• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Τόπος καταγραφής 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1-5 από 5

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Γιατί τα σκυλιά μυρίζονται το ένα τάλλο

    Mια φορά και ένα καιρό, τα σκυλιά μιανής μεγάλης πολιτείας μάλωσαν με τα σκυλιά της μικρής πολιτείας, και αρχίσανε ύστερα μεγάλο πολέμο αναμεταξύ τους τα σκυλιά της μικρής πολιτείας είδανε πως δεν μπορούσανε να τα βγάλουνε πέρα με αυτό τον πόλεμο, και αποφασίσανε να γυρέψουνε τη βοήθεια από κάτι άλλα γειτονικά τους σκτλιά. Μαζώχτηκαν οι γερόσκυλοι και έκαναν συμβούλιο, να βρούν με τι τρόπο θα στέλνανε...
    

    Σεφερλής, Παναγ. Δ. (1916)
  • Τα καλκάτζαρα

    Αυτά όλο το χρόνο κοπανάνε, κοπανάνε, κοπανάνε ένα δέντρο κι όταν ξαναγυρίζουν απ’το δωδεκάμερο, πούναι εδώ, πάν και το βρίσκουνε το ίδιο γερό όπως ήτανε. Ο θεός το κάνει αυτό. Πριν έρθη ο Χριστός βασίλευαν αυτά. Μόλις ήρθε αμέσως κάνανε ένα γαιδουρινό πόδι- τα’άλλο είναι ανθρώπινο. Παρουσιάζονται κάθε χρόνο το δωδεκάμερο, να ειπούμε τη νύχτα γεννιέται ο Χριστός, την άλλη μέρα. Όταν ο παπάς βγαίνει...
    

    Ιωαννίδου, Μ. (1927)
  • «Κει που τις βλέπεις ωραίες και χορεύουνε γίνουνται κλώσσσα με τα πουλιά, κουνέλι κ.α. Βγαίνουν σε σταυροδρόμι. Όποιος τις δη πρέπει να μη μιλήσει, να λέει την προσευχή του και νάχη τίμιο ξύλο, απάνω του. Έξη μήνες έμεινε ένας πατριώτης στο κρεββάτι. Καλά πούταν ένας άλλος δρόμος και πήγε μαζί αν πήγαινε από κει πούταν αυτές «έ αλλοίμονό του.» 

    Ιωαννίδου, Μ. (1927)
  • Μαν δεν ανάβουν τα κάρβουνα λένε : ''Τα κατούρησαν οι καλλικάντζαροι! 

    Ιωαννίδου, Μ. (1927)
  • Γιατί μαλώνουν ο σκύλος με την γάτα

    Μια φορά και ένα καιρό, ένας σκύλος και μια γάτα, που ήταν ‘ςτο ίδιο σπίτι έκαναν συνθήκη, να τρώη ο σκύλος τα κόκκαλα από το κρέας και η γάτα από τα ψάρια. Κάμποσο ακιρό έτσι γινότανε, κ’ήταν αγαπημε΄νοι και ευχαριστημένοι, για τη συνθήκη που έκανα. Σαν ήρθε η Λαμπρή ο αφέντης τους ψώνιζε όλο κρέας, καλοπέρναγε ο σκύλος με τα κόκκαλα, μα η γάτα κόντευε να σκάση από το κακό της που δεν έβλεπε καθόλου...
    

    Σεφερλής, Παναγ. Δ. (1916)

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.