθυμίου του Νέου, επισκόπον Μαδύτου παραχρήμα ιάθη και εγένετο η σάρξ αυτού τρυφερά ως μικρόν παιδιόν. Ως ευχαριστήριον δε πρός τον άγιον έκτισεν επί του παρακειμένου όρους εις το δασώδες...

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1890)
Ιχθύς της Ζωοδόχου Πηγής

Εικοτολογούσιν ότι καθ’ ην στιγμήν ο πορθητής Μωάμεθ ο Βος εισήλασε νικητής εντός της Κωνσταντινουπόλεως, ο ατυχής της πύλης του Αδριανού ήρως αμερίμνως και αναλγήτως ηυθύμει παρά το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Αγγελθείσης δ’ αυτώ της αλώσεως της Πόλεως, εδυσπίστει προς το γεγονός ειπών: «εάν τούτο η αληθές, οι εν τω τηγάνω ιχθύς αμέσως να αναζήσωσι». Ω του θαύματος οι ημίεφθοι ιχθύς αναστάντες έπεσαν...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Η μάλ-τεπές

Εν τη οροσειρά τη περικλειούση την εύφορον κοιλάδα των κοιλέων-θεσίων, καλουμένην ούτω, διότι ο Ελλήσποντος κοίλον κόλπον απεργάζεται, υπάρχει οξεία τις και κωνοειδής κορυφή καλουμένη μάλ-τεπές (=κορυφή θησαυρού). Η κορυφή αύτη την νύκτα του Πάσχα, ότε το πρώτον ψάλλεται το Χριστός ανέστη, (η καλός η λόγος), ανοίγει και ο τολμών να εισέλθη διέρχεται επί εν έτος εντός μεγάρων μαρμαροτεύκτων εν αφάτω...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Η μάλ Τιπές

Εν τη οροσειρά τη περικλειούση την εύφορον κοιλάδα των Κοιλίων- θέουν καλουμένην ούτω, διότι ο Ελλήσποντος κοίλον κόλπον απεργάζεται – υπάρχει οξειά της και κωνοειδής κορυφή καλουμένη μάλ τίπες (=κορυφή θησαυρού) κατοικουμένη υπό νυμφών (ραγίδεν). Η κορυφή αυτή την νύχτα του Πάσχα, ότι το πρώτον ψάλλεται το Χριστός Ανέστη (η καλός η λόγος) ανοίγει και ο τολμών να εισέλθη διέρχεται εως έτος εντός μεγάρων...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Ο περί Μήδων μύθος

Ην βασιλεύς τις έχων ώτα τράγου και αχώρ κατά την κεφαλήν, υσχύνετο δε να υπάγη προς τον κουρέα ίνα ξυρισθή. Το πάθημά του διηγηθή εις φρέαρ, παρά το φρέαρ εφύτρωσε κάλαμός τις, ήτις σειομένη παρά του ανέμου απήχει ταύτα εν είδει επωδού: Ήdαgη ένας βασιλές είχε τράγινου αφτί κι κασσίδα ςτην κουρφή, ντρέποdαgη να bα ξουρστή. Πήγε του πη μές του πγάδ’, φύτρωσ’ ένα καλαμάκ’, του φυσούσι τ’ αγεράκ’ κέλεγι...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Νταγλαμπάς ()ο)=τι μη διαλυθέν νεύμα νεκρού, όπερ και αφωραμένον λέγεται

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1928)
Ο ουρανός ανοίγει (την παραμονή των Χριστουγέννων) και το άγιον φώς φωτίζει τας δίκην των θεασαμένων τον Κύριον ποιιμένων εν τη οικία αυτών αγραυλούσας, αίς επιγίνεται το αιτούμενον κατ' εκείνην την ώραν!!!

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1891)
Ο Φεβρουάριος καλείται κουτσουφλέβαρος, διότι εδάνεισεν εις τον Μάρτιον δυο ημέρας καθ' ας εκείνους ποιήσας δριμύ ψύχος επάγωσε της ατρομήτον ή ασυνέτου γραάς τας αίγας.

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1891)
Η Αγιά Σοφιά

Ότε εάλω η Κωνσταντινούπολις, οι Χριστιανοί αυτής κάτοικοι ελειτουργούντο εν τω περιβλέπτω ναώ της του Θεού Σοφίας και ηκροώντο την του Αποστόλου ανάγνωσιν. Ότε δε εισήλασαν τα οθωμανικά στρατεύματα, ο παις ο αναγινώσκων την περικοπήν του Αποστόλου, ο ιερεύς ο ιστάμενος παρά την ωραίαν Πύλην και πάντες οι πιστοί απελιθώθησαν και έκτοτε μένουσιν απολελιθωμένοι.

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Οι Καλικάντζαροι. Την εσπέραν της προ της παραμονής των Θεοφανείων ημέρας τα τερατόμορφα και παιδοκτόνα ταύτα μορμολύκεια συναισθανόμενα την εν Ιορδάνη παρουσίαν του Θεανθρώπου, εν ώ τας κάρας των ανθρώπων συνέθλασε, λέγουσι προς άλληλα τα εξής εν είδει επωδού : ‘’φεύγετε να φεύγωμε κ’έφτασ’ η τερλοπαπάς με τη(ν) πατερίτσα του και με τα βριτούρα του,’’διότι παραδίδοται ότι ο Ιησούς Χριστός είπε νηπιάζων...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.

Browsing Παραδόσεις by Collector "Οικονομίδης, Απόστολος Β."

Αγγιλοπαραστήκουμε= βλέπω τον μέλλοντα να λάβη την ψυχήν μου άγγελον. Ευχρηστεί δε μόνον εκ το γενικόν πρόσωπον του παθ. Αορ. της οριστικής: αγγιλουπαραστήθκε. ﻿

Αρχόντισσις= Νεράϊδες» ﻿

Βρουκόλακας = ψυχή θανόντος επιστρέφουσα και ενοχλόσα τους ζώντας ﻿

Γλλού (η) : κακοποιόν τι πνεύμα παραβλωπικόν, ώς παριστάνουσιν οι ιδόντες!! αυτό, το οποίον φονεύει τα αβάπτιστα νήπια. ﻿

Νταγλαμπάς ()ο)=τι μη διαλυθέν νεύμα νεκρού, όπερ και αφωραμένον λέγεται ﻿

Αγγιλοπαραστήκουμε= βλέπω τον μέλλοντα να λάβη την ψυχήν μου άγγελον. Ευχρηστεί δε μόνον εκ το γενικόν πρόσωπον του παθ. Αορ. της οριστικής: αγγιλουπαραστήθκε.

Αρχόντισσις= Νεράϊδες»

Βρουκόλακας = ψυχή θανόντος επιστρέφουσα και ενοχλόσα τους ζώντας

Γλλού (η) : κακοποιόν τι πνεύμα παραβλωπικόν, ώς παριστάνουσιν οι ιδόντες!! αυτό, το οποίον φονεύει τα αβάπτιστα νήπια.

Νταγλαμπάς ()ο)=τι μη διαλυθέν νεύμα νεκρού, όπερ και αφωραμένον λέγεται